ΚΕΦΑΛΑΙΑ :  11ο 12ο 13ο 14ο 15ο 16ο


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  11ο

12ο 13ο 14ο 15ο 16ο

1 Μιμητές μου γίνεστε, καθώς και εγώ τού Χριστού.

ΑΤΑΞΙΕΣ ΣΕ ΩΡΕΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

1. Το κάλυμμα στο κεφάλι των γυναικών

2 ΑΔΕΛΦΟΙ, σας επαινώ, μάλιστα, ότι πάντοτε με θυμάστε, και κρατάτε τις παραδόσεις, όπως σας τις παρέδωσα.

3 Θέλω δε να ξέρετε ότι, η κεφαλή κάθε άνδρα είναι ο Χριστός κεφαλή δε της γυναίκας, είναι ο άνδρας κεφαλή δε του Χριστού, είναι ο Θεός.

4 Κάθε άνδρας όταν προσεύχεται ή όταν προφητεύει, αν έχει καλυμμένο το κεφάλι του, καταντροπιάζει τη δική του κεφαλή.

5 Κάθε γυναίκα, όμως, όταν προσεύχεται ή προφητεύει με ακάλυπτο το κεφάλι, καταντροπιάζει τη δική της κεφαλή, δεδομένου ότι είναι ένα και το αυτό με την ξυρισμένη.

6 Επειδή, αν δεν σκεπάζεται η γυναίκα, ας κουρέψει και τα μαλλιά της αλλά, αν είναι αισχρό στη γυναίκα να κουρεύει τα μαλλιά της ή να ξυρίζεται, ας σκεπάζεται.

7 Επειδή, ο άνδρας μεν δεν έχει χρέος να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή είναι εικόνα και δόξα τού Θεού ενώ η γυναίκα είναι δόξα τού άνδρα.

8 Για τον λόγο ότι, ο άνδρας δεν προέρχεται από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα

9 επειδή, δεν κτίστηκε ο άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άνδρα.

10 Γι' αυτό, η γυναίκα έχει χρέος να έχει εξουσία επάνω στο κεφάλι της, εξαιτίας των αγγέλων.

11 'Ομως, ούτε ο άνδρας υπάρχει χωρίς τη γυναίκα ούτε η γυναίκα χωρίς τον άνδρα, εν Κυρίω.

12 Επειδή, όπως η γυναίκα είναι από τον άνδρα, έτσι και ο άνδρας είναι διαμέσου τής γυναίκας τα πάντα, όμως, προέρχονται από τον Θεό.

13 Αυτό κρίνετέ το εσείς από μόνοι σας είναι πρέπον η γυναίκα να προσεύχεται στον Θεό ακάλυπτη;

14 'Η, ούτε η φύση δεν σας διδάσκει, ότι ο άνδρας μεν αν αφήνει μακριά μαλλιά είναι γι' αυτόν ατιμία;

15 Η γυναίκα, όμως, αν αφήνει μακριά μαλλιά, είναι γι' αυτήν δόξα επειδή, τα μακριά μαλλιά δόθηκαν σ' αυτή αντί για κάλυμμα.

16 Αν, όμως, κάποιος φαίνεται ότι είναι φιλόνικος, εμείς δεν έχουμε τέτοιου είδους συνήθεια ούτε και οι εκκλησίες τού Θεού.

2. Ανωμαλίες σε συγκεντρώσεις <<Αγάπης>>

17 Και ενώ το παραγγέλλω τούτο, δεν σας επαινώ, δεδομένου ότι συνέρχεστε όχι για το καλύτερο, αλλά για το χειρότερο.

18 Δεδομένου ότι, πρώτα μεν, όταν συνέρχεστε στην εκκλησία, ακούω ότι υπάρχουν ανάμεσά σας σχίσματα και ένα μέρος το πιστεύω.

19 Επειδή, είναι ανάγκη να υπάρχουν και αιρέσεις μεταξύ σας, για να γίνουν φανεροί ανάμεσά σας οι δόκιμοι.

20 'Οταν, λοιπόν, συνέρχεστε στον ίδιο χώρο, τούτο δεν είναι να φάτε Κυριακό δείπνο

21 επειδή, κάθε ένας παίρνει πριν από τον άλλον το δικό του δείπνο την ώρα τού φαγητού, και άλλος μεν πεινάει, άλλος δε μεθάει.

22 Μήπως δεν έχετε σπίτια για να τρώτε και να πίνετε; 'Η καταφρονείτε την εκκλησία τού Θεού και καταντροπιάζετε εκείνους που δεν έχουν; Τι να σας πω; Να σας επαινέσω σε τούτο; Δεν σας επαινώ.

3. Το Δείπνο τού Κυρίου

23 Επειδή, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο εκείνο το οποίο και παρέδωσα σε σας, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που παραδινόταν, έλαβε άρτον,

24 και αφού ευχαρίστησε έκοψε και είπε: Λάβετε, φάγετε τούτο είναι το σώμα μου που κόβεται για χάρη σας αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση.

25 Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησε, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι είναι η καινή διαθήκη, με βάση το αίμα μου τούτο να κάνετε, όσες φορές πίνετε, στη δική μου ανάμνηση.

26 Επειδή, όσες φορές αν τρώτε το άρτον τούτον, και πίνετε το ποτήρι τούτο, τον θάνατο του Κυρίου εξαγγέλλετε, μέχρι την έλευσή του.

4. Ανάξια ή επάξια συμμετοχή στο Δείπνο τού Κυρίου

27 'Ωστε, όποιος τρώει τούτον τον άρτο ή πίνει το ποτήρι τού Κυρίου με ανάξιο τρόπο, θα είναι ένοχος του σώματος και του αίματος του Κυρίου.

28 Ας δοκιμάζει, λοιπόν, ο άνθρωπος τον εαυτό του, και έτσι ας τρώει από τον άρτο, και ας πίνει από το ποτήρι.

29 Επειδή, αυτός που τρώει και πίνει με ανάξιο τρόπο, τρώει και πίνει κατάκριση στον εαυτό του, μη διακρίνοντας το σώμα τού Κυρίου.

30 Γι' αυτό, υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και πεθαίνουν αρκετοί.

31 Επειδή, αν διακρίναμε τον εαυτό μας, δεν θα κρινόμασταν.

32 Αλλά, όταν κρινόμαστε, παιδαγωγούμαστε από τον Κύριο, για να μη κατακριθούμε μαζί με τον κόσμο.

33 'Ωστε, αδελφοί μου, όταν συνέρχεστε για να φάτε, περιμένετε ο ένας τον άλλον.

34 Αν όμως κάποιος πεινάει, ας τρώει στο σπίτι ^του^, για να μη συνέρχεστε προς κατάκριση. Τα δε υπόλοιπα, θα ^τα^ διατάξω, όταν έρθω.++


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  12ο

11ο  13ο 14ο 15ο 16ο

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

1. Τα λόγια από μόνα τους φανερώνουν την προέλευσή τους

1 ΣΕ σχέση δε με τα πνευματικά, αδελφοί, δεν θέλω να είστε σε άγνοια.

2 Ξέρετε ότι ήσασταν εθνικοί, παρασυρόμενοι, καθώς σερνόσασταν προς τα άφωνα είδωλα.

3 Γι' αυτό, σας κάνω γνωστό ότι, κανένας που μιλάει διαμέσου τού Πνεύματος του Θεού, δεν λέει τον Ιησού ανάθεμα και κανένας δεν μπορεί να πει τον Ιησού Κύριο, παρά μονάχα διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος.

2. Το Πνεύμα, ο Κύριος, ο Θεός

4 Υπάρχουν διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως είναι το ίδιο

5 υπάρχουν και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως είναι ο ίδιος

6 υπάρχουν και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο ίδιος, που ενεργεί τα πάντα μέσα σε όλους.

3. Τα χαρίσματα του Πνεύματος

7 Σε κάθε έναν, όμως, δίνεται η φανέρωση του Πνεύματος προς το συμφέρον.

8 Επειδή, σε άλλον μεν δίνεται διαμέσου τού Πνεύματος λόγος σοφίας, σε άλλον δε λόγος γνώσης, σύμφωνα με το ίδιο Πνεύμα

9 σε άλλον δε πίστη, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος σε άλλον δε χαρίσματα θεραπειών, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος

10 σε άλλον δε ενέργειες θαυμάτων, σε άλλον δε προφητεία, σε άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, σε άλλον δε γένη γλωσσών, σε άλλον δε ερμηνεία γλωσσών

11 και όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει.

4. Τα χαρίσματα του Πνεύματος λειτουργούν σαν τα μέλη στο σώμα

12 Επειδή, καθώς το σώμα είναι ένα, και έχει πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα έτσι και ο Χριστός.

13 Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε 'Ελληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα.

14 Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά.

15  Αν το πόδι πει: Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι από το σώμα γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα;

16 Και αν το αυτί πει: Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι από το σώμα γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα;

17 Αν ολόκληρο το σώμα είναι μάτι, πού είναι η ακοή; Αν ολόκληρο το σώμα είναι ακοή, πού είναι η όσφρηση;

18 Αλλά, τώρα, ο Θεός έβαλε τα μέλη το κάθε ένα απ' αυτά στο σώμα, όπως θέλησε.

19 Αν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα;

20 Αλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα.

21 Και δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη.

22 Αλλά, πολύ περισσότερο, τα μέλη τού σώματος, που φαίνοντα ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία

23 και εκείνα που νομίζουμε ότι είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, σ' αυτά αποδίδουμε περισσότερη τιμή και τα άσχημα μέλη μας έχουν περισσότερη ευσχημοσύνη.

24 Και τα ευσχήμονα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Αλλά, ο Θεός συγκέρασε το σώμα, δίνοντας περισσότερη τιμή στο ευτελέστερο,

25 για να μη είναι σχίσμα μέσα στο σώμα, αλλά τα μέλη να φροντίζουν εξίσου, το ένα για το άλλο, προς το συμφέρον τους.

26 Και είτε ένα μέλος πάσχει, όλα τα μέλη συμπάσχουν είτε ένα μέλος τιμάται, όλα τα μέλη χαίρονται μαζί.

5. Η Εκκλησία είναι ένα σώμα με πολλά μέλη

27 Κι εσείς είστε σώμα τού Χριστού, και μέλη κατά μέρος.

28 Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.

29 Μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφήτες; Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Μήπως όλοι κάνουν θαύματα;

30 Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν;

31 Ζητάτε δε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα και επιπλέον σας δείχνω έναν δρόμο που σε υπερβολικό βαθμό υπερέχει.


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  13ο

11ο 12ο  14ο 15ο 16ο

6. Η αγάπη, ο δρόμος που σε υπερβολικό βαθμό υπερέχει

1 Αν μιλάω τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα ένα κομμάτι χαλκός που βγάζει ήχους ή ένα κύμβαλο που ξεκουφαίνει.

2 Και αν έχω προφητεία, και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετατοπίζω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε.

3 Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, τίποτε δεν ωφελούμαι.

4 Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί η αγάπη δεν φθονεί η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται,

5 δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό

6 δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.

7 'Ολα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν είτε γλώσσες, θα σταματήσουν είτε γνώση, θα καταργηθεί

9 επειδή, κατά μέρος γνωρίζουμε, και κατά μέρος προφητεύουμε

10 όταν, όμως, έρθει το τέλειο, τότε το κατά μέρος θα καταργηθεί.

11 'Οταν ήμουν νήπιος, μιλούσα ως νήπιος, σκεφτόμουν ως νήπιος, είχα κρίση ως νήπιος όταν, όμως, έγινα άνδρας, έβαλα κατά μέρος εκείνα που έχει το νήπιο.

12 Επειδή, τώρα βλέπουμε σαν μέσα από ένα θαμπό κάτοπτρο, με τρόπο αινιγματώδη, τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω καθώς και γνωρίστηκα.

13 'Ωστε, τώρα, μένει πίστη, ελπίδα, αγάπη, αυτά τα τρία όμως, απ' αυτά, μεγαλύτερη είναι η αγάπη.


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  14ο

11ο 12ο 13ο 15ο 16ο

7. Σύγκριση ανάμεσα σε προφητεία και γλώσσες

1 Ακολουθείτε την αγάπη και ζητάτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα, περισσότερο όμως το να προφητεύετε.

2 Επειδή, αυτός που μιλάει με γλώσσα, δεν μιλάει σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό επειδή, κανένας δεν τον ακούει, αλλά με το πνεύμα του μιλάει μυστήρια

3 εκείνος, όμως, που προφητεύει, μιλάει στους ανθρώπους για οικοδομή και προτροπή και παρηγοριά.

4 Αυτός που μιλάει με γλώσσα, οικοδομεί τον εαυτό του ενώ αυτός που προφητεύει, οικοδομεί την εκκλησία.

5 Θέλω, μάλιστα, όλοι να μιλάτε γλώσσες, περισσότερο όμως να προφητεύετε επειδή, αυτός που προφητεύει είναι μεγαλύτερος παρά αυτός που μιλάει με γλώσσες, εκτός αν διερμηνεύει, για να πάρει οικοδομή η εκκλησία.

8. Η ευταξία στις συναθροίσεις τής Εκκλησίας

6 Και τώρα, αδελφοί, αν έρθω σε σας μιλώντας με γλώσσες, τι θα σας ωφελήσω, αν δεν σας μιλήσω ή με αποκάλυψη ή με γνώση ή με προφητεία ή με διδασκαλία;

7 Και τα άψυχα, όταν δίνουν φωνή, είτε αυλός είτε κιθάρα, αν δεν δώσουν ξεχωρισμένους τούς ήχους,  πώς θα γνωριστεί αυτό που παίζεται με τον αυλό ή με την κιθάρα;

8 Επειδή, αν η σάλπιγγα δώσει ασαφή φωνή, ποιος θα ετοιμαστεί για πόλεμο;

9 'Ετσι κι εσείς, αν διαμέσου τής γλώσσας δεν δώσετε μια ευκατάληπτη φωνή, πώς θα γνωριστεί αυτό που λέγεται; Επειδή, θα μιλάτε στον αέρα.

10 Υπάρχουν, ας πούμε, τόσα πολλά είδη γλωσσών μέσα στον κόσμο, και κανένα απ' αυτά δεν είναι ασήμαντο.

11 Αν, λοιπόν, δεν γνωρίσω τη σημασία τής φωνής, θα είμαι βάρβαρος σ' αυτόν που μιλάει, και εκείνος που μιλάει, βάρβαρος σε μένα.

12 'Ετσι κι εσείς, επειδή είστε ζηλωτές πνευματικών χαρισμάτων, ζητάτε να περισσεύετε σ' αυτά για την οικοδομή τής εκκλησίας.

13 Γι' αυτό, αυτός που μιλάει με γλώσσα, ας προσεύχεται για να γίνει ικανός να διερμηνεύει.

14 Επειδή, αν προσεύχομαι με γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλά ο νους μου μένει ακαρποφόρητος.

15 Τι πρέπει, λοιπόν; Θα προσευχηθώ με το πνεύμα, θα προσευχηθώ όμως και με τον νου θα ψάλλω με το πνεύμα, θα ψάλλω όμως και με τον νου.

16 Επειδή, αν δοξολογήσεις με το πνεύμα, εκείνος που έχει την τάξη τού ιδιώτη, πώς θα πει το Αμήν στην ευχαριστία σου, μη ξέροντας τι λες;

17 Επειδή, εσύ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται.

18 Ευχαριστώ τον Θεό μου ότι, μιλάω περισσότερες γλώσσες από όλους εσάς

19 όμως, μέσα στην εκκλησία προτιμώ να μιλήσω πέντε λόγια με τον νου μου, για να κατηχήσω και άλλους, παρά μύρια λόγια με γλώσσα.

20 Αδελφοί, μη γίνεστε παιδιά στο μυαλό αλλά, γίνεστε νήπια μεν στην κακία, τέλειοι όμως στο μυαλό.

9. Οι γλώσσες ως σημείο, όχι προς πιστούς, αλλά προς απίστους

21 Μέσα στον νόμο είναι γραμμένο: <<'Οτι με ετερόγλωσσους, και με ξένα χείλη θα μιλήσω σε τούτο τον λαό αλλά, ούτε έτσι θα με εισακούσουν>>, λέει ο Κύριος.

22 'Ωστε, οι γλώσσες είναι για σημείο, όχι προς αυτούς που πιστεύουν, αλλά προς τους απίστους ενώ η προφητεία είναι όχι προς τους απίστους, αλλά προς αυτούς που πιστεύουν.

10. 'Οταν  ολόκληρη η Εκκλησία συναθροιστεί

23 Αν, λοιπόν, ολόκληρη η εκκλησία συναθροιστεί στον ίδιο τόπο, και όλοι μιλάνε με γλώσσες, και μπουν μέσα ιδιώτες ή άπιστοι, δεν θα πουν ότι είστε παράφρονες;

24 Αλλά, αν όλοι προφητεύουν, και μπει μέσα κάποιος άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται από όλους, ανακρίνεται από όλους

25 και έτσι, τα κρυφά τής καρδιάς του γίνονται φανερά και έτσι, αφού πέσει με το πρόσωπό του προς τα κάτω, θα προσκυνήσει τον Θεό, διακηρύττοντας ότι ο Θεός είναι πραγματικά ανάμεσά σας.

26 Τι πρέπει, λοιπόν, αδελφοί; 'Οταν συνέρχεστε, κάθε ένας από σας έχει ψαλμό, έχει διδασκαλία, έχει γλώσσα, έχει αποκάλυψη, έχει ερμηνεία όλα ας γίνονται για οικοδομή

27 αν κάποιος μιλάει με γλώσσα, ας κάνουν τούτο ανά δύο ή το περισσότερο ανά τρεις, και διαδοχικά και ένας ας διερμηνεύει

28 αλλά, αν δεν υπάρχει διερμηνευτής, ας σιωπά μέσα στην εκκλησία και ας μιλάει στον εαυτό του και στον Θεό.

29 Οι προφήτες, όμως, ας μιλάνε ανά δύο ή τρεις, και οι άλλοι ας διακρίνουν.

30 Και αν έρθει αποκάλυψη σε άλλον, ο οποίος κάθεται, ο πρώτος ας σιωπά.

31 Επειδή, μπορείτε όλοι να προφητεύετε, ο ένας ύστερα από τον άλλον, για να μαθαίνουν όλοι, και όλοι να παρηγορούνται.

32 Τα δε πνεύματα των προφητών υποτάσσονται στους προφήτες

33 επειδή, ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνης, όπως σε όλες τις εκκλησίες των αγίων.

11. Οι γυναίκες κατά τις συναθροίσεις τής Εκκλησίας

34 Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ' αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος.

35 Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία.

36 Μήπως από σας βγήκε ο λόγος τού Θεού ή σε μόνους εσάς έφτασε;

37 Αν κάποιος νομίζει ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθει εκείνα που σας γράφω, ότι είναι εντολές τού Κυρίου

38 αλλά, αν κάποιος αγνοεί, ας αγνοεί.

39 'Ωστε, αδελφοί, ζητάτε με ζήλο το να προφητεύετε, και το να μιλάνε με γλώσσες μη το εμποδίζετε.

40 'Ολα ας γίνονται με ευσχημοσύνη και με τάξη.


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  15ο

11ο 12ο 13ο 14ο  16ο

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Το περιεχόμενο του ευαγγελίου

1 ΣΑΣ φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε

2 διαμέσου τού οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε εκτός αν πιστέψατε μάταια.

3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές

4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές

2. Εκατοντάδες μάρτυρες της Ανάστασης του Χριστού

5 και ότι φάνηκε στον Κηφά, έπειτα στους δώδεκα

6 ύστερα απ' αυτά φάνηκε σε 500 και περισσότερους αδελφούς, μονομιάς, από τους οποίους οι περισσότεροι παραμένουν στη ζωή μέχρι τώρα, μερικοί όμως και κοιμήθηκαν

7 έπειτα, φάνηκε στον Ιάκωβο, ύστερα σε όλους τούς αποστόλους

8 και τελευταίον απ' όλους, φάνηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα.

9 Επειδή, εγώ είμαι ο ελάχιστος από τους αποστόλους ο οποίος δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, επειδή καταδίωξα την εκκλησία τού Θεού.

10 Αλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό,τι είμαι και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ' όλους αυτούς όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που ήταν μαζί μου.

11 Είτε, λοιπόν, εγώ είτε εκείνοι έτσι κηρύττουμε, και έτσι πιστέψατε.

3. Η Ανάσταση του Χριστού εγγύηση της ανάστασης των δικαίων

12 Αν, όμως, κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, πώς μερικοί ανάμεσά σας λένε, ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών;

13 Και αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, ούτε και ο Χριστός αναστήθηκε

14 και αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε είναι μάταιο το κήρυγμά μας, αλλά και η πίστη σας είναι μάταιη

15 είμαστε δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, επειδή δώσαμε μαρτυρία για τον Θεό, ότι ανέστησε τον Χριστό τον οποίο δεν ανέστησε, αν, καθ' υπόθεση, οι νεκροί δεν ανασταίνονται.

16 Επειδή, αν δεν ανασταίνονται οι νεκροί, ούτε ο Χριστός αναστήθηκε.

17 Αλλά, αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, η πίστη σας είναι μάταιη είστε δε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας.

18 Επομένως, κι αυτοί που κοιμήθηκαν εν Χριστώ, απολέστηκαν.

19 Αν μονάχα σ' αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Χριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.

20 Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.

21 Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών.

22 Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό

4. Η σειρά των γεγονότων

23 κάθε ένας, όμως, σύμφωνα με τη δική του τάξη ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι τού Χριστού, στην παρουσία του

24 ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη.

25 Επειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του

26 τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος.

27 Επειδή, <<όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του>> και όταν πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα.

28 Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα.

5. Σοβαρά ερωτήματα σε αρνητές τής Ανάστασης

29 Επειδή, τι θα κάνουν αυτοί που βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; Αν πραγματικά οι νεκροί δεν ανασταίνονται, γιατί και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών;

30 Γιατί κι εμείς κινδυνεύουμε κάθε ώρα;

31 Καθημερινά πεθαίνω, μα την καύχησή μου που έχω για σας στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.

32 Αν κατά άνθρωπο πολέμησα στην 'Εφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; <<Ας φάμε και ας πιούμε επειδή, αύριο πεθαίνουμε>>.

33 Μη πλανιέστε <<τα καλά ήθη τα φθείρουν οι κακές συναναστροφές>>.

34 Συνέρθετε στον εαυτό σας, όπως είναι δίκαιο, και μη αμαρτάνετε επειδή, μερικοί έχουν αγνωσία Θεού προς εντροπή σας το λέω.

6. Πώς και με ποιο σώμα ανασταίνονται οι νεκροί;

35 Αλλά, θα πει κάποιος: Πώς ανασταίνονται οι νεκροί; Και με ποιο σώμα έρχονται;

36 'Αφρονα, εκείνο που εσύ σπέρνεις, δεν ζωογονείται, αν δεν πεθάνει.

37 Και εκείνο που σπέρνεις, δεν σπέρνεις το σώμα που πρόκειται να γίνει, αλλά έναν γυμνό κόκκο, σιταριού ίσως ή κάποιον από τους υπόλοιπους.

38 Ο Θεός, όμως, του δίνει σώμα όπως θέλησε, και σε κάθε ένα από τα σπέρματα το ιδιαίτερό του σώμα.

39 Κάθε σάρκα δεν είναι η ίδια σάρκα αλλά, άλλη μεν είναι η σάρκα των ανθρώπων, άλλη η σάρκα των κτηνών, άλλη δε η σάρκα των ψαριών, και άλλη των πτηνών.

40 Υπάρχουν και σώματα επουράνια, και σώματα επίγεια πλην, άλλη είναι η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η δόξα των επιγείων.

41 'Αλλη είναι η δόξα τού ήλιου, και άλλη η δόξα τού φεγγαριού, και άλλη η δόξα των αστεριών επειδή, αστέρι από αστέρι διαφέρει σε δόξα.

42 'Ετσι και η ανάσταση των νεκρών σπέρνεται με φθορά, ανασταίνεται με αφθαρσία

43 σπέρνεται χωρίς τιμή, ανασταίνεται με δόξα σπέρνεται με ασθένεια, ανασταίνεται με δύναμη

44 σπέρνεται ως σώμα ζωικό, ανασταίνεται ως σώμα πνευματικό. Υπάρχει σώμα ζωικό, υπάρχει και σώμα πνευματικό.

45 'Ετσι, εξάλλου, είναι γραμμένο: Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ <<έγινε σε ψυχή που ζει>> ο έσχατος Αδάμ έγινε σε πνεύμα που ζωοποιεί.

46 'Ομως, όχι πρώτα το πνευματικό, αλλά το ζωικό, έπειτα το πνευματικό.

47 Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, χωματένιος ο δεύτερος άνθρωπος, ο Κύριος από τον ουρανό.

48 'Οπως ήταν ο χωματένιος, τέτοιοι είναι και οι χωματένιοι και όπως είναι ο επουράνιος τέτοιοι θα είναι και οι επουράνιοι.

49  Και καθώς φορέσαμε την εικόνα του χωματένιου, θα φορέσουμε και την εικόνα του επουράνιου.

7. Το μυστήριο της μεταμόρφωσης και του τέλους

50 Και λέω τούτο, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία.

51 Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε,

52 σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε.

53 Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία.

54 'Οταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: <<Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη>>.

55 <<Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; 'Αδη, πού είναι η νίκη σου;>>.

56 Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος.

57 Αλλά, χάρη στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

58 'Ωστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο τού Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ  Α' ΚΕΦΑΛΑΙΟ :  16ο

11ο 12ο 13ο 14ο 15ο

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

1. Η μεταφορά τής συνεισφοράς των Εκκλησιών στην Ιερουσαλήμ

 

1 ΣΕ ΣΧΕΣΗ δε με τη συνεισφορά, για τις ανάγκες των αγίων, όπως διέταξα στις εκκλησίες τής Γαλατίας, έτσι να κάνετε κι εσείς.

2 Κατά την πρώτη ημέρα τής εβδομάδας, κάθε ένας από σας, ας εναποθέτει κατά μέρος, θησαυρίζοντας ό,τι αν ευπορεί ώστε, όταν έρθω, να μη συγκεντρώνονται τότε συνεισφορές.

3 Και όταν έρθω, όποιους εγκρίνετε με επιστολές, αυτούς θα στείλω να μεταφέρουν τη δωρεά σας στην Ιερουσαλήμ.

4 Και αν είναι άξιο να πάω και εγώ, θάρθουν μαζί μου.

2. Επόμενες επισκέψεις τού Παύλου

5 Θάρθω δε σε σας, αφού περάσω διαμέσου τής Μακεδονίας, (επειδή, τώρα περνάω διαμέσου τής Μακεδονίας)

6 και, ίσως, θα παραμείνω κοντά σας ή και θα παραχειμάσω, ώστε να με κατευοδώσετε εσείς, όπου αν πάω.

7 Επειδή, δεν θέλω να σας δω τώρα ως περαστικός ελπίζω, όμως, να μείνω κοντά σς λίγο καιρό, αν το επιτρέψει ο Κύριος.

8 Μάλιστα, θα μείνω στην 'Εφεσο μέχρι την Πεντηκοστή

9 επειδή, μου ανοίχθηκε μια μεγάλη και ενεργητική θύρα, και οι ενάντιοι είναι πολλοί.

3. Γνήσια κοινωνία τού Παύλου με τους συνεργάτες του

10 Και αν έρθει ο Τιμόθεος, προσέχετε να είναι ανάμεσά σας χωρίς φόβο επειδή, εργάζεται το έργο τού Κυρίου, όπως και εγώ.

11 Κανένας, λοιπόν, ας μη τον εξουθενήσει και κατευοδώστε τον με ειρήνη, για νάρθει σε μένα επειδή, τον περιμένω μαζί με τους αδελφούς.

12 'Οσο δε για τον αδελφό Απολλώ, πολύ τον παρακάλεσα νάρθει σε σας μαζί με τους αδελφούς και δεν ήθελε με κανέναν τρόπο νάρθει τώρα θάρθει, όμως, όταν ευκαιρήσει.

4. Τελευταίες υποθήκες τού Παύλου

13 Αγρυπνείτε, στέκεστε στην πίστη ανδρίζεστε, ενδυναμώνεστε.

14 'Ολα τα έργα σας ας γίνονται με αγάπη.

15 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, (ξέρετε την οικογένεια του Στεφανά, ότι, είναι η απαρχή τής Αχαϊας, και αφιέρωσαν τον εαυτό τους στη διακονία των αγίων)

16 υποτάσσεστε κι εσείς σε τέτοιους αδελφούς, και σε καθέναν που συνεργεί και κοπιάζει.

17 Χαίρομαι δε για την έλευση του Στεφανά και του Φορτουνάτου και του Αχαϊκού, επειδή αυτοί αναπλήρωσαν την έλλειψή σας

18 δεδομένου ότι, ανέπαυσαν το δικό μου πνεύμα και το δικό σας τιμάτε, λοιπόν, τους αδελφούς αυτού τού είδους.

5. Κλείσιμο της Επιστολής και χαιρετισμοί

19 Σας χαιρετούν οι εκκλησίες τής Ασίας. Σας χαιρετούν πολύ εν Κυρίω ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα, μαζί με την κατ' οίκον εκκλησία τους.

20 Σας χαιρετούν όλοι οι αδελφοί. Χαιρετήστε μέ άγιο φίλημα ο ένας τον άλλον.

21 Ο δε χαιρετισμός γράφτηκε με το δικό μου χέρι, του Παύλου.

22 'Οποιος δεν αγαπάει τον Κύριο Ιησού Χριστό, ας είναι ανάθεμα: Μαράν αθά.

23 Η χάρη τού Κυρίου Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζί σας.

24 Η αγάπη μου μαζί με όλους σας εν Χριστώ Ιησού. Αμήν.