ΚΕΦΑΛΑΙΑ :  6^ο – 7^ο – 8^ο – 9^ο – 10^ο

  Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 6^ο

7^ο – 8^ο – 9^ο – 10^ο

Συγκοινωνοί στον Θάνατο και στην Ανάσταση του Χριστού

1 Τι θα πούμε, λοιπόν; Θα επιμένουμε στην αμαρτία, για να περισσεύσει η χάρη;

2 Μη γένοιτο εμείς που πεθάναμε ως προς την αμαρτία, πώς θα ζήσουμε πλέον μέσα σ' αυτή;

3 'Η αγνοείτε ότι, όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του;

4 Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου τού βαπτίσματος στον θάνατο, ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα τού Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή.

5 Επειδή, αν έχουμε γίνει σύμφυτοι μαζί του ως προς την ομοιότητα του θανάτου  του, κατά συνέπεια θα είμαστε και ως προς την ομοιότητα^ της ανάστασης

6 γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας.

7 Επειδή, εκείνος που πέθανε, έχει ελευθερωθεί από την αμαρτία.

8 Και αν πεθάναμε μαζί με τον Χριστό, πιστεύουμε ότι και θα συζήσουμε μ' αυτόν

9 γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον θάνατος δεν τον κυριεύει πλέον.

10 Επειδή, καθόσον πέθανε, πέθανε μια για πάντα για την αμαρτία αλλά, καθόσον ζει, ζει για τον Θεό.

11 'Ετσι κι εσείς, να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είστε νεκροί μεν ως προς την αμαρτία, ζωντανοί δε ως προς τον Θεό, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.

Η απελευθερωμένη ζωή

12 Ας μη βασιλεύει, λοιπόν, η αμαρτία στο θνητό σας σώμα, ώστε να υπακούτε σ' αυτή σύμφωνα με τις επιθυμίες του

13 ούτε να  παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας στην αμαρτία αλλά, να παραστήσετε  τον εαυτό σας στον Θεό ως ζωντανούς μέσα από τους νεκρούς, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης στον Θεό.

14 Επειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει για τον λόγο ότι, δεν είστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη.

'Οχι δούλοι τής αμαρτίας, αλλά του Θεού

15 Τι, λοιπόν; Θα αμαρτήσουμε, επειδή δεν είμαστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη; Μη γένοιτο.

16 Δεν ξέρετε ότι σε όποιον παριστάνετε τον εαυτό σας δούλους για υπακοή, είστε δούλοι εκείνου στον οποίο υπακούτε: 'Η της αμαρτίας για θάνατο ή της υπακοής για δικαιοσύνη;

17 Ευχαριστία, όμως, ανήκει στον Θεό, επειδή  υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, πλην υπακούσατε από καρδιάς στον τύπο τής διδασκαλίας, στον οποίο και παραδοθήκατε.

18 Και αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.

19 Ανθρώπινα μιλάω, εξαιτίας τής αδυναμίας τής σάρκας σας. Επειδή, καθώς παραστήσατε τα μέλη σας δούλα στην ακαθαρσία και στην ανομία για την ανομία, έτσι τώρα να παραστήσετε τα μέλη σας δούλα στη δικαιοσύνη για αγιασμό.

20 Επειδή, όταν υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, ήσασταν ελεύθεροι από τη δικαιοσύνη.

21 Ποιον καρπό είχατε, λοιπόν, τότε από εκείνα τα έργα, για τα οποία τώρα ντρέπεστε; Επειδή, το τέλος εκείνων είναι θάνατος.

22 Αλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό το δε τέλος αιώνια ζωή.

23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.

  Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 7^ο

6^ο  – 8^ο – 9^ο – 10^ο

Ο Μωσαϊκός Νόμος

1 'Η αγνοείτε, αδελφοί, (επειδή, μιλάω προς εκείνους που γνωρίζουν τον νόμο), ότι ο νόμος έχει κυριότητα επάνω στον άνθρωπο για όσον χρόνο ζει;

2 Επειδή, η παντρεμένη γυναίκα έχει δεθεί διαμέσου τού νόμου με τον άνδρα που βρίσκεται στη ζωή αν, όμως, ο άνδρας πεθάνει, απαλλάσσεται από τον νόμο τού άνδρα.

3 Επομένως, λοιπόν, αν, ενόσω ο άνδρας βρίσκεται στη ζωή, συζευχθεί με άλλον άνδρα, θα είναι μοιχαλίδα αν, όμως, ο άνδρας  πεθάνει, είναι ελεύθερη από τον νόμο, ώστε να μη είναι μοιχαλίδα, αν συζευχθεί με άλλον άνδρα.

4 Λοιπόν, αδελφοί μου, κι εσείς θανατωθήκατε ως προς τον νόμο διαμέσου τού σώματος του Χριστού, για να συζευχθείτε με άλλον, με εκείνον που αναστήθηκε από τους νεκρούς, για να καρποφορήσουμε στον Θεό.

5 Επειδή, όταν εμείς ζούσαμε στη ζωή τής σάρκας, τα πάθη των αμαρτιών, εκείνα που ενεργούνταν εξαιτίας τού νόμου, ενεργούνταν μέσα στα μέλη μας, για να καρποφορήσουμε στον θάνατο

6 τώρα, όμως, απαλλαχτήκαμε από τον νόμο, αφού έχουμε πεθάνει σε σχέση με εκείνο που μας κρατούσε για να δουλεύουμε σύμφωνα με το νέο πνεύμα, και όχι σύμφωνα με το παλιό γράμμα.

Ο ξεπεσμένος άνθρωπος μπροστά στον Μωσαϊκό Νόμο

7 Τι θα πούμε, λοιπόν; Ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο αλλά, δεν γνώρισα την αμαρτία, παρά διαμέσου τού νόμου επειδή, και την επιθυμία δεν τη θα γνώριζα, αν ο νόμος δεν έλεγε: <<Μη επιθυμήσεις>>.

8 Και η αμαρτία, παίρνοντας αφορμή διαμέσου τής εντολής, γέννησε μέσα μου κάθε επιθυμία επειδή, χωρίς τον νόμο, η αμαρτία είναι νεκρή.

9 Και εγώ ζούσα κάποτε χωρίς νόμο αλλά, όταν ήρθε η εντολή, η αμαρτία ξαναζωντάνεψε, και  εγώ πέθανα

10 και η εντολή, που μου δόθηκε για ζωή, αυτή βρέθηκε σε μένα για θάνατο.

11 Επειδή, η αμαρτία, παίρνοντας αφορμή διαμέσου τής εντολής, με εξαπάτησε, και διαμέσου αυτής με θανάτωσε.

12 'Ωστε, ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή άγια και δίκαιη και αγαθή.

13 'Ωστε, το αγαθό έγινε σε μένα θάνατος; Μη γένοιτο αλλά, η αμαρτία, για να φανεί ως αμαρτία, προξενώντας σε μένα θάνατο διαμέσου τού αγαθού, ώστε η αμαρτία να γίνει σε υπερβολικό βαθμό αμαρτωλή, διαμέσου τής εντολής.

14 Επειδή, ξέρουμε καλά ότι ο νόμος είναι πνευματικός εγώ, όμως, είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την εξουσία τής αμαρτίας.

15 Επειδή, δεν γνωρίζω εκείνο που κάνω για τον λόγο ότι, εκείνο που θέλω, δεν το κάνω, αλλά εκείνο που μισώ, αυτό κάνω.

16 Και αν εκείνο που δεν θέλω, αυτό κάνω, συμφωνώ με τον νόμο, ότι είναι καλός.

17 'Ομως, τώρα δεν το κάνω αυτό πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου.

18 Επειδή, ξέρω ότι μέσα μου (δηλαδή, μέσα στη σάρκα μου) δεν κατοικεί αγαθό επειδή, το να θέλω, βρίσκεται κοντά μου, το να κάνω, όμως, το καλό, δεν το βρίσκω

19 επειδή, δεν κάνω το αγαθό, που θέλω αλλά, το κακό, που δεν θέλω, αυτό κάνω.

20 Και αν εγώ κάνω εκείνο που δεν θέλω, δεν το εργάζομαι πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου.

21 Βρίσκω, λοιπόν, τούτον τον νόμο, ότι, ενώ εγώ θέλω να κάνω το καλό, κοντά μου βρίσκεται το κακό.

22 Επειδή, βρίσκω  μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο

23 όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο τής αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.

24 Ω, ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ ποιος θα με ελευθερώσει  από το σώμα αυτού τού θανάτου;

25 Ευχαριστώ τον Θεό διαμέσου  τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας. 'Αρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.

  Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 8^ο

6^ο – 7^ο  – 9^ο – 10^ο

Ο Νόμος τού Πνεύματος της ζωής

1 Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμιά κατάκριση για εκείνους που είναι στον Ιησού Χριστό, αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα.

2 Επειδή, ο νόμος τού Πνεύματος της ζωής, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό, με ελευθέρωσε από τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου.

3 Επειδή, το αδύνατο στον νόμο, καθότι ήταν ανίσχυρος εξαιτίας τής σάρκας,  ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Υιό με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας, και σε σχέση με την αμαρτία, κατέκρινε την αμαρτία στη σάρκα

4 για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη τού νόμου, σε μας, που δεν  περπατάμε σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα.

5 Επειδή, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα, φρονούν αυτά που ζητάει η σάρκα ενώ, εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, αυτά που ζητάει το Πνεύμα.

6 Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη.

7 Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά  ούτε μπορεί.

8 'Οσοι, όμως, είναι τής σάρκας δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό.

9 Εσείς, όμως, δεν είστε τής σάρκας, αλλά του Πνεύματος, αν το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας. Αλλά, αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα τού Χριστού, αυτός δεν είναι δικός του.

10 Αν, όμως, ο Χριστός είναι μέσα σας, το μεν σώμα είναι νεκρό για την αμαρτία το δε πνεύμα ζωή για τη δικαιοσύνη.

11 Και αν το Πνεύμα εκείνου, που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα σας, αυτός που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, θα ζωοποιήσει και τα θνητά σας σώματα, διαμέσου τού Πνεύματός του, που κατοικεί μέσα σας.

Τα σαφή γνωρίσματα του ανθρώπου τού Πνεύματος

12 'Αρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα.

13 Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε.

14 Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι  γιοι τού Θεού.

15 Δεδομένου ότι, δεν λάβατε πνεύμα δουλείας,  ώστε πάλι να φοβάστε, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο  κράζουμε: Αββά, Πατέρα.

16 Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία,  μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά τού Θεού.

17 Και αν  είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι κληρονόμοι μεν του Θεού,  συγκληρονόμοι δε του Χριστού αν συμπάσχουμε, για να γίνουμε και  συμμέτοχοι της δόξας του.

Η αναμενόμενη δόξα των λυτρωμένων

18 Επειδή, θεωρώ ότι τα παθήματα του παρόντα καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη δόξα που πρόκειται να  αποκαλυφθεί σε μας.

Η αναμενόμενη αλλαγή τού Φυσικού Βασιλείου

19 Δεδομένου ότι, η μεγάλη προσδοκία τής κτίσης προσμένει τη φανέρωση των παιδιών τού Θεού.

20 Επειδή, η φύση υποτάχθηκε στη  ματαιότητα, όχι θεληματικά, αλλά εξαιτίας εκείνου που την υπέταξε,

21 με την ελπίδα ότι, και η ίδια η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία  τής φθοράς, και θα μεταβεί στην ελευθερία τής δόξας των παιδιών τού Θεού.

22 Επειδή, ξέρουμε καλά ότι ολόκληρη η κτίση συστενάζει,  και συμπάσχει με ωδίνες, μέχρι και τώρα.

23 Και όχι μονάχα αυτή,  αλλά και εμείς οι ίδιοι που έχουμε την απαρχή τού Πνεύματος, και  εμείς οι ίδιοι στενάζουμε μέσα μας, περιμένοντας την υιοθεσία,  την απολύτρωση του σώματός μας.

24 Επειδή, σωθήκαμε με την ελπίδα ελπίδα, όμως, που κάποιος τη βλέπει, δεν είναι ελπίδα επειδή,  εκείνο που κανείς βλέπει, γιατί και το ελπίζει;

25 Αν, όμως,  ελπίζουμε εκείνο που δεν βλέπουμε, το περιμένουμε με υπομονή.

Η συμπαράσταση του Αγίου Πνεύματος

26 Παρόμοια, όμως, και το Πνεύμα συμβοηθάει στις ασθένειές μας επειδή, το τι να προσευχηθούμε, καθώς πρέπει, δεν ξέρουμε, αλλά το ίδιο το Πνεύμα ικετεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους.

27 Κι αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι ικετεύει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού για χάρη των άγιων.

Ο Θεός απέναντι σ' αυτούς που Τον αγαπούν

28 Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.

29 Επειδή, όσους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα τού Υιού του, για να είναι αυτός πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς

30 και όσους προόρισε, τούτους και κάλεσε και όσους κάλεσε, τούτους και δικαίωσε και όσους δικαίωσε, τούτους και δόξασε.

Ποια απάντηση έχουμε για την προσφορά τής αγάπης τού Θεού;

31 Τι θα πούμε, λοιπόν, απέναντι σ' αυτά; Αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος θα είναι εναντίον μας;

32 Επειδή, αυτός, που τον ίδιο του τον Υιό δεν λυπήθηκε, αλλά τον παρέδωσε για χάρη όλων μας, πώς και μαζί μ' αυτόν δεν θα χαρίσει σε μας τα πάντα;

33 Ποιος θα κατηγορήσει τούς εκλεκτούς τού Θεού; Ο Θεός είναι αυτός που τους ανακηρύσσει δίκαιους.

34 Ποιος θα είναι εκείνος που τους κατακρίνει; Ο Χριστός είναι αυτός που πέθανε, επιπλέον δε και  αναστήθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά τού Θεού, ο οποίος και  μεσιτεύει για μας.

35 Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη τού  Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότητα ή  κίνδυνος ή μάχαιρα;

36 (Καθώς είναι γραμμένο: <<'Οτι για χάρη  σου θανατωνόμαστε όλη την ημέρα λογαριαστήκαμε σαν πρόβατα για  σφαγή>>).

37 Σε όλα αυτά, όμως, υπερνικούμε, διαμέσου εκείνου  που μας αγάπησε.

38 Επειδή, είμαι πεπεισμένος ότι, ούτε θάνατος  ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε  μέλλοντα

39 ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κάποια άλλη κτίση, θα  μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη τού Θεού, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.

  Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 9^ο

6^ο – 7^ο – 8^ο – 10^ο

Το σωτηριακό σχέδιο τού Θεού για τον Ισραήλ

1 ΣΑΣ λέω αλήθεια, εν Χριστώ, δεν ψεύδομαι, (έχοντας τη συνείδησή μου να συμμαρτυρεί μαζί μου, με επιβεβαίωση  από το 'Αγιο Πνεύμα),

2 ότι έχω μεγάλη λύπη και αδιάκοπη  οδύνη μέσα στην καρδιά μου.

3 Επειδή, ευχόμουν εγώ ο ίδιος να  είμαι ανάθεμα από τον Χριστό χάρη των αδελφών μου, των συγγενών  μου κατά σάρκα

4 που είναι Ισραηλίτες, των οποίων είναι η υιοθεσία, και η δόξα, και οι διαθήκες, και η νομοθεσία, και  η λατρεία, και οι υποσχέσεις

5 των οποίων είναι οι πατέρες,  και από τους οποίους γεννήθηκε ο Χριστός, όσον αφορά τη σάρκα,  αυτός που είναι επάνω σε όλους ευλογητός Θεός στους αιώνες.  Αμήν.

6 Αλλά, δεν είναι δυνατόν ότι ξέπεσε ο λόγος τού Θεού. Επειδή, όλοι από τον Ισραήλ, αυτοί δεν είναι Ισραήλ.

7 Ούτε επειδή είναι σπέρμα τού Αβραάμ, γι' αυτό είναι όλοι παιδιά αλλά, <<στον Ισαάκ θα αποκληθεί σε σένα σπέρμα>>.

8 Δηλαδή, τα παιδιά κατά σάρκα, αυτά δεν είναι παιδιά τού Θεού αλλά, τα παιδιά τής υπόσχεσης λογαριάζονται για σπέρμα.

9 Επειδή, ο λόγος τής υπόσχεσης είναι τούτος: <<Κατά την ίδια εποχή θάρθω, και η Σάρρα θα έχει έναν γιο>>.

10 Και όχι μονάχα αυτό, αλλά και η Ρεβέκκα, όταν συνέλαβε δύο από έναν άνδρα, από τον Ισαάκ τον πατέρα μας

11 (επειδή, πριν ακόμα γεννηθούν τα παιδιά, και πριν κάνουν κάτι, αγαθό ή κακό, για να μένει ο προορισμός τού Θεού κατ' εκλογήν, όχι από τα έργα, αλλά από εκείνον που καλεί),

12 ειπώθηκε σ' αυτήν ότι: <<Ο μεγαλύτερος θα γίνει δούλος στον μικρότερο>>.

13 Καθώς είναι γραμμένο: <<Τον Ιακώβ αγάπησα, ενώ τον Ησαύ τον μίσησα>>.

14 Τι, λοιπόν, θα πούμε; Μήπως υπάρχει αδικία στον Θεό; Μη γένοιτο.

15 Επειδή, λέει στον Μωυσή: <<Θα ελεήσω όποιον ελεώ, και θα σπλαχνιστώ όποιον σπλαχνίζομαι>>.

16 'Αρα, λοιπόν, δεν εξαρτάται από εκείνον που θέλει ούτε από εκείνον που τρέχει, αλλά από τον Θεό που ελεεί.

17 Επειδή, η γραφή λέει στον Φαραώ ότι: <<Γι' αυτό τον σκοπό σε ανύψωσα, για να δείξω σε σένα τη δύναμή μου, και για να εξαγγελθεί το όνομά μου σε όλη τη γη>>.

18 'Αρα, λοιπόν, όποιον θέλει ελεεί και όποιον θέλει, σκληραίνει.

Οργή και έλεος του Θεού

19 Θα μου πεις, λοιπόν: Ο Θεός γιατί πλέον κατηγορεί; Στο θέλημά του ποιος εναντιώνεται;

20 Αλλά, μάλιστα, εσύ, ω άνθρωπε, ποιος είσαι που αντιμιλάς στον Θεό; Μήπως το πλάσμα θα πει σ' αυτόν που το έπλασε: Γιατί με έπλασες έτσι;

21 'Η, δεν έχει εξουσία ο κεραμέας επάνω στον πηλό, από το ίδιο μίγμα να κάνει το ένα μεν σκεύος για χρήση τιμητική,  το άλλο δε για χρήση όχι τιμητική;

22 Και τι, αν ο Θεός, θέλοντας να δείξει την οργή του και να κάνει γνωστή τη δύναμή του, υπέφερε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής καταρτισμένα σε απώλεια;

23 Και για  να γνωστοποιήσει τον πλούτο τής δόξας του σε σκεύη ελέους, που προετοίμασε για δόξα,

24 εμάς, που μας κάλεσε, όχι μονάχα από τους Ιουδαίους, αλλά και από τα έθνη;

25 'Οπως λέει και στον Ωσηέ: <<Θα αποκαλέσω λαό μου, αυτόν που δεν είναι λαός μου, και αγαπημένη, αυτήν που δεν είναι αγαπημένη>>.

26 <<Και στον τόπο που τους ειπώθηκε: Δεν είστε λαός μου, εκεί θα αποκληθούν γιοι τού ζωντανού Θεού>>.

27 Και ο Ησαϊας κράζει υπέρ του Ισραήλ:  <<Αν και ο αριθμός των γιων τού Ισραήλ είναι σαν την άμμο τής θάλασσας, το υπόλειμμά τους θα σωθεί

28 επειδή, ο Κύριος θα τελειώσει και θα κάνει γρήγορα λογαριασμό με δικαιοσύνη,  δεδομένου ότι θα κάνει λογαριασμό με γρήγορους ρυθμούς επάνω  στη γη>>.

29 Και όπως προείπε ο Ησαϊας: <<Αν ο Κύριος Σαβαώθ  δεν άφηνε σε μας σπέρμα, σαν τα Σόδομα θα είχαμε γίνει, και με  τα Γόμορρα θα είχαμε εξομοιωθεί>>.

Η δικαιοσύνη με βάση την πίστη

30 Τι θα πούμε, λοιπόν; 'Οτι τα έθνη, που δεν ζητούσαν δικαιοσύνη, έφτασαν σε δικαιοσύνη, δικαιοσύνη όμως που στηρίζεται στην πίστη

31 ενώ ο Ισραήλ, ζητώντας νόμο δικαιοσύνης, σε νόμο δικαιοσύνης δεν έφτασε.

32 Γιατί;  Επειδή, δεν τη ζητούσε με βάση την πίστη, αλλά ως αποτέλεσμα των έργων τού νόμου. Επειδή, πρόσκοψαν στην πέτρα τού προσκόμματος

33 όπως είναι γραμμένο: <<Δέστε, βάζω στη Σιών λίθον προσκόμματος, και πέτρα  σκανδάλου, και κάθε ένας που πιστεύει σ' αυτόν δεν θα ντροπιαστεί>>.

  Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 10^ο

6^ο – 7^ο – 8^ο – 9^ο

Το ευαγγέλιο για τον Ισραήλ, αλλά και για όλους: Το περιεχόμενό του και η απλότητά του

1 ΑΔΕΛΦΟΙ, η επιθυμία τής καρδιάς μου, και η δέησή μου προς τον Θεό υπέρ του Ισραήλ, είναι για τη σωτηρία τους.

2 Βέβαια, δίνω μαρτυρία γι' αυτούς, ότι έχουν ζήλο Θεού, όχι όμως με επίγνωση.

3 Επειδή, μη γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη τού Θεού, και ζητώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη τού Θεού.

4 Αφού, το τέλος τού νόμου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνη σε κάθε έναν που πιστεύει.

5 Δεδομένου ότι, ο Μωυσής γράφει για τη δικαιοσύνη, αυτήν που προέρχεται από τον νόμο, λέγοντας ότι: <<Ο άνθρωπος που κάνει αυτά, θα ζήσει διαμέσου αυτών>>.

6 Η δικαιοσύνη, όμως, με βάση την πίστη, λέει ως εξής: <<Μη πεις στην καρδιά σου: Ποιος θα ανέβει στον ουρανό;>>. Δηλαδή, για να κατεβάσεις τον Χριστό

7 ή: Ποιος θα κατέβει στην άβυσσο; Δηλαδή, για να ανεβάσεις τον Χριστό από τους νεκρούς.

8 Αλλά, τι λέει; <<Κοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα σου, και στην καρδιά σου>> δηλαδή, ο λόγος τής πίστης που κηρύττομε

9 ότι, αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς

10 επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία

11 δεδομένου ότι, η γραφή λέει: <<Καθένας που πιστεύει σ' αυτόν,  δεν θα ντροπιαστεί>>.

12 Μια που, δεν υπάρχει διαφορά, και του  Ιουδαίου και του 'Ελληνα για τον λόγο ότι, ο ίδιος Κύριος  είναι για όλους, πλούσιος προς όλους εκείνους που τον  επικαλούνται.

13 Επειδή, <<καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα  του Κυρίου, θα σωθεί>>.

Η ευθύνη τής διακήρυξης του ευαγγελίου

14 Πώς, λοιπόν, θα επικαλεστούν εκείνον στον οποίο δεν πίστεψαν; Και πώς θα πιστέψουν σ' εκείνον, για τον οποίο δεν άκουσαν; Και πώς θα ακούσουν, χωρίς να υπάρχει εκείνος που κηρύττει;

15 Και πώς θα κηρύξουν, αν δεν αποσταλούν; 'Οπως είναι γραμμένο: <<Πόσο ωραία είναι τα πόδια εκείνων που ευαγγελίζονται  ειρήνη, εκείνων που ευαγγελίζονται τα αγαθά!>>.

16 Αλλά, δεν  υπάκουσαν όλοι στο ευαγγέλιο επειδή, ο Ησαϊας λέει: <<Κύριε,  ποιος πίστεψε στο κήρυγμά μας;>>.

17 Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου τής ακοής η δε ακοή διαμέσου τού λόγου τού Θεού.

Ο Ισραήλ έχει ποικιλότροπα ακούσει

18 Λέω, όμως: Μήπως δεν άκουσαν; Μάλιστα, <<σε ολόκληρη τη γη αντήχησε η φωνή τους, και στα πέρατα της οικουμένης τα λόγια τους>>.

19 Αλλά, λέω: Μήπως ο Ισραήλ δεν γνώρισε; Πρώτος ο Μωυσής λέει: <<Εγώ θα σας παροξύνω σε ζηλοτυπία με ένα μη έθνος, θα σας παροργίσω με ένα ασύνετο έθνος>>.

20 Και ο Ησαϊας αποτολμάει και λέει: <<Βρέθηκα από εκείνους που δεν με ζητούσαν, και φανερώθηκα σ' εκείνους που δεν ρωτούσαν για μένα>>.

21 Αλλά, προς τον Ισραήλ λέει: 'Ολη την ημέρα άπλωσα τα χέρια μου προς έναν λαό που απειθεί και αντιμιλάει>>.