ΚΕΦΑΛΑΙΑ :   1^ο – 2^ο – 3^ο – 4^ο – 5^ο

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 1^ο

2^ο – 3^ο – 4^ο – 5^ο

Ο χαιρετισμός τού Παύλου

1 Ο Παύλος, δούλος τού Ιησού Χριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού,

2 (που προϋποσχέθηκε, διαμέσου των προφητών του, μέσα στις άγιες γραφές),

3 για τον Υιό του, που γεννήθηκε από το σπέρμα τού Δαβίδ κατά τη σάρκα,

4 και αποδείχθηκε Υιός τού Θεού με δύναμη, σύμφωνα με το πνεύμα τής αγιοσύνης, με την ανάσταση από τους νεκρούς, του Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας,

5 διαμέσου τού οποίου πήραμε χάρη και αποστολή, σε υπακοή πίστης όλων των εθνών, υπέρ τού ονόματός του

6 ανάμεσα στα οποία είστε κι εσείς, προσκαλεσμένοι τού Ιησού Χριστού

7 προς όλους όσους είναι στη Ρώμη, αγαπητούς τού Θεού, προσκαλεσμένους αγίους, χάρη να είναι σε σας και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Ο Παύλος επαινεί την εκκλησία και εκδηλώνει την επιθυμία επίσκεψής της

8 Πρώτα μεν ευχαριστώ τον Θεό μου διαμέσου τού Ιησού Χριστού για όλους σας, για τον λόγο ότι η πίστη σας εξαγγέλλεται σε όλο τον  κόσμο

9 επειδή, ο Θεός μου είναι μάρτυρας, τον οποίο τον λατρεύω με  το πνεύμα μου στο ευαγγέλιο του Υιού του, ότι αδιάκοπα σας θυμάμαι,

10 καθώς πάντοτε δέομαι στις προσευχές μου, μήπως κατά κάποιον τρόπο αξιωθώ κάποτε, με το θέλημα του Θεού, νάρθω σε σας.

11 Επειδή, επιποθώ να σας δω, για να σας μεταδώσω κάποιο πνευματικό χάρισμα για τη στήριξή σας

12 κι αυτό είναι, το να συμπαρηγορηθώ ανάμεσά σας με την κοινή πίστη, και τη δική σας και τη δική μου.

13 Μάλιστα, δεν θέλω αδελφοί να αγνοείτε, ότι πολλές φορές μελέτησα νάρθω σε σας, (εμποδίστηκα, όμως, μέχρι τώρα), για να απολαύσω κάποιον καρπό και ανάμεσά σας, καθώς και ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη.

14 Είμαι χρεώστης και απέναντι σε 'Ελληνες και απέναντι σε βάρβαρους, και σε σοφούς και σε άσοφους

15 έτσι, είμαι πρόθυμος, όσον αφορά το δικό μου μέρος, να κηρύξω το ευαγγέλιο και σε σας που είστε στη Ρώμη.

Το ευαγγέλιο είναι δύναμη προς σωτηρία

16 Επειδή, δεν ντρέπομαι, βέβαια, το ευαγγέλιο του Χριστού για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον 'Ελληνα

17 επειδή, διαμέσου αυτού η δικαιοσύνη τού Θεού αποκαλύπτεται από πίστη σε  πίστη, καθώς είναι γραμμένο: <<Ο δίκαιος, βέβαια, θα ζήσει με  πίστη>>.

Ο Θεός δεν αφήνει ατιμώρητη την παράβαση

18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.

Η Δημιουργία μιλάει για την ύπαρξη του Θεού

19 Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς.

20 Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.

Η αιτία τής ηθικής κατάπτωσης του ανθρώπου

21 Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους.

22 Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί.

23 Και άλλαξαν τη δόξα τού άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών  και τετράποδων και ερπετών.

Ο άνθρωπος θερίζει τούς καρπούς των αποφάσεών του

24 Γι' αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.

25 Οι οποίοι αντικατέστησαν την αλήθεια τού Θεού με το ψέμα, και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε, ο οποίος είναι άξιος ευλογίας στους αιώνες. Αμήν.

26 Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη

27 παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους.

28 Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει 

29 επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια

30 ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς,

31 χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες

32 οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα  είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 2^ο

1^ο  – 3^ο – 4^ο – 5^ο

Ο άνθρωπος είναι αναπολόγητος

1 ΓΙ' ΑΥΤΟ, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε και αν  είσαι εσύ που κρίνεις επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις  τον εαυτό σου για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις.

2 Ξέρουμε, μάλιστα, ότι η κρίση τού Θεού είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενάντια σ' εκείνους που κάνουν αυτού τού είδους τα πράγματα.

3 Και νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, εσύ που κρίνεις αυτούς που κάνουν  αυτού τού είδους τα πράγματα, και ο οποίος τα κάνεις, ότι θα ξεφύγεις  την κρίση τού Θεού;

4 'Η καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του  και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του  Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;

5 Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και  της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού,

6 ο οποίος θα αποδώσει σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα του

7 σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή

8 στους δε φιλόνικους, και οι οποίοι  απειθούν μεν στην αλήθεια, όμως πείθονται στην αδικία, θα είναι θυμός και οργή,

9 θλίψη και στενοχώρια σε κάθε ψυχή ανθρώπου που εργάζεται το κακό, και Ιουδαίου, πρώτα, και 'Ελληνα

10 δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε κάθε εργαζόμενον το αγαθό, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον 'Ελληνα.

11 Δεν υπάρχει, βέβαια, προσωποληψία από μέρους τού Θεού

12 επειδή, όσοι αμάρτησαν χωρίς τον νόμο, θα απολεσθούν και χωρίς τον νόμο και όσοι αμάρτησαν κάτω από τον νόμο, θα κριθούν με τον νόμο,

13 (επειδή, δεν είναι δίκαιοι μπροστά στον Θεό οι ακροατές τού νόμου, αλλά οι εκτελεστές τού νόμου θα δικαιωθούν.

14 Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους

15 οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους)

16 κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου.

Ιουδαίος, αλλά κατ' όνομα

17 Δες, εσύ ονομάζεσαι Ιουδαίος, και επαναπαύεσαι στον νόμο, και καυχάσαι στον Θεό,

18 και γνωρίζεις το θέλημά του, και διακρίνεις τα όσα διαφέρουν, καθώς διδάσκεσαι από τον νόμο

19 και έχεις πεποίθηση στον εαυτό σου, ότι είσαι οδηγός τυφλών,  φως εκείνων που είναι μέσα στο σκοτάδι,

20 παιδαγωγός των αφρόνων,  δάσκαλος των νηπίων, έχοντας τον τύπο τής γνώσης και της αλήθειας,  που είναι μέσα στον νόμο.

21 Εσύ, λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον,  δεν διδάσκεις τον εαυτό σου; Εσύ που κηρύττεις να μη κλέβουν,  κλέβεις;

22 Εσύ που λες να μη μοιχεύουν, μοιχεύεις; Εσύ που  αηδιάζεις για τα είδωλα, διαπράττεις ιεροσυλία;

23 Εσύ που καυχάσαι  στον νόμο, ατιμάζεις τον Θεό με την παράβαση του νόμου;

24 Επειδή,  όπως είναι γραμμένο, το όνομα του Θεού εξαιτίας σας δυσφημείται  ανάμεσα στα έθνη.

25 Βέβαια, η περιτομή ωφελεί μεν, αν εκτελείς τον νόμο αν, όμως, είσαι παραβάτης τού νόμου, η περιτομή σου έχει γίνει ακροβυστία.

26 Αν, λοιπόν, ο απερίτμητος τηρεί τα διατάγματα του νόμου, δεν θα λογαριαστεί η ακροβυστία του ως περιτομή;

27 Και ο απερίτμητος από τη φύση του, εκτελώντας τον νόμο, θα κρίνει εσένα, που, ενώ έχεις το γράμμα τού νόμου και την περιτομή, είσαι παραβάτης τού νόμου.

28 Επειδή, Ιουδαίος δεν είναι αυτός που είναι κατά το φανερό μέρος Ιουδαίος, ούτε περιτομή αυτή που είναι κατά το φανερό μέρος, αυτή που γίνεται στη σάρκα

29 αλλ' Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Ιουδαίος, και περιτομή αυτή της καρδιάς, κατά το πνεύμα, όχι κατά το γράμμα, για τον οποίο ο έπαινος είναι όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό.

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 3^ο

1^ο – 2^ο  – 4^ο – 5^ο

Τα προνόμια της προηγούμενης αποκάλυψης του Θεού

1 ΠΟΙΑ είναι, λοιπόν, η υπεροχή τού Ιουδαίου; 'Η, ποια είναι η ωφέλεια της περιτομής;

2 Πολλή, με κάθε τρόπο. Πρώτα μεν, για τον λόγο ότι ^στους Ιουδαίους^ εμπιστεύθηκαν τα λόγια τού Θεού.

3 Επειδή, αν μερικοί δεν πίστεψαν, τι με τούτο;  Μήπως η απιστία τους θα καταργήσει την πίστη τού Θεού;

4 Μη γένοιτο αλλά, ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης καθώς είναι γραμμένο: <<Για να δικαιωθείς στα λόγια σου, και να νικήσεις όταν κρίνεσαι>>.

5 Και αν η αδικία μας δείχνει τη δικαιοσύνη τού Θεού, τι θα πούμε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός, που επιφέρει την οργή; (ως  άνθρωπος μιλάω).

6 Μη γένοιτο επειδή, πώς θα κρίνει ο Θεός τον κόσμο;

7 Αν, βέβαια, η αλήθεια τού Θεού περίσσευσε για τη δόξα του διαμέσου του δικού μου ψέματος, γιατί εγώ κρίνομαι πλέον ως αμαρτωλός;

8 Και, (καθώς δυσφημούμαστε, και καθώς μερικοί κηρύττουν ότι λέμε εμείς): Γιατί να μη κάνουμε τα κακά για νάρθουν τα αγαθά; Η κατάκριση των οποίων είναι δίκαιη.

Η ετυμηγορία τού Θεού για τον άνθρωπο: Ούτε ένας δίκαιος

9 Τι, λοιπόν; Υπερέχουμε από τους εθνικούς ; 'Οχι, βέβαια επειδή, δείξαμε προηγουμένως ότι και οι Ιουδαίοι και οι 'Ελληνες, όλοι, είναι κάτω από την αμαρτία. 

10 'Οπως είναι γραμμένο, ότι: <<Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας

11 δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση δεν υπάρχει κάποιος  που να εκζητάει τον Θεό.

12 'Ολοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθό δεν υπάρχει ούτε ένας>>.

13 <<Τάφος ανοιγμένος είναι το λαρύγγι τους με τις γλώσσες τους μιλούσαν δόλια>> <<δηλητήριο από οχιές υπάρχει κάτω από τα χείλη τους>>.

14 Των οποίων <<το στόμα είναι γεμάτο από κατάρα και πικρία>>.

15 <<Τα πόδια τους είναι γρήγορα στο να χύσουν αίμα>>.

16 <<Ερήμωση και ταλαιπωρία ^είναι^ στους δρόμους τους

17 και δρόμον ειρήνης δεν γνώρισαν>>.

18 <<Δεν υπάρχει ο φόβος Θεού μπροστά στα μάτια τους>>.

19 Και ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.

20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.

Ο τρόπος τού Θεού για τη δικαίωση του ανθρώπου

21 Τώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών

22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν επειδή, δεν υπάρχει διαφορά

23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού

24 ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι,  δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με  τον Ιησού Χριστό

25 τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον  εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο  παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού

26 προς φανέρωση της  δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος,  και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Ιησού.

27 Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Κλείστηκε έξω. Με ποιον νόμο; Των έργων; 'Οχι* αλλά με τον νόμο τής πίστης.

28 Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος  διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου.

29 'Η μήπως μόνον των Ιουδαίων είναι ο Θεός; 'Οχι δε και των Εθνικών; Ναι, και των Εθνικών

30 επειδή, ένας είναι ο Θεός,  που θα δώσει τη δικαίωση στην περιτομή που προέρχεται από  πίστη, και στην ακροβυστία διαμέσου τής πίστης.

31 Καταργούμε, λοιπόν, τον νόμο διαμέσου τής πίστης; Μη γένοιτο αλλά, ορθώνουμε τον νόμο.

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 4^ο

1^ο – 2^ο – 3^ο  – 5^ο

Ο Αβραάμ, υπόδειγμα προς τη δικαίωση

1 Τι θα πούμε, λοιπόν, ότι απόλαυσε ο Αβραάμ, ο πατέρας μας κατά σάρκα;

2 Επειδή, αν ο Αβραάμ ανακηρύχθηκε δίκαιος από τα έργα, έχει καύχημα όχι, όμως, μπροστά στον Θεό.

3 Επειδή, τι λέει η γραφή:  <<Και πίστεψε ο Αβραάμ στον Θεό, και λογαριάστηκε σ' αυτόν για  δικαιοσύνη>>.

4 Σε όποιον, όμως, εργάζεται, ο μισθός δεν λογαριάζεται  ως χάρη, αλλά ως χρέος

5 σ' εκείνον, όμως, που δεν εργάζεται, αλλά πιστεύει σ' αυτόν που ανακηρύσσει δίκαιον τον ασεβή, η πίστη του λογαριάζεται για δικαιοσύνη.

6 'Οπως λέει και ο Δαβίδ τον μακαρισμό τού ανθρώπου, στον οποίο ο Θεός λογαριάζει δικαιοσύνη χωρίς έργα:

7 <<Μακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες.

8 Μακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν θα του λογαριάσει αμαρτία>>.

9 Αυτός ο μακαρισμός, λοιπόν, γίνεται γι' αυτούς που έχουν την περιτομή ή και γι' αυτούς που δεν έχουν την περιτομή; Επειδή, λέμε ότι η πίστη λογαριάστηκε στον Αβραάμ για δικαιοσύνη.

10 Πώς, λοιπόν, του λογαριάστηκε; 'Οταν ήταν με την περιτομή ή με την ακροβυστία; 'Οχι με την περιτομή, αλλά με την ακροβυστία.

11 Και πήρε το σημάδι τής περιτομής, ως σφραγίδα τής δικαιοσύνης, που προήλθε από την πίστη, αυτής που είχε, καθώς βρισκόταν με την ακροβυστία για να είναι αυτός πατέρας όλων εκείνων που πιστεύουν, ενώ βρίσκονται με την ακροβυστία, ώστε να λογαριαστεί και σ' αυτούς η δικαιοσύνη

12 και πατέρας όσων είναι με την περιτομή, όχι μόνον σ' εκείνους που έχουν κάνει την περιτομή, αλλά και σ' εκείνους που περπατούν στα ίχνη τής πίστης τού πατέρα μας Αβραάμ, εκείνης που είχε καθώς βρισκόταν με την ακροβυστία.

Η πίστη θέτει σε λειτουργία τις υποσχέσεις τού Θεού

13 Επειδή, η υπόσχεση προς τον Αβραάμ ή προς το σπέρμα του, ότι επρόκειτο να είναι κληρονόμος τού κόσμου, δεν έγινε με τον νόμο, αλλά με τη δικαιοσύνη που προέρχεται από την πίστη.

14 Δεδομένου ότι, αν είναι κληρονόμοι εκείνοι από τον νόμο,  η πίστη ματαιώθηκε και η υπόσχεση καταργήθηκε.

15 Επειδή, ο νόμος επιφέρει οργή για τον λόγο ότι, όπου δεν υπάρχει νόμος ούτε  παράβαση υπάρχει

16 γι' αυτό, η κληρονομία είναι διαμέσου  τής πίστης, για να είναι κατά χάρη, ώστε η υπόσχεση να είναι  βέβαιη σε ολόκληρο το σπέρμα, όχι μονάχα σ' εκείνο από τον νόμο,  αλλά και σ' εκείνο από την πίστη τού Αβραάμ, που είναι πατέρας  όλων μας,

17 (όπως είναι γραμμένο, ότι: <<Σε έκανα πατέρα πολλών  εθνών>>), μπροστά στον Θεό που πίστεψε, ο οποίος ζωοποιεί τους  νεκρούς, και καλεί τα μη υπάρχοντα ωσάν να υπάρχουν.

18 Ο οποίος, καίτοι μη έχοντας ελπίδα, πίστεψε με την ελπίδα, ότι επρόκειτο να  γίνει πατέρας πολλών εθνών, σύμφωνα με εκείνο που είχε ειπωθεί:  <<'Ετσι θα είναι το σπέρμα σου>>.

19 Και χωρίς να εξασθενήσει στην  πίστη, δεν συλλογίστηκε το σώμα του ότι ήταν ήδη νεκρωμένο, παρόλο  που ήταν περίπου 100 χρόνων, και τη νέκρωση της μήτρας τής  Σάρρας

20 ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία,  αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό,

21 και έχοντας  την πεποίθηση ότι εκείνο που υποσχέθηκε, είναι δυνατός και να το  εκτελέσει.

22 Γι' αυτό και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη.

23 Και δεν γράφτηκε μονάχα γι' αυτόν, ότι λογαριάστηκε σ' αυτόν,

24 αλλά και για μας, στους οποίους πρόκειται να λογαριαστεί, αυτούς που πιστεύουν σ' αυτόν που ανέστησε από τους νεκρούς τον Ιησού τον Κύριό μας

25 ο οποίος παραδόθηκε εξαιτίας των παραπτωμάτων μας, και αναστήθηκε εξαιτίας τής δικαίωσής μας.

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙO : 5^ο

1^ο – 2^ο – 3^ο – 4^ο

Οι θαυμαστοί καρποί τής γνήσιας πίστης

1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

2 διαμέσου τού οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη  χάρη, στην οποία στεκόμαστε και καυχώμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού.

3 Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή,

4 η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,

5 η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη  τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου  Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.

6 Επειδή, ο Χριστός, όταν εμείς  ήμασταν ακόμα ασθενείς, πέθανε κατά τον ορισμένο καιρό για  χάρη των ασεβών.

7 Δεδομένου ότι, με δυσκολία θα πεθάνει κάποιος  για έναν δίκαιο για τον αγαθό, βέβαια, ίσως και τολμάει κάποιος  να πεθάνει.

8 Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας

9 πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού τώρα ανακηρυχθήκαμε  δίκαιοι με βάση το αίμα του, θα σωθούμε από την οργή διαμέσου  αυτού.

10 Επειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον  Θεό διαμέσου του θανάτου τού Υιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του.

11 Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διαμέσου του οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.

Η παράβαση του Αδάμ. Η δωρεά τής Χάρης τού Χριστού

12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν

13 (επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία αμαρτία, όμως, δεν λογαριάζεται όταν δεν υπάρχει νόμος.

14 Αλλά, ο θάνατος βασίλευσε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή κι επάνω σε όλους όσους δεν αμάρτησαν σύμφωνα με την ομοιότητα της παράβασης του Αδάμ, που είναι τύπος τού μέλλοντος.

15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.

16 Και η δωρεά δεν είναι όπως η κατάκριση, που έγινε διαμέσου τού ενός που αμάρτησε επειδή, η κρίση εξαιτίας τού ενός έγινε για κατάκριση των πολλών το χάρισμα, όμως, εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων έγινε για δικαίωση.

17 Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού).

18 'Οπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή.

19 Επειδή, όπως με την παρακοή τού ενός ανθρώπου οι πολλοί καταστάθηκαν αμαρτωλοί, έτσι και με την υπακοή τού ενός οι πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι.

20 Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη

21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.