Ένα παράδειγμα προς μίμηση
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 31:10-31
«…Η ενάρετος γυναίκα είναι πολυτιμότερη από τα μαργαριτάρια…
...γυναίκα που έχει φόβου Θεού αυτή θέλει επαινεθεί…»
1. Ποια ήταν…
ΦΟΙΒΗ
= (Διαυγής ,
λαμπρά ).
Βρισκόμαστε
την εποχή όπου
ο Απόστολος
Παύλος
διακήρυττε
τον λόγο του
Θεού στην
Ελλάδα. Ο
Απόστολος
Παύλος ίδρυε
εκκλησίες σε
κάθε θέση με
στρατηγική
σημασία και
από εκεί
επεκτεινόταν
στην γύρο
περιοχή. Την
εποχή που ο
Απόστολος
Παύλος
εργάστηκε
στην πόλη της
Εφέσου όλη η
Ασία άκουσε το
Ευαγγέλιο. Το
ίδιο συνέβη
και όταν ήταν
στην Κόρινθο,
όλη η Αχαΐα
άκουσε για το
λυτρωτικό
έργο του Ιησού.
Το
όνομα της
αναφέρετε
στην Αγία
γραφή μόνο μία
φορά και αυτή
από τον
Απόστολο
Παύλο στην
προς Ρωμαίους
επιστολή ( Ρωμ.
16:1-2 ).
«…sunistw de eiV esaV foibhn
thn adelfhn hmwn htiV einai diakonoV
thV ekklhsiaV thV en kegcreaiV,
dia na decqhte authn en kuriw axiwV twn agiwn kai na parastaqhte
eiV
auτhn eiV o ti
pragma ecei creian umwn dioti kai auth estaqh
prostatiV pollwn kai emou autou
».
Τέσσερα
σημεία από τα
δύο πιο πάνω
εδάφια είναι
αρκετά για να
καταλάβουμε
πολλά από τον
χαρακτήρα της
γυναίκας
αυτής καθώς
και τον
πολύτιμο ρόλο
τον οποίο
έπαιξε « η
στάση ζωής της
» μέσα στην
εκκλησία, με
αποτέλεσμα να
την καθιστούν
πλέον από τα
φωτεινά
παραδείγματα
ανθρώπων προς
μίμηση.
Α)
Συνεργάτης:
Στην αρχή του 16ου
κεφαλαίου της
προς Ρωμαίους
αναφέρει : «…συνιστώ
δε εις εσάς
Φοίβη την
αδελφή ημών…». Η
Φοίβη
πληρούσε τα
στοιχεία
εκείνα που
ζητούσε ο
Απόστολος
Παύλος ώστε να
την ονομάζει
συνεργάτη του.
Ας
δούμε ποια
στοιχεία
είχαν οι
συνεργάτες
του Παύλου:
·
Στο 2
Κορινθίους 8:16-24
μεταξύ άλλων
αναφέρει για
τον Τίτο: «…επέμψαμε
δε μετ’ αυτών
τον αδελφόν
ημών τον
οποίον
πολλάκις
εδοκιμάσαμεν
εν πολλοίς ότι
είναι
πρόθυμος…».
Είχε περάσει
πολλές
δοκιμασίες
πριν πει το «…συνιστώ
εις εσάς
αδελφοί…» και
πρέπει να ήταν
και πρόθυμος.
· Στο 2 Τιμοθέου 2:1-13 μεταξύ άλλων αναφέρει για τον Τιμόθεο: «…κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού…». Ο καλός στρατιώτης τι στοιχεία έχει ; α) Πίστη και αγαθή συνείδηση ( 1 Τιμ.1:18-19), β) Να είναι καλός μαθητής : «…σούδασον να παραστήσης εαυτόν δόκιμον εις τον θεόν εργάτη ανεπαίσχυντον ορθοτομούντα τον λόγο της αλήθειας…ζήτα την δικαιοσύνη την πίστη την αγάπη την ειρήνη…ο δούλος του Θεού δεν πρέπει να μάχεται αλλά να είναι πράος προς πάντας διδακτικός, ανεξίκακος, διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας…» ( 2Τιμ.2:14-26 ), γ) Να γίνει καλός δάσκαλος : «…όσα άκουσες παρ’ εμού δια πολλών μαρτύρων ταύτα παραδός εις πιστούς ανθρώπους οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι…», (2Τιμ.2:1-13).
·
δ)
Αδελφή: Οι
άνθρωποι του
Θεού στην
μεταξύ τους
σχέση
ονομάζονται
αδελφή-αδελφός
( αδέλφια ). Στις
επίγειες
οικογένειες
υπάρχουν
γονείς και
παιδιά αυτό
είναι μία
πνευματική
αντανάκλαση
ότι η
εκκλησία του
Χριστού
αποτελεί μία
οικογένεια με
πατέρα τον Θεό,
ο οποίος
προσπαθεί με
κάθε τρόπο
ώστε τα παιδία
του να
ξαναγεννηθούν
για δεύτερη
φορά(
αναγέννηση )και
να είναι πλέον
μέσα στην
οικογένεια
του. Σε αυτήν
την
οικογένεια Ο
Ιησούς είναι ο
μεγάλος
αδελφός γιατί
είναι ο
πρωτότοκος.
Επειδή είναι ο
πρωτότοκος
είναι και ο
κληρονόμος
όλων των
κυριοτήτων (
κτήσεων) του
Πατέρα. Όλοι
οι άνθρωποι
του Θεού
ανήκουν σε
αυτήν την
δοξασμένη
οικογένεια
του. Αυτοί
όλοι λοιπόν
είναι αδέλφια
σε αυτό το
σπιτικό της
πίστης. Οι
άντρες και οι
γυναίκες στην
εκκλησία του
Χριστού είναι
ίσοι όπως τα
αδέλφια μέσα
στην
οικογένεια, σε
σχέση με τους
γονείς τους.
Βρίσκονται
έτσι σε μία
γραμμή
ισότητας όλοι
οι Άγιοι.
Β)
Διάκονος:
«…ήτις είναι
διάκονος της
εκκλησίας της
εν κεγχρεαίς…»
Για να δώσει
αυτό το
προνόμιο ο
απόστολος
Παύλος στην
Φοίβη να είναι
διακόνισσα
έπρεπε να είχε
τα παρακάτω : 1)
Να είναι σεμνή
, 2) Όχι δίγλωσση,
3) Όχι δεδομένη
εις οίνον
πολύν, 4) Όχι
αισχροκερδής,
5) Άμεμπτη , 6)
Ουχί κατάλαλη,
7) Εγκρατής, 8)
Πιστή κατά
πάντα. (Α’Τιμ.3:8-11).
Ο Θεός έδωσε στις γυναίκες που έχουν αρετές και είναι ηθικές μία θέση εξέχουσα μέσα στην εκκλησία.
Οι γυναίκες αυτές παίζουν μεγάλο ρόλο στην ευημερία της εκκλησίας.
Οι συνθήκες της «ανατολικής» ζωής καθιστούσαν απαραίτητο να υπάρχουν γυναίκες «ακόλουθοι», «υπηρέτες», «συνοδοί». Τι εννοώ με αυτό που προανέφερα: π.χ. οι γυναίκες είχαν προβλήματα, όπου δεν ένιωθαν άνετα να μιλήσουν, υπήρχαν θέματα πολύ προσωπικά που δεν μπορούσαν να τις βοηθήσουν οι άντρες διάκονοι.
Υπήρχαν χώροι μέσα στο σπίτι (των γυναικών) όπου δεν επιτρεπόταν να παρευρίσκονται άνδρες.
Έπρεπε κάποιες να τις βοηθούν, «να τις υπηρετούν » στην γέννηση και στην βάπτιση, να τις παρουσιάζουν μπροστά στους επισκόπους . Γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορούμε να πούμε ότι η έννοια της λέξεως “διάκονος ” έχει ένα επαρκές πεδίο, μία συγκεκριμένη έκταση, μία τεχνική έννοια. Η μετάφραση της λέξης «servant» = συνοδός, υπηρέτης, ακόλουθος είναι ανεπαρκής.
Γ)
Προστάτης:
«…αυτή εστάθη
προστάτις
πολλών και
εμού αυτού».
Μερικοί σχολιαστές παίρνουν την θέση ότι στην αρχή η εκκλησία στις Κεγχρεές συνεστίαζε στο σπίτι της μέχρι που απέκτησε η εκκλησία δικό της κτίριο.
Η περιγραφή της ως προστάτης υποδουλώνει ότι ήταν ένα άτομο εύπορο και με κάποια κοινωνική θέση. Το γεγονός ότι κατοικούσε στις Κεγχρεές ( το λιμάνι μπροστά από την Κόρινθο) θα την καθιστούσε ικανή να ασκήσει τα καθήκοντα τής φιλοξενίας και να δώσει άλλους τρόπους βοήθειας στους Χριστιανούς στην πρώτη τους άφιξη στην χώρα και να βοηθήσει μία μικρή και μαχόμενη Εκκλησία . Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλος διωγμός εναντίων των Χριστιανών και της Εκκλησίας γενικότερα. Η Φοίβη δεν φοβήθηκε ούτε στιγμή και με κίνδυνο την ίδια της την ζωή υπηρετούσε όσους έπαιρναν μέρος με οποιοδήποτε τρόπο στην εξάπλωση του ευαγγελίου.
Πουθενά δεν αναφέρει η Αγία Γραφή αν ήταν παντρεμένη και αν είχε παιδιά, όπότε και συμπεραίνουμε ότι ήταν άτεκνη και ανύπαντρη.
Άλλοι λένε επιπρόσθετα σε αυτά ότι πιθανότατα έζησε σε συγκεκριμένη σχέση σαν αυτή του αποστόλου Παύλου, η οποία ήταν παρόμοια με αυτή της σχέσης στην οποία γυναίκες του Θεού έζησαν με τον Χριστό, αυτό φαίνετε από το ότι νοιάστηκε για τις ανάγκες του Αποστόλου. Φρόντισε να έχει φαΐ να φάει, καθαρά ρούχα να φορέσει, και ότι υλικές ανάγκες είχε ο απόστολος Παύλος κατά ένα μεγάλο μέρος ήταν καλυμμένες.
Η Αγία γραφή δεν μας λέει τίποτα από όλα αυτά. Μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά το Άγιο Πνεύμα έχει διαλέξει να αφήσει όλα αυτά έξω από το κείμενο και να μην μας πει περισσότερα από όσα πρέπει για την Φοίβη.
Η Φοίβη είναι παράδειγμα της γυναίκας που θέλει ο Θεός μέσα στην εκκλησία. Ήταν συντονισμένη με το θέλημα του Θεού την συγκεκριμένη εποχή και την κατάλληλη στιγμή. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στον σωστό χρόνο και τόπο.
Σε εποχές πνευματικής παρακμής η ευημερία της εκκλησίας δεν είναι λίγες οι φορές όπου βασίζετε πάνω στους ώμους των πιστών γυναικών του Θεού.
Δ) Άξια των Αγίων: «…να δεχθείτε αυτήν εν Κυρίω αξίως των αγίων και να παρασταθείτε εις αυτήν εις ότι πράγμα έχει χρείαν υμών…». Ο Απόστολος Παύλος σε αυτό το σημείο υπενθυμίζει στους χριστιανούς από την Ρώμη ότι είχε γράψει και στην προς Εβραίους επιστολή στο 6ο κεφάλαιο και 10ο εδάφιο: «…Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός ώστε να λησμονήσει το έργο σας και τον κόπο της αγάπης την οποία δείξατε εις το όνομα αυτού υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες…».Το ίδιο ισχύει και για την Φοίβη της θυμίζει ότι ο Θεός όταν έρθει η ώρα ανταμείβει τον κάθε ένα για ότι έχει κάνει. Παράλληλα την συστήνει για να είναι βέβαιοι οι χριστιανοί που ζουν στην Ρώμη ότι την αποστέλλει ο Ίδιος ο Παύλος.
Οι
Άγιοι όλοι
μαζί παίρνουν
ο ένας το
βάρος του
άλλου,
νοιάζονται
για του άλλου
τις ανάγκες,
βοηθάνε ο ένας
τον άλλο. Αυτή
η
αλληλοβοήθεια
είναι θεμέλιο
το οποίο
χαρακτηρίζει
την εκκλησία
του Θεού.
Οι διάκονοι οι ποιμένες οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας δεν θα μπορούσαν να κάνουν την δουλειά τους αν δεν υπήρχε αυτή η φιλανθρωπία και η αλληλοβοήθεια όπου οι Άγιοι συνεχώς έδειχναν ο ένας για τον άλλο.
Ο Θεός και σε αυτό το σημείο έχει δώσει ξεχωριστά πλεονεκτήματα στις γυναίκες , όπως εμπάθεια, κατανόηση, φιλανθρωπικό πνεύμα, προστατευτικό πνεύμα και στοργή (μητέρα), που οι άντρες στο σύνολο τους δεν κατέχουν. Έτσι ο Θεός έδωσε αυτό το προνόμιο στις γυναίκες όπου χωρίς αυτές η εκκλησία δεν θα ήταν δυνατά πνευματική όπως είναι.
2)
Αποτέλεσμα
της διακονίας
της που την
έκανε να
ξεχωρίσει…
Η πιστότητα που έδηξε προς το πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή της για να προστατέψει τον ίδιο καθώς και πολλούς Χριστιανούς εκείνης της εποχής.
Πιστότητα
είναι να
δείχνει άξια
της
εμπιστοσύνης
του Παύλου και
να ξεκινά να
διανύσει μία
τεράστια
απόσταση από
τις Κεχρεές
στην Ρώμη
μεταφέροντας
ένα « γράμμα ».Ένα
γράμμα για το
οποίο της
είμαστε
ευνόμονες
εμείς σήμερα
διότι αυτό το
γράμμα ήταν η «Προς
Ρωμαίους
Επιστολή». Η
οποία και διεσόθηκε
και αποτελεί
μέρος της Αγίας
Γραφής. Ο
Απόστολος
Παύλος της
εμπιστεύθηκε
ένα φοβερά
σημαντικό
έργο. Αυτό
σημαίνει ότι
δεν είχε ποτέ
αμφιβολία για
την πιστότητα
της και την
αφοσίωση της
ότι θα
εκτελέσει την
αποστολή της.
Μετέφερε την
επιστολή με
κίνδυνο την
ζωή της σαν
καλός
στρατιώτης
Χριστού.(Ρωμ.16:1-2).
2)
Εν συντομία
η Φοίβη ήταν…
· Μία ανύπαντρη, πλούσια, όπου διέθεσε όλη της την περιουσία για τις ανάγκες της τοπικής εκκλησίας στις Κεγχρεές όπου και κατοικούσε και στο να βοηθάει οικονομικά όλους τους αδελφούς οι οποίοι είχαν οικονομικό πρόβλημα.(Άτομο Προσφοράς )
· Μία γυναίκα που δεν δίστασε ούτε λεπτό να θυσιάσει την ζωή της για τον Χριστό.(Αυτοθυσία)
· Μία γυναίκα η οποία ήταν ένας πραγματικός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.(Υπερβολική αγάπη αδελφών)
· Συνεργάτιδα του Αποστόλου Παύλου.(Σεβασμός)
·
Άτομο
εμπιστοσύνης
· Γνήσιον τέκνο εις την πίστη 2Κορ.8:16-24
· Πρόθυμη
·
Σεμνή
· Δεν ήταν δίγλωσση
· Δεν ήταν αλκοολική
· Δεν ήταν αισχροκερδής Α’Τιμ.3:8-11
· Ήταν πιστή (κατά πάντα)
· Δεν ήταν κατάλαλη
· Ήταν εγκρατής
Η
Συμπεριφορά
της Εκκλησίας
απέναντι της…
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού αναγνωρίζει το ότι οι γυναίκες έχουν σημαντική θέση στην εκκλησία και ότι όντως η « ζωτικότητα » της και η « ευημερία » της εξαρτάτε από την παρουσία μέσα στην Εκκλησία της Θεοφοβούμενης, της ενάρετης γυναίκας όπου χωρίς αυτή η Εκκλησία δεν μπορεί να υπάρξει .
Η
μνήμη της
τιμάται στις
3
Σεπτεμβρίου.
Το
έργο του Θεού
είναι
συλλογικό
αδελφές μου. Ο
Απόστολος
Παύλος είχε
ανάγκη την
Φοίβη. Είσαι
έτοιμη σήμερα
αδελφή μου να
στηρίξεις την
διακονία, να
στηρίξεις τον
Ποιμένα, να
στηρίξεις τον
πρεσβύτερο, να
στηρίξεις
τους αδελφούς
της Εκκλησίας
σου;
