ΙΩΒ - 17o Κεφάλαιο 1 ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΟΥ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΜΟΥ ΣΒΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΔΙ ΕΜΕ 2 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΛΕΥΑΣΤΑΙ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΕΙ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΜΟΥ ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΙΚΡΙΑΙΣ ΑΥΤΩΝ 3 ΑΣΦΑΛΙΣΟΝ ΜΕ ΔΕΟΜΑΙ ΓΕΝΟΥ ΕΙΣ ΕΜΕ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΤΙΣ ΗΘΕΛΕΝ ΕΓΓΥΗΘΗ ΕΙΣ ΕΜΕ 4 ΔΙΟΤΙ ΣΥ ΕΚΡΥΨΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΝΕΣΕΩΣ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΥΨΩΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ 5 ΤΟΥ ΛΑΛΟΥΝΤΟΣ ΜΕ ΑΠΑΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙ ΤΗΚΕΣΘΑΙ 6 ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΠΑΡΟΙΜΙΑΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΤΕΣΤΑΘΗΝ ΟΝΕΙΔΟΣ 7 ΚΑΙ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΜΟΥ ΕΜΑΡΑΝΘΗ ΥΠΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΟΥ ΕΓΕΙΝΑΝ ΩΣ ΣΚΙΑ 8 ΟΙ ΕΥΘΕΙΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΘΑΥΜΑΣΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ Ο ΑΘΩΟΣ ΘΕΛΕΙ ΔΙΕΓΕΡΘΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΚΡΙΤΟΥ 9 Ο ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΡΑΤΕΙ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΛΕΙ ΕΠΑΥΞΗΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΑΥΤΟΥ 10 ΣΕΙΣ ΔΕ ΠΑΝΤΕΣ ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΤΕ ΚΑΙ ΕΛΘΕΤΕ ΤΩΡΑ ΔΙΟΤΙ ΟΥΔΕΝΑ ΣΥΝΕΤΟΝ ΘΕΛΩ ΕΥΡΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ 11 ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΜΟΥ ΠΑΡΗΛΘΟΝ ΕΚΟΠΗΣΑΝ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΜΟΥ ΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ 12 ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ ΜΕΤΕΒΑΛΟΝ ΕΙΣ ΗΜΕΡΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ 13 ΕΑΝ ΠΡΟΣΜΕΝΩ Ο ΤΑΦΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΣΤΡΩΣΑ ΤΗΝ ΚΛΙΝΗΝ ΜΟΥ ΕΝ ΤΩ ΣΚΟΤΕΙ 14 ΕΒΟΗΣΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΩΛΗΚΑ ΜΗΤΗΡ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ 15 ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ Η ΕΛΠΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΙΔΕΙ 16 ΕΙΣ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΒΗ ΒΕΒΑΙΩΣ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΠΑΥΘΗ ΜΕΤ ΕΜΟΥ ΕΝ ΤΩ ΧΩΜΑΤΙ