ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β'

1:1 Παύλος καί Σιλουανός καί Τιμόθεος τή εκκλησίαΘεσσαλονικέων εν θεώ πατρί ημών καί κυρίω ΙησούΧριστώ. 2 χάρις υμίν καί ειρήνη από θεούπατρός ημών καί κυρίου ΙησούΧριστού.

3 Ευχαριστείνοφείλομεν τώ θεώ πάντοτε περί υμών, αδελφοί, καθώς άξιόν εστιν, ότι υπεραυξάνει η πίστις υμών καί πλεονάζει η αγάπη ενός εκάστου πάντων υμών εις αλλήλους, 4 ώστε αυτούς ημάς εν υμίν εγκαυχάσθαι εν ταίς εκκλησίαις τούθεούυπέρ τής υπομονής υμών καί πίστεως εν πάσιν τοίς διωγμοίς υμών καί ταίς θλίψεσιν αίς ανέχεσθε, 5 ένδειγμα τής δικαίας κρίσεως τούθεού, εις τό καταξιωθήναι υμάς τής βασιλείας τούθεού, υπέρ ης καί πάσχετε, 6 είπερ δίκαιον παρά θεώ ανταποδούναι τοίς θλίβουσιν υμάς θλίψιν 7 καί υμίν τοίς θλιβομένοις άνεσιν μεθ' ημών εν τή αποκαλύψει τούκυρίου Ιησούαπ' ουρανούμετ' αγγέλων δυνάμεως αυτού8 εν πυρί φλογός, διδόντος εκδίκησιν τοίς μή ειδόσιν θεόν καί τοίς μή υπακούουσιν τώ ευαγγελίω τούκυρίου ημών Ιησού, 9 οίτινες δίκην τίσουσιν όλεθρον αιώνιον από προσώπου τούκυρίου καί από τής δόξης τής ισχύος αυτού, 10 όταν έλθη ενδοξασθήναι εν τοίς αγίοις αυτούκαί θαυμασθήναι εν πάσιν τοίς πιστεύσασιν, ότι επιστεύθη τό μαρτύριον ημών εφ' υμάς, εν τή ημέραεκείνη. 11 εις ό καί προσευχόμεθα πάντοτε περί υμών,ίνα υμάς αξιώση τής κλήσεως ο θεός ημών καί πληρώση πάσαν ευδοκίαν αγαθωσύνης καί έργον πίστεως εν δυνάμει, 12 όπως ενδοξασθή τό όνομα τούκυρίου ημών Ιησούεν υμίν, καί υμείς εν αυτώ, κατά τήν χάριν τούθεούημών καί κυρίου ΙησούΧριστού.

2:1 Ερωτώμεν δέ υμάς, αδελφοί, υπέρ τής παρουσίας τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούκαί ημών επισυναγωγής επ' αυτόν, 2 εις τό μή ταχέως σαλευθήναι υμάς από τούνοός μηδέ θροείσθαι μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι' επιστολής ώς δι' ημών, ώς ότι ενέστηκεν η ημέρα τούκυρίου. 3 μή τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον. ότι εάν μή έλθη η αποστασία πρώτον καί αποκαλυφθή ο άνθρωπος τής ανομίας, ο υιός τής απωλείας, 4 ο αντικείμενος καί υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον θεόν ή σέβασμα, ώστε αυτόν εις τόν ναόν τούθεούκαθίσαι, αποδεικνύντα εαυτόν ότι έστιν θεός. 5 Ου μνημονεύετε ότι έτι ών πρός υμάς ταύτα έλεγον υμίν; 6 καί νύν τό κατέχον οίδατε, εις τό αποκαλυφθήναι αυτόν εν τώ εαυτούκαιρώ. 7 τό γάρ μυστήριον ήδη ενεργείται τής ανομίας. μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται. 8 καί τότε αποκαλυφθήσεται ο άνομος, όν ο κύριος Ιησούς ανελεί τώ πνεύματι τούστόματος αυτούκαί καταργήσει τή επιφανείατής παρουσίας αυτού, 9 ού εστιν η παρουσία κατ' ενέργειαν τούΣατανά εν πάση δυνάμει καί σημείοις καί τέρασιν ψεύδους 10 καί εν πάση απάτη αδικίας τοίς απολλυμένοις, ανθ' ών τήν αγάπην τής αληθείας ουκ εδέξαντο εις τό σωθήναι αυτούς. 11 καί διά τούτο πέμπει αυτοίς ο θεός ενέργειαν πλάνης εις τό πιστεύσαι αυτούς τώ ψεύδει, 12ίνα κριθώσιν πάντες οι μή πιστεύσαντες τή αληθείααλλά ευδοκήσαντες τή αδικία.

13 Ημείς δέοφείλομεν ευχαριστείν τώ θεώ πάντοτε περί υμών, αδελφοί ηγαπημένοι υπό κυρίου, ότι είλατο υμάς ο θεός απαρχήν εις σωτηρίαν εν αγιασμώ πνεύματος καί πίστει αληθείας, 14 εις ό καί εκάλεσεν υμάς διά τούευαγγελίου ημών, εις περιποίησιν δόξης τούκυρίου ημών ΙησούΧριστού. 15 άρα ούν, αδελφοί, στήκετε, καί κρατείτε τάς παραδόσεις άς εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι' επιστολής ημών. 16 Αυτός δέ ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός καί ο θεός ο πατήρ ημών, ο αγαπήσας ημάς καί δούς παράκλησιν αιωνίαν καί ελπίδα αγαθήν εν χάριτι, 17 παρακαλέσαι υμών τάς καρδίας καί στηρίξαι εν παντί έργω καί λόγω αγαθώ.

3:1 Τό λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών,ίνα ο λόγος τούκυρίου τρέχη καί δοξάζηται καθώς καί πρός υμάς, 2 καίίνα ρυσθώμεν από τών ατόπων καί πονηρών ανθρώπων. ου γάρ πάντων η πίστις. 3 πιστός δέ εστιν ο κύριος, ός στηρίξει υμάς καί φυλάξει από τούπονηρού. 4 πεποίθαμεν δέ εν κυρίω εφ' υμάς, ότι ά παραγγέλλομεν καί ποιείτε καί ποιήσετε. 5Οδέ κύριος κατευθύναι υμών τάς καρδίας εις τήν αγάπην τούθεούκαί εις τήν υπομονήν τούΧριστού.

6 Παραγγέλλομεν δέ υμίν, αδελφοί, ενονόματι τούκυρίου ημών

ΙησούΧριστού, στέλλεσθαι υμάς από παντός αδελφούατάκτως περιπατούντος καί μή κατά τήν παράδοσιν ήν παρελάβοσαν παρ' ημών. 7 αυτοί γάρ οίδατε πώς δεί μιμείσθαι ημάς, ότι ουκ ητακτήσαμεν εν υμίν 8 ουδέ δωρεάν άρτον εφάγομεν παρά τινος, αλλ' εν κόπω καί μόχθω νυκτός καί ημέρας εργαζόμενοι πρός τό μή επιβαρήσαί τινα υμών. 9 ουχ ότι ουκ έχομεν εξουσίαν, αλλ'ίνα εαυτούς τύπον δώμεν υμίν εις τό μιμείσθαι ημάς. 10 καί γάρ ότε ήμεν πρός υμάς, τούτο παρηγγέλλομεν υμίν, ότι εί τις ου θέλει εργάζεσθαι μηδέ εσθιέτω. 11 ακούομεν γάρ τινας περιπατούντας εν υμίν ατάκτως, μηδέν εργαζομένους αλλά περιεργαζομένους. 12 τοίς δέ τοιούτοις παραγγέλλομεν καί παρακαλούμεν εν κυρίω ΙησούΧριστώίνα μετά ησυχίας εργαζόμενοι τόν εαυτών άρτον εσθίωσιν. 13 Υμείς δέ, αδελφοί, μή εγκακήσητε καλοποιούντες. 14 ει δέ τις ουχ υπακούει τώ λόγω ημών διά τής επιστολής, τούτον σημειούσθε, μή συναναμίγνυσθαι αυτώ,ίνα εντραπή. 15 καί μή ώς εχθρόν ηγείσθε, αλλά νουθετείτε ώς αδελφόν.

16 Αυτός δέ ο κύριος τής ειρήνης δώη υμίν τήν ειρήνην διά παντός εν παντί τρόπω. ο κύριος μετά πάντων υμών.

17Οασπασμός τή εμή χειρί Παύλου, ό εστιν σημείον εν πάση επιστολή. ούτως γράφω. 18 η χάρις τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούμετά πάντων υμών.