Από τον Μαλαχία μέχρι τον Ματθαίο

Τα περίπου 400 χρόνια που χωρίζουν τον προφήτη Μαλαχία από τον ευαγγελιστή Ματθαίο χαρακτηρίζονται από σιωπή, καθώς η ιερή ιστορία δεν αναγράφει τίποτα. Σαν αποτέλεσμα, για πολλούς πιστούς αποτελούν χώρο άγνωστο.

Υστερα από την εισβολή των Βαβυλώνιων και την άλωση της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα το 587 π.Χ., οι Ιουδαίοι, φέρθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. Αργότερα η περιοχή του Ισραήλ και η περισσότερη Μέση Ανατολή άλλαξε κυρίαρχους όταν την κατέλαβαν αλληλοδιαδόχως Πέρσες, Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι.

Αν ποτέ αναρωτηθήκατε, τι έγινε στα χρόνια αυτά, ο Πίνακας που ακολουθεί θα μπορούσε να σας βοηθήσει. Σημειώνει τις σημαντικότερες ιστορικές χρονολογίες για γεγονότα που γεφυρώνουν τις δύο εποχές. Δεν πρόκειται βέβαια για πλήρη κατάλογο, καθώς αυτό θα απαιτούσε πολλές σελίδες και θα ξέφευγε από τους σκοπούς αυτού του περιοδικού. Οπωσδήποτε όμως είναι κατατοπιστικός και χρήσιμος. (Με έντονους αριθμούς σημειώνονται χρονολογίες από την ελληνική ιστορία σαν σημείο αναφοράς).

ΕΤΟΣ

ΓΕΓΟΝΟΣ(*)

539 π.Χ.

Ο βασιλιάς της Περσίας Κύρος κυριεύει την Βαβυλώνα και καταλύει το κράτος τους.

537 π.Χ.

Ο Κύρος διακηρύττει γενική αμνηστία και επιτρέπει την επιστροφή των αιχμαλώτων στις πατρίδες τους. Μικρές ομάδες Ιουδαίων, οδηγημένες από τους Ζοροβάβελ, Έσδρα και Νεεμία, επέστρεψαν από την αιχμαλωσία.

536 π.Χ.

Ο Ζοροβάβελ θέτει τα θεμέλια του δεύτερου Ναού στην Ιερουσαλήμ, που καθιερώνεται το 516.

492 π.Χ.

Στη μάχη του Μαραθώνα οι Αθηναίοι νικούν το στρατό του Δαρείου.

480 π.Χ.

Ο Ξέρξης πολιορκεί και κυριεύει τη Βαβυλώνα, της οποίας γκρεμίζει τα τείχη και τους ναούς.

465 π.Χ.

Δολοφονείται ο Ξέρξης που τον διαδέχεται ο γιος του Αρταξέρξης.

458 π.Χ.

Ο Έσδρας καταφτάνει στην Ιερουσαλήμ με άδεια και δώρα του πέρση βασιλιά Αρταξέρξη για να χτίσει τα τείχη και το ναό.

447 π.Χ.

Στην Αθήνα ο Περικλής αρχίζει την οικοδόμηση του Παρθενώνα, που ολοκληρώνεται το 432.

445 π.Χ.

Ο Νεεμίας ολοκληρώνει το χτίσιμο των τειχών.

443 π.Χ.

Εποχή που γράφεται το βιβλίο του προφήτη Μαλαχία.

431 π.Χ.

Αρχίζει ο Πελοποννησιακός πόλεμος ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη, που έληξε το 404 με ήττα των Αθηναίων.

399 π.Χ.

Ο Σωκράτης πεθαίνει πίνοντας το κώνειο.

382 π.Χ.

Ο Φίλιππος Β' γίνεται βασιλιάς της Μακεδονίας.

356 π.Χ.

Γεννιέται ο Μέγας Αλέξανδρος γιος του Φίλιππου Β'.

336 π.Χ.

Φονεύεται ο Φίλιππος Β' και ανεβαίνει στο θρόνο της Μακεδονίας ο γιος του Μέγας Αλέξανδρος. Με τις εκστρατείες του Αλέξανδρου η Ελλάδα έγινε η κυρίαρχη δύναμη της εποχής σε όλο το γνωστό τότε κόσμο της Ανατολής μέχρι τον ποταμό Γάγγη. Η διαδικασία εξελληνισμού που εφάρμοσε οδήγησε ώστε η σκέψη, ο πολιτισμός και η γλώσσα των Ελλήνων να απλωθεί σε όλη την αυτοκρατορία του.

332 π.Χ.

Άλωση της Τύρου από τον Μ. Αλέξανδρο ύστερα από επτάμηνη πολιορκία. Γίνεται δεκτός από τους πρεσβύτερους της Ιερουσαλήμ. Κυρίευση της Αιγύπτου και έναρξη οικοδόμησης της Αλεξάνδρειας.

331 π.Χ.

Ο Μ. Αλέξανδρος στέφεται βασιλιάς της Αιγύπτου και ανακηρύσσεται "Γιος του Άμμωνα" που ταυτιζόταν με τον Δία.

330 π.Χ.

Τέλος της περσικής αυτοκρατορίας ύστερα από τη νίκη του Μ. Αλέξανδρου στα Γαυγάμηλα, ο οποίος το 327 ανακηρύσσει τον εαυτό του "θεό" και απαιτεί να λατρεύεται σε όλο του το βασίλειο.

323 π.Χ.

Ο Μ. Αλέξανδρος πεθαίνει στη Βαβυλώνα σε ηλικία 33 ετών. Φονεύεται ο ανήλικος γιος του και η βασιλεία μοιράζεται στους τέσσερις επίγονους. Οι επαρχίες της Ανατολής μοιράστηκαν στους στρατηγούς α) Σέλευκο (οι απόγονοι του οποίου με το όνομα Σελευκίδες, κυβέρνησαν στη Συρία) και β) Πτολεμαίο (οι απόγονοι του οποίου με το όνομα Πτολεμαίοι, κυβέρνησαν στην Αίγυπτο).

320 π.Χ.

Ο Πτολεμαίος Σωτήρ κυριεύει την Παλαιστίνη.

280 π.Χ.

Οι Άγιες Γραφές των Ιουδαίων μεταφράστηκαν στα ελληνικά. Η έκδοση αυτή, που είναι γνωστή ως ``των Εβδομήκοντα’’ (Ο'), διαβαζόταν στους χρόνους του Ιησού και από αυτήν αντιγράφουν τις διάφορες περικοπές οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης.

272 π.Χ.

Οι Ρωμαίοι καταλαμβάνουν όλη την Ιταλία και το 264 επεκτείνονται στη Σικελία αυξάνοντας τη δύναμή τους.

198 π.Χ.

Ο Αντίοχος ο Γ' της Συρίας νικά τους βασιλείς της Αιγύπτου και αποκτά τον έλεγχο της γης του Ισραήλ.

175 π.Χ.

Ο Αντίοχος ο Επιφανής της Συρίας απαγορεύει τη θρησκεία του ιουδαϊσμού, σκοτώνει πολλούς Ιουδαίους και θυσιάζει ένα χοίρο στο βωμό του Ναού στην Ιερουσαλήμ. (Κάποιοι ερμηνευτές της Βίβλου θεωρούν αυτή την πράξη ως εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ (11/ια/31).

168 π.Χ.

Ο Αντίοχος επιχειρεί να εγκαθιδρύσει τη λατρεία του Δία στο Ναό της Ιερουσαλήμ, γεγονός που προκάλεσε την επανάσταση των Μακκαβαίων.

167 π.Χ.

Ο ιερέας Ματταθίας ηγείται μιας ιουδαϊκής επανάστασης που κατάφερε μια προσωρινή ανεξαρτησία των Ιουδαίων.

164 π.Χ.

Ύστερα από τις νίκες των Μακκαβαίων ο Ναός της Ιερουσαλήμ καθαρίστηκε και καθιερώθηκε ξανά στις 25 του μήνα Χισλέβ. Αυτό το γεγονός τιμάται έκτοτε από τους Ιουδαίους με τη γιορτή της Χανουκά ή των Φώτων (Ιωάν. 10/ι/22). Κάτω από την ηγεσία των Μακκαβαίων, που ίδρυσαν τη δυναστεία των Ασμοναίων, οι πολιτικοί ηγέτες κατείχαν επίσης και τη θέση του Αρχιερέα.

150 π.Χ.

Οι Ρωμαίοι ορίζουν την 1η Ιανουαρίου ως πρώτη του έτους.

135 π.Χ.

Ο Σίμων, τελευταίος από τους Μακκαβαίους δολοφονείται από τον γαμπρό του, γεγονός που έφερε το τέλος της δυναστείας των Ασμοναίων.

130 π.Χ.

Ο Ιωάννης Υρκανός, ο επόμενος ηγέτης της δυναστείας των Ασμοναίων, επέκτεινε το ιουδαϊκό κράτος, προσαρτώντας την Ιδουμαία που ήταν η περιοχή του Εδώμ της Παλαιάς Διαθήκης (στη σημερινή Ιορδανία).

104 π.Χ.

Θάνατος του Ιωάννη Υρκανού και διαδοχή από τον γιο του Αριστόβουλο, ο οποίος ονομάζεται "Βασιλιάς των Ιουδαίων". Η μόλις δύο ετών βασιλεία του χαρακτηρίζεται από αιματοχυσίες. Τέλος της δυναστείας των Ασμοναίων.
Οι Φαρισαίοι, που ήταν οι φανατικοί ορθόδοξοι Ιουδαίοι, και οι Σαδδουκαίοι, που ήταν φιλελεύθεροι και εξελληνισμένοι Ιουδαίοι αριστοκράτες οργανώνονται σε κόμματα. Αυτή την εποχή ιδρύθηκε το Συνέδριο ως η άρχουσα εξουσία της ιουδαϊκής θρησκείας.

65 π.Χ.

Ο Αντίπατρος, ένας Εδωμίτης, γίνεται κυβερνήτης της Ιδουμαίας.

64 π.Χ.

Διάλυση του κράτους των Σελευκιδών. Η Συρία γίνεται ρωμαϊκή επαρχία και οι Ρωμαίοι κυβερνούν την Ιουδαία.

63 π.Χ.

Ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος εισβάλλει στην Παλαιστίνη και κυριεύει την Ιερουσαλήμ. Οι Ιουδαίοι χάνουν και πάλι την ανεξαρτησία τους κάτω από την ρωμαϊκή κατοχή.

47 π.Χ.

Ο Ιούλιος Καίσαρας ορίζει τον Ιδουμαίο Αντίπατρο επίτροπο της Ιουδαίας.

37 π.Χ.

Ο Ηρώδης ο Μέγας, γιος του Αντίπατρου, διορίζεται από τους Ρωμαίους ως βασιλιάς της Ιουδαίας.

20 π.Χ.

Ο Ηρώδης ο Μέγας αρχίζει την ανοικοδόμηση του Ναού της Ιερουσαλήμ.

15 π.Χ.

Ο μεγάλος Ιουδαίος ραβίνος Χίλλελ, που γεννήθηκε το 70 π.Χ. στη Βαβυλώνα, αναπτύσσει τον Ιουδαϊσμό σε συστηματική βάση.

9 π.Χ.

Ο ανακαινισμένος από τον Ηρώδη Ναός της Ιερουσαλήμ παραδίδεται στη λατρεία.

7 π.Χ.

Ο Ηρώδης εκτελεί τους δύο γιους του Αλέξανδρο και Αριστόβουλο.

6 π.Χ.

Γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας.(*)

4 π.Χ.

Ο Ηρώδης ο Μέγας πεθαίνει και το βασίλειό του μοιράζεται στους τρεις γιους του, -η Ιουδαία και η Σαμάρεια στον Αρχέλαο (Ματθ. 2/β/22), η Γαλιλαία και η Περαία στον Ηρώδη Αντίπα, και η βορειοανατολικές περιοχές στον Φίλιππο (Λουκ. 3/γ/1).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(*) Κάποιες από τις παραπάνω χρονολογίες είναι κατά προσέγγιση ενός ή δύο ετών.