Η Σκηνή του Μαρτυρίου

Η Σκηνή του Μαρτυρίου ( ο ΝΑΟΣ )

Έξοδος :από το 26^ο έως 40^ο κεφάλαιο

Ο σκελετός πάνω στον οποίο είχε κατασκευαστεί η Σκηνή του Μαρτυρίου ήταν από ξύλο Σιττίμ και είχε μήκος περίπου 14 μέτρα, πλάτος 4 μέτρα και ύψος 5 μέτρα. Ήταν καλυμμένη με τέσσερα ξεχωριστά στρώματα υφασμάτινα και δερμάτινα, κεντημένα λινά παραπετάσματα, παραπετάσματα από τρίχες κατσίκας, καλύμματα από δέρματα κριαριών, και ένα τελευταίο αδιάβροχο κάλυμμα από δέρμα τσακαλιών.

Το Εσωτερικό της Σκηνής

Η Σκηνή αποτελείτο από δύο Χώρους, από τους οποίους ο μικρότερος βρισκόταν στο βάθος τής Σκηνής και ονομαζόταν τα Άγια των Αγίων. Σε αυτόν τον χώρο επιτρεπόταν να μπει μόνο ο Αρχιερέας, και αυτός μόνον μία φορά τον χρόνο.

Μέσα στα Άγια των Αγίων βρισκόταν η Κιβωτός της Διαθήκης, ένα ορθογώνιο ξύλινο κιβώτιο, περικαλυμμένο με χρυσάφι, που περιείχε τις δύο πέτρινες πλάκες με τις Δέκα Εντολές, μία στάμνα με το Μάννα καθώς και την ράβδο του Ααρών.

Το Εξωτερικό της Σκηνής Μπροστά από τα Άγια των Αγίων βρισκόταν το θυσιαστήριο του θυμιάματος, όπου έκαιγε θυμίαμα κάθε μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και μία εφτάφωτη λυχνία. Κάθε Σάββατο, όπου ήταν ημέρα ανάπαυσης, δώδεκα άρτοι (ψωμιά ), τοποθετούνταν επάνω στην «Τράπεζα της Προθέσεως », ένα για κάθε φυλή, ως προσφορά στον Θεό.

Ένας ξεχωριστό χώρος, περιτριγυρισμένος από παραπετάσματα, αποτελούσε την αυλή που περιέβαλε την Σκηνή του Μαρτυρίου, Είχε μήκος περίπου 50 μέτρα και πλάτος 25. Σ' αυτήν οι Ιερείς ετοίμαζαν τις θυσίες. μπροστά από την σκηνή υπήρχε μία τεράστια χάλκινη λεκάνη, όπου σύμφωνα με το τελετουργικό, πλένονταν οι Ιερείς , και το θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος, όπου καίγονταν τα ζώα που προσφέρονταν για θυσία.

Ο ΝΑΟΣ

Οι Ισραηλίτες, σταμάτησαν να μεταφέρουν την Σκηνή του Μαρτυρίου όταν κατέκτησαν την γη Χαναάν. Ο Δαβίδ ήταν αυτός ο οποίος έφερε την Κιβωτό της Διαθήκης στην Ιερουσαλήμ και σχεδίασε να χτίσει εκεί το Ναό σε ένα οικόπεδο το οποίο θα αγόραζε. Αυτός όμως ο οποίος επιστάτησε στο χτίσιμο του Ναού, ήταν ο υιός του ο Σολομώντας. Το σχέδιο ήταν σχεδόν ίδιο με εκείνο της Σκηνής του Μαρτυρίου, Ο Ναός όμως ήταν πολύ μεγαλύτερος. Το πλάτος του ήταν 9 μέτρα, το μήκος 27 και το ύψος 13,5. ( Α' Βασιλέων κεφ.5 - 7 )

Ο Ναός χτίστηκε με πέτρες, αλλά εσωτερικά, όλοι οι τοίχοι, καλύφθηκαν με κέδρινες σανίδες, διακοσμημένες με λουλούδια, φοίνικες και χερουβείμ. Από το βόρειο Λίβανο μεταφέρθηκε όλη η ξυλεία η οποία χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Ναού.

Το Εσωτερικό του Ναού

Μέσα στον Ναό υπήρχαν : το θυσιαστήριο του θυμιάματος, την Τράπεζα της Πρόθεσης, την Λυχνία. Μέσα στα Άγια των Αγίων υπήρχε η Κιβωτός της Διαθήκης. Ο μοναδικό τρόπος φωτισμού του Ναού ήταν από παράθυρα που βρίσκονταν ψηλά στους Τοίχους και από ειδικές λυχνίες. Στα Άγια των Αγίων ο χώρος ήταν τελείως σκοτεινός, δεν υπήρχαν ούτε παράθυρα ούτε λυχνίες. Οι Ιεροτελεστίες ήταν ίδιες με αυτές που είχαν καθοριστεί για την Σκηνή του Μαρτυρίου. Ο Ναός αυτός ήταν το κέντρο λατρείας των Ιουδαίων μέχρι την στιγμή την οποία οι δέκα φυλές αποσπάσθηκαν και σχημάτισαν το Βόρειο Βασίλειο, ίδρυσαν δικούς τους Ναούς σε άλλα μέρη. Ο Ναός τού Σολομώντα καταστράφηκε από τον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα της Βαβυλώνας όταν κυρίευσε την πόλη τής Ιερουσαλήμ το 586 με 587 π.Χ., και αιχμαλώτισε τον λαό. Ο Κύρος ο Μέγας, βασιλιάς της Περσίας, άφησε τους Ιουδαίους να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ. Με την ενθάρρυνση των προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία, άρχισε ο λαός το ξαναχτίσιμο του Ναού ( σε μικρότερο μέγεθος από τον Ναό του Σολομώντα ). Ο Κύρος επέστρεψε στους Ιουδαίους όλα τα χρυσά και ασημένια αντικείμενα, που είχαν αφαιρεθεί από τον Ναό, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ξανά στο εσωτερικό του Ναού. Αυτός ο ξαναχτισμένος Ναός καταστράφηκε από τον Ρωμαίο στρατηγό Πομπήιο το 63 π.Χ. Ο Ηρώδης ο Μέγας άρχισε να χτίζει έναν καινούργιο Ναό. Ήταν δύο φορές πιο ψηλός από τον Ναό του Σολομώντα. Χτίστηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος ανάμεσα στο 19^ο και το 9^ο. Τα έργα συνεχίστηκαν μέχρι το 64 μ. Χ. Οι Ρωμαίοι τον κατέστρεψαν το 70 μ.Χ. Τμήματα από τα ογκώδη θεμέλια του φαίνονται ακόμα κοντά στο « Τείχος των Θρήνων ». Πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν μία διαδρομή από σκαλοπάτια που οδηγούσαν στις νότιες πύλες. Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος, μας πληροφορεί με σημειώσεις και γραπτά των Ραββίνων γι' αυτό το θαυμάσιο οικοδόμημα. Όπως στον δεύτερο Ναό έτσι και σε αυτόν στα Άγια των Αγίων δεν υπήρχε η Κιβωτός της διαθήκης, επάνω από το σκέπασμα της οποίας ( ιλαστήριο )είχε φανερωθεί ο Θεός.