|
ΚΕΦΑΛΑΙΑ |
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ Β' ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Συγγραφέας αυτής τής Δεύτερης Επιστολής είναι ξανά ο απόστολος Πέτρος, παρόλο που η πατρότητά της αμφισβητήθηκε πολύ από το ορθολογιστικό πνεύμα τής εποχής μας. 'Ομως, οι εσωτερικές και οι εξωτερικές της μαρτυρίες είναι πάρα πολλές, ιδιαίτερα δε οι εσωτερικές. Ενώ η Πρώτη Επιστολή ήταν για να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει, τούτη η Δεύτερη είναι για να προειδοποιήσει και να διαφυλάξει. Γνωρίζει ότι οι παραλήπτες τής Επιστολής ερευνούν τις Γραφές (1/19) και τους ενθαρρύνει σ' αυτό όμως, γνωρίζει και τους κινδύνους από τις ψευδοδιδασκαλίες, οι οποίες μπορούν να διαβρώσουν την απλότητα της Πίστης τους. 'Ανθρωποι με τέτοιες διδασκαλίες θα φανούν και άλλοι, περισσότεροι. Γι' αυτό, τους προειδοποιεί. Μάλιστα, θεωρεί αυτή την Επιστολή του ως μια υποθήκη, μόλις αναχωρήσει από τούτο τον κόσμο. Κι επειδή αυτό -όπως ο ίδιος λέει- θα συνέβαινε σύντομα (1/12-15), θα είχαν αυτή την Επιστολή για να τη διαβάζουν και να την ξαναδιαβάζουν, προκειμένου, αφενός μεν, να μη πλανηθούν, και αφετέρου, αντίθετα, να αυξάνουν στη χάρη και στη γνώση τού Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού (3/18). Ως χρόνος συγγραφής τής Επιστολής αυτής θεωρείται το χρονικό διάστημα ανάμεσα στο 66 - 67 μΧ. Ο τόπος συγγραφής της δεν είναι γνωστός. Παρακάτω δίνουμε τη διπλή ανάλυση του περιεχομένου της, για πληρέστερη ενημέρωση του αναγνώστη. (Α) ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ 1. ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ (1/1 - 2) 2. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΝΩΣΗ (1/3 - 21) 3. Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ (2/1 - 22) 4. Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ (3/1 - 18) (Β) ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 * Ο χαιρετισμός τού Πέτρου * Η αύξηση της Χριστιανικής ζωής * Η επανάληψη των αληθειών είναι πολυτιμότατη * Πίστη -όχι μύθων, αλλά- ιστορικών γεγονότων ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 * Προειδοποίηση για τους ψευτοδασκάλους * Ο Θεός έκρινε, και θα κρίνει * Ο Κύριος ξέρει να ελευθερώνει * Ο Θεός θα κρίνει κάθε ασέβεια * Ποιες συναναστροφές φέρνουν φθορά * Δάσκαλοι, χωρίς αντάξια ζωή ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 * Οι εμπαίκτες των έσχατων καιρών * Ο Θεός βραδύνει, ώστε να σωθούν περισσότεροι * 'Οταν θάρθει η Ημέρα τού Κυρίου * Επειδή, όλα διαλύονται, ποιοι πρέπει να είμαστε εμείς * Επίλογος. |