ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α'

1:1 Παύλος καί Σιλουανός καί Τιμόθεος τή εκκλησίαΘεσσαλονικέων εν θεώ πατρί καί κυρίω ΙησούΧριστώ. χάρις υμίν καί ειρήνη.

2 Ευχαριστούμεν τώ θεώ πάντοτε περί πάντων υμών, μνείαν ποιούμενοι επί τών προσευχών ημών, αδιαλείπτως 3 μνημονεύοντες υμών τούέργου τής πίστεως καί τούκόπου τής αγάπης καί τής υπομονής τής ελπίδος τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούέμπροσθεν τούθεούκαί πατρός ημών, 4 ειδότες, αδελφοί ηγαπημένοι υπό τούθεού, τήν εκλογήν υμών, 5 ότι τό ευαγγέλιον ημών ουκ εγενήθη εις υμάς εν λόγω μόνον αλλά καί εν δυνάμει καί εν πνεύματι αγίω καί εν πληροφορίαπολλή, καθώς οίδατε οίοι εγενήθημεν εν υμίν δι' υμάς. 6 καί υμείς μιμηταί ημών εγενήθητε καί τούκυρίου, δεξάμενοι τόν λόγον εν θλίψει πολλή μετά χαράς πνεύματος αγίου, 7 ώστε γενέσθαι υμάς τύπον πάσιν τοίς πιστεύουσιν εν τή Μακεδονίακαί εν τή Αχαία. 8 αφ' υμών γάρ εξήχηται ο λόγος τούκυρίου ου μόνον εν τή Μακεδονίακαί εν τή Αχαία, αλλ' εν παντί τόπω η πίστις υμών η πρός τόν θεόν εξελήλυθεν, ώστε μή χρείαν έχειν ημάς λαλείν τι. 9 αυτοί γάρ περί ημών απαγγέλλουσιν οποίαν είσοδον έσχομεν πρός υμάς, καί πώς επεστρέψατε πρός τόν θεόν από τών ειδώλων δουλεύειν θεώ ζώντι καί αληθινώ, 10 καί αναμένειν τόν υιόν αυτούεκ τών ουρανών, όν ήγειρεν εκ τών νεκρών, Ιησούν τόν ρυόμενον ημάς εκ τήςοργής τής ερχομένης.

2:1 Αυτοί γάρ οίδατε, αδελφοί, τήν είσοδον ημών τήν πρός υμάς ότι ου κενή γέγονεν, 2 αλλά προπαθόντες καί υβρισθέντες καθώς οίδατε εν Φιλίπποις επαρρησιασάμεθα εν τώ θεώ ημών λαλήσαι πρός υμάς τό ευαγγέλιον τούθεούεν πολλώ αγώνι. 3 η γάρ παράκλησις ημών ουκ εκ πλάνης ουδέ εξ ακαθαρσίας ουδέ εν δόλω, 4 αλλά καθώς δεδοκιμάσμεθα υπό τούθεούπιστευθήναι τό ευαγγέλιον ούτως λαλούμεν, ουχ ώς ανθρώποις αρέσκοντες αλλά θεώ τώ δοκιμάζοντι τάς καρδίας ημών. 5 ούτε γάρ ποτε εν λόγω κολακείας εγενήθημεν, καθώς οίδατε, ούτε εν προφάσει πλεονεξίας, θεός μάρτυς, 6 ούτε ζητούντες εξ ανθρώπων δόξαν, ούτε αφ' υμών ούτε απ' άλλων, 7 δυνάμενοι εν βάρει είναι ώς Χριστούαπόστολοι, αλλά εγενήθημεν νήπιοι εν μέσω υμών. ώς εάν τροφός θάλπη τά εαυτής τέκνα, 8 ούτως ομειρόμενοι υμών ευδοκούμεν μεταδούναι υμίν ου μόνον τό ευαγγέλιον τούθεούαλλά καί τάς εαυτών ψυχάς, διότι αγαπητοί ημίν εγενήθητε. 9 μνημονεύετε γάρ, αδελφοί, τόν κόπον ημών καί τόν μόχθον. νυκτός καί ημέρας εργαζόμενοι πρός τό μή επιβαρήσαί τινα υμών εκηρύξαμεν εις υμάς τό ευαγγέλιον τούθεού. 10 υμείς μάρτυρες καί ο θεός, ώς οσίως καί δικαίως καί αμέμπτως υμίν τοίς πιστεύουσιν εγενήθημεν, 11 καθάπερ οίδατε ώς ένα έκαστον υμών ώς πατήρ τέκνα εαυτού12 παρακαλούντες υμάς καί παραμυθούμενοι καί μαρτυρόμενοι εις τό περιπατείν υμάς αξίως τούθεούτούκαλούντος υμάς εις τήν εαυτούβασιλείαν καί δόξαν.

13 Καί διά τούτο καί ημείς ευχαριστούμεν τώ θεώ αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες λόγον ακοής παρ' ημών τούθεούεδέξασθε ου λόγον ανθρώπων αλλά καθώς εστιν αληθώς λόγον θεού, ός καί ενεργείται εν υμίν τοίς πιστεύουσιν. 14 υμείς γάρ μιμηταί εγενήθητε, αδελφοί, τών εκκλησιών τούθεούτών ουσών εν τή Ιουδαίαεν Χριστώ Ιησού, ότι τά αυτά επάθετε καί υμείς υπό τών ιδίων συμφυλετών καθώς καί αυτοί υπό τών Ιουδαίων, 15 τών καί τόν κύριον αποκτεινάντων Ιησούν καί τούς προφήτας, καί ημάς εκδιωξάντων, καί θεώ μή αρεσκόντων, καί πάσιν ανθρώποις εναντίων, 16 κωλυόντων ημάς τοίς έθνεσιν λαλήσαιίνα σωθώσιν, εις τό αναπληρώσαι αυτών τάς αμαρτίας πάντοτε. έφθασεν δέ επ' αυτούς ηοργή εις τέλος.

17 Ημείς δέ, αδελφοί, απορφανισθέντες αφ' υμών πρός καιρόν ώρας, προσώπω ου καρδία, περισσοτέρως εσπουδάσαμεν τό πρόσωπον υμών ιδείν εν πολλή επιθυμία. 18 διότι ηθελήσαμεν ελθείν πρός υμάς, εγώ μέν Παύλος καί άπαξ καί δίς, καί ενέκοψεν ημάς ο Σατανάς. 19 τίς γάρ ημών ελπίς ή χαρά ή στέφανος καυχήσεως, ή ουχί καί υμείς, έμπροσθεν τούκυρίου ημών Ιησούεν τή αυτούπαρουσία; 20 υμείς γάρ εστε η δόξα ημών καί η χαρά.

   3:1 Διό μηκέτι στέγοντες ευδοκήσαμεν καταλειφθήναι εν Αθήναις μόνοι, 2 καί επέμψαμεν Τιμόθεον, τόν αδελφόν ημών καί συνεργόν τούθεούεν τώ ευαγγελίω τούΧριστού, εις τό στηρίξαι υμάς καί παρακαλέσαι υπέρ τής πίστεως υμών 3 τό μηδένα σαίνεσθαι εν ταίς θλίψεσιν ταύταις. αυτοί γάρ οίδατε ότι εις τούτο κείμεθα. 4 καί γάρ ότε πρός υμάς ήμεν, προελέγομεν υμίν ότι μέλλομεν θλίβεσθαι, καθώς καί εγένετο καί οίδατε. 5 διά τούτο καγώ μηκέτι στέγων έπεμψα εις τό γνώναι τήν πίστιν υμών, μή πως επείρασεν υμάς ο πειράζων καί εις κενόν γένηται ο κόπος ημών.

6 Άρτι δέ ελθόντος Τιμοθέου πρός ημάς αφ' υμών καί ευαγγελισαμένου ημίν τήν πίστιν καί τήν αγάπην υμών, καί ότι έχετε μνείαν ημών αγαθήν πάντοτε, επιποθούντες ημάς ιδείν καθάπερ καί ημείς υμάς, 7 διά τούτο παρεκλήθημεν, αδελφοί, εφ' υμίν επί πάση τή ανάγκη καί θλίψει ημών διά τής υμών πίστεως, 8 ότι νύν ζώμεν εάν υμείς στήκετε εν κυρίω. 9 τίνα γάρ ευχαριστίαν δυνάμεθα τώ θεώ ανταποδούναι περί υμών επί πάση τή χαράή χαίρομεν δι' υμάς έμπροσθεν τούθεούημών, 10 νυκτός καί ημέρας υπερεκπερισσούδεόμενοι εις τό ιδείν υμών τό πρόσωπον καί καταρτίσαι τά υστερήματα τής πίστεως υμών;

11 Αυτός δέ ο θεός καί πατήρ ημών καί ο κύριος ημών Ιησούς κατευθύναι τήν οδόν ημών πρός υμάς. 12 υμάς δέ ο κύριος πλεονάσαι καί περισσεύσαι τή αγάπη εις αλλήλους καί εις πάντας, καθάπερ καί ημείς εις υμάς, 13 εις τό στηρίξαι υμών τάς καρδίας αμέμπτους εν αγιωσύνη έμπροσθεν τούθεούκαί πατρός ημών εν τή παρουσίατούκυρίου ημών Ιησούμετά πάντων τών αγίων αυτού. αμήν.

4:1 Λοιπόν ούν, αδελφοί, ερωτώμεν υμάς καί παρακαλούμεν εν κυρίω Ιησού,ίνα καθώς παρελάβετε παρ' ημών τό πώς δεί υμάς περιπατείν καί αρέσκειν θεώ, καθώς καί περιπατείτε,ίνα περισσεύητε μάλλον. 2 οίδατε γάρ τίνας παραγγελίας εδώκαμεν υμίν διά τούκυρίου Ιησού. 3 τούτο γάρ εστιν θέλημα τούθεού, ο αγιασμός υμών, απέχεσθαι υμάς από τής πορνείας, 4 ειδέναι έκαστον υμών τό εαυτούσκεύος κτάσθαι εν αγιασμώ καί τιμή, 5 μή εν πάθει επιθυμίας καθάπερ καί τά έθνη τά μή ειδότα τόν θεόν, 6 τό μή υπερβαίνειν καί πλεονεκτείν εν τώ πράγματι τόν αδελφόν αυτού, διότι έκδικος κύριος περί πάντων τούτων, καθώς καί προείπαμεν υμίν καί διεμαρτυράμεθα. 7 ου γάρ εκάλεσεν ημάς ο θεός επί ακαθαρσίααλλ' εν αγιασμώ. 8 τοιγαρούν ο αθετών ουκ άνθρωπον αθετεί αλλά τόν θεόν τόν καί διδόντα τό πνεύμα αυτούτό άγιον εις υμάς.

9 Περί δέ τής φιλαδελφίας ου χρείαν έχετε γράφειν υμίν, αυτοί γάρ υμείς θεοδίδακτοί εστε εις τό αγαπάν αλλήλους. 10 καί γάρ ποιείτε αυτό εις πάντας τούς αδελφούς τούς εν όλη τή Μακεδονία. παρακαλούμεν δέ υμάς, αδελφοί, περισσεύειν μάλλον, 11 καί φιλοτιμείσθαι ησυχάζειν καί πράσσειν τά ίδια καί εργάζεσθαι ταίς ιδίαις χερσίν υμών, καθώς υμίν παρηγγείλαμεν, 12ίνα περιπατήτε ευσχημόνως πρός τούς έξω καί μηδενός χρείαν έχητε.

13 Ου θέλομεν δέ υμάς αγνοείν, αδελφοί, περί τών κοιμωμένων,ίνα μή λυπήσθε καθώς καί οι λοιποί οι μή έχοντες ελπίδα. 14 ει γάρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανεν καί ανέστη, ούτως καί ο θεός τούς κοιμηθέντας διά τούΙησούάξει σύν αυτώ.

15 Τούτο γάρ υμίν λέγομεν εν λόγω κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι εις τήν παρουσίαν τούκυρίου ου μή φθάσωμεν τούς κοιμηθέντας. 16 ότι αυτός ο κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου καί εν σάλπιγγι θεού, καταβήσεται απ' ουρανού, καί οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον, 17 έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα σύν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν τούκυρίου εις αέρα. καί ούτως πάντοτε σύν κυρίω εσόμεθα. 18 Ώστε παρακαλείτε αλλήλους εν τοίς λόγοις τούτοις.

5:1 Περί δέ τών χρόνων καί τών καιρών, αδελφοί, ου χρείαν έχετε υμίν γράφεσθαι, 2 αυτοί γάρ ακριβώς οίδατε ότι ημέρα κυρίου ώς κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. 3 όταν λέγωσιν, Ειρήνη καί ασφάλεια, τότε αιφνίδιος αυτοίς εφίσταται όλεθρος ώσπερ η ωδίν τή εν γαστρί εχούση, καί ου μή εκφύγωσιν. 4 υμείς δέ, αδελφοί, ουκ εστέ εν σκότει,ίνα η ημέρα υμάς ώς κλέπτης καταλάβη, 5 πάντες γάρ υμείς υιοί φωτός εστε καί υιοί ημέρας. ουκ εσμέν νυκτός ουδέ σκότους. 6 άρα ούν μή καθεύδωμεν ώς οι λοιποί, αλλά γρηγορώμεν καί νήφωμεν. 7 οι γάρ καθεύδοντες νυκτός καθεύδουσιν, καί οι μεθυσκόμενοι νυκτός μεθύουσιν. 8 ημείς δέ ημέρας όντες νήφωμεν, ενδυσάμενοι θώρακα πίστεως καί αγάπης καί περικεφαλαίαν ελπίδα σωτηρίας. 9 ότι ουκ έθετο ημάς ο θεός ειςοργήν αλλά εις περιποίησιν σωτηρίας διά τούκυρίου ημών ΙησούΧριστού, 10 τούαποθανόντος υπέρ ημώνίνα είτε γρηγορώμεν είτε καθεύδωμεν άμα σύν αυτώ ζήσωμεν. 11 Διό παρακαλείτε αλλήλους καί οικοδομείτε είς τόν ένα, καθώς καί ποιείτε.

12 Ερωτώμεν δέ υμάς, αδελφοί, ειδέναι τούς κοπιώντας εν υμίν καί προϊσταμένους υμών εν κυρίω καί νουθετούντας υμάς, 13 καί ηγείσθαι αυτούς υπερεκπερισσούεν αγάπη διά τό έργον αυτών. ειρηνεύετε εν εαυτοίς. 14 παρακαλούμεν δέ υμάς, αδελφοί, νουθετείτε τούς ατάκτους, παραμυθείσθε τούςολιγοψύχους, αντέχεσθε τών ασθενών, μακροθυμείτε πρός πάντας. 15 οράτε μή τις κακόν αντί κακούτινι αποδώ, αλλά πάντοτε τό αγαθόν διώκετε καί εις αλλήλους καί εις πάντας.

16 Πάντοτε χαίρετε, 17 αδιαλείπτως προσεύχεσθε, 18 εν παντί ευχαριστείτε. τούτο γάρ θέλημα θεούεν Χριστώ Ιησούεις υμάς. 19 τό πνεύμα μή σβέννυτε, 20 προφητείας μή εξουθενείτε. 21 πάντα δέ δοκιμάζετε, τό καλόν κατέχετε, 22 από παντός είδους πονηρούαπέχεσθε.

23 Αυτός δέ ο θεός τής ειρήνης αγιάσαι υμάς ολοτελείς, καί ολόκληρον υμών τό πνεύμα καί η ψυχή καί τό σώμα αμέμπτως εν τή παρουσίατούκυρίου ημών ΙησούΧριστούτηρηθείη. 24 πιστός ο καλών υμάς, ός καί ποιήσει.

25 Αδελφοί, προσεύχεσθε καί περί ημών.

26 Ασπάσασθε τούς αδελφούς πάντας εν φιλήματι αγίω. 27 Ενορκίζω υμάς τόν κύριον αναγνωσθήναι τήν επιστολήν πάσιν τοίς αδελφοίς.

28 Η χάρις τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούμεθ' υμών.