ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

1 Εν αρχή ήν ο λόγος,

       καί ο λόγος ήν πρός τόν θεόν,

       καί θεός ήν ο λόγος.

2     ούτος ήν εν αρχή πρός τόν θεόν.

3     πάντα δι' αυτούεγένετο,

       καί χωρίς αυτούεγένετο

       ουδέ έν ό γέγονεν.

4     εν αυτώ ζωή ήν,

       καί η ζωή ήν τό φώς τών ανθρώπων.

5     καί τό φώς εν τή σκοτίαφαίνει,

       καί η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν.

6     Εγένετο άνθρωπος

       απεσταλμένος παρά θεού,

       όνομα αυτώ Ιωάννης.

7     ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν,

       ίνα μαρτυρήση περί τούφωτός,

       ίνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αυτού.

8     ουκ ήν εκείνος τό φώς,

       αλλ'ίνα μαρτυρήση περί τούφωτός.

9     Ήν τό φώς τό αληθινόν,

       ό φωτίζει πάντα άνθρωπον,

       ερχόμενον εις τόν κόσμον.

10     εν τώ κόσμω ήν,

       καί ο κόσμος δι' αυτούεγένετο,

       καί ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω.

11     εις τά ίδια ήλθεν,

       καί οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον.

12     όσοι δέ έλαβον αυτόν,

       έδωκεν αυτοίς εξουσίαν

       τέκνα θεούγενέσθαι,

       τοίς πιστεύουσιν εις τό όνομα αυτού,

13     οί ουκ εξ αιμάτων

       ουδέ εκ θελήματος σαρκός

       ουδέ εκ θελήματος ανδρός

       αλλ' εκ θεούεγεννήθησαν.

14     Καί ο λόγος σάρξ εγένετο

       καί εσκήνωσεν εν ημίν,

       καί εθεασάμεθα τήν δόξαν αυτού,

       δόξαν ώς μονογενούς παρά πατρός,

       πλήρης χάριτος καί αληθείας.

15     Ιωάννης μαρτυρεί περί αυτού

       καί κέκραγεν λέγων,

       Ούτος ήν όν είπον,

       Οοπίσω μου ερχόμενος

       έμπροσθέν μου γέγονεν,

       ότι πρώτός μου ήν.

16     ότι εκ τούπληρώματος αυτού

       ημείς πάντες ελάβομεν,

       καί χάριν αντί χάριτος.

17     ότι ο νόμος διά Μωϋσέως εδόθη,

       η χάρις καί η αλήθεια

       διά ΙησούΧριστούεγένετο.

18     θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε.

       μονογενής θεός ο ών

       εις τόν κόλπον τούπατρός

       εκείνος εξηγήσατο.

19 Καί αύτη εστίν η μαρτυρία τούΙωάννου, ότε απέστειλαν πρός αυτόνοι Ιουδαίοι εξ Ιεροσολύμων ιερείς καί Λευίταςίνα ερωτήσωσιν αυτόν, Σύ τίς εί; 20 καί ώμολόγησεν καί ουκ ηρνήσατο, καί ώμολόγησεν ότι Εγώ ουκ ειμί ο Χριστός. 21 καί ηρώτησαν αυτόν, Τί ούν; Σύ Ηλίας εί; καί λέγει, Ουκ ειμί.Οπροφήτης εί σύ; καί απεκρίθη, Ού. 22 είπαν ούν αυτώ, Τίς εί;ίνα απόκρισιν δώμεν τοίς πέμψασιν ημάς. τί λέγεις περί σεαυτού; 23 έφη,

       Εγώ φωνή βοώντος εν τή ερήμω,

           Ευθύνατε τήν οδόν κυρίου,

καθώς είπεν Ησαίας ο προφήτης. 24 Καί απεσταλμένοι ήσαν εκ τών Φαρισαίων. 25 καί ηρώτησαν αυτόν καί είπαν αυτώ, Τί ούν βαπτίζεις ει σύ ουκ εί ο Χριστός ουδέ Ηλίας ουδέ ο προφήτης; 26 απεκρίθη αυτοίς ο Ιωάννης λέγων, Εγώ βαπτίζω εν ύδατι. μέσος υμών έστηκεν όν υμείς ουκ οίδατε, 27 οοπίσω μου ερχόμενος, ού ουκ ειμί εγώ άξιοςίνα λύσω αυτούτόν ιμάντα τούυποδήματος. 28 Ταύτα εν Βηθανίαεγένετο πέραν τούΙορδάνου, όπου ήν ο Ιωάννης βαπτίζων.

29 Τή επαύριον βλέπει τόν Ιησούν ερχόμενον πρός αυτόν, καί λέγει, Ίδε ο αμνός τούθεούο αίρων τήν αμαρτίαν τούκόσμου. 30 ούτός εστιν υπέρ ού εγώ είπον, Οπίσω μου έρχεται ανήρ ός έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτός μου ήν. 31 καγώ ουκ ήδειν αυτόν, αλλ'ίνα φανερωθή τώ Ισραήλ διά τούτο ήλθον εγώ εν ύδατι βαπτίζων. 32 Καί εμαρτύρησεν Ιωάννης λέγων ότι Τεθέαμαι τό πνεύμα καταβαίνον ώς περιστεράν εξ ουρανού, καί έμεινεν επ' αυτόν. 33 καγώ ουκ ήδειν αυτόν, αλλ' ο πέμψας με βαπτίζειν εν ύδατι εκείνός μοι είπεν, Εφ' όν άν ίδης τό πνεύμα καταβαίνον καί μένον επ' αυτόν, ούτός εστιν ο βαπτίζων εν πνεύματι αγίω. 34 καγώ εώρακα, καί μεμαρτύρηκα ότι ούτός εστιν ο υιός τούθεού.

35 Τή επαύριον πάλιν ειστήκει ο Ιωάννης καί εκ τών μαθητών αυτούδύο, 36 καί εμβλέψας τώ Ιησούπεριπατούντι λέγει, Ίδε ο αμνός τούθεού. 37 καί ήκουσαν οι δύο μαθηταί αυτούλαλούντος καί ηκολούθησαν τώ Ιησού. 38 στραφείς δέ ο Ιησούς καί θεασάμενος αυτούς ακολουθούντας λέγει αυτοίς, Τί ζητείτε; οι δέ είπαν αυτώ, Ραββί (ό λέγεται μεθερμηνευόμενον Διδάσκαλε), πούμένεις; 39 λέγει αυτοίς, Έρχεσθε καί όψεσθε. ήλθαν ούν καί είδαν πούμένει, καί παρ' αυτώ έμειναν τήν ημέραν εκείνην. ώρα ήν ώς δεκάτη. 40 Ήν Ανδρέας ο αδελφός Σίμωνος Πέτρου είς εκ τών δύο τών ακουσάντων παρά Ιωάννου καί ακολουθησάντων αυτώ. 41 ευρίσκει ούτος πρώτον τόν αδελφόν τόν ίδιον Σίμωνα καί λέγει αυτώ, Ευρήκαμεν τόν Μεσσίαν (ό εστιν μεθερμηνευόμενον Χριστός). 42 ήγαγεν αυτόν πρός τόν Ιησούν. εμβλέψας αυτώ ο Ιησούς είπεν, Σύ εί Σίμων ο υιός Ιωάννου. σύ κληθήση Κηφάς (ό ερμηνεύεται Πέτρος).

43 Τή επαύριον ηθέλησεν εξελθείν εις τήν Γαλιλαίαν, καί ευρίσκει Φίλιππον. καί λέγει αυτώ ο Ιησούς, Ακολούθει μοι. 44 ήν δέ ο Φίλιππος από Βηθσαϊδά, εκ τής πόλεως Ανδρέου καί Πέτρου. 45 ευρίσκει Φίλιππος τόν Ναθαναήλ καί λέγει αυτώ, Όν έγραψεν Μωϋσής εν τώ νόμω καί οι προφήται ευρήκαμεν, Ιησούν υιόν τούΙωσήφ τόν από Ναζαρέτ. 46 καί είπεν αυτώ Ναθαναήλ, Εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι; λέγει αυτώ ο Φίλιππος, Έρχου καί ίδε. 47 είδεν ο Ιησούς τόν Ναθαναήλ ερχόμενον πρός αυτόν καί λέγει περί αυτού, Ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ώ δόλος ουκ έστιν. 48 λέγει αυτώ Ναθαναήλ, Πόθεν με γινώσκεις; απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Πρό τούσε Φίλιππον φωνήσαι όντα υπό τήν συκήν είδόν σε. 49 απεκρίθη αυτώ Ναθαναήλ, Ραββί, σύ εί ο υιός τούθεού, σύ βασιλεύς εί τούΙσραήλ. 50 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Ότι είπόν σοι ότι είδόν σε υποκάτω τής συκής πιστεύεις; μείζω τούτων όψη. 51 καί λέγει αυτώ, Αμήν αμήν λέγω υμίν, όψεσθε τόν ουρανόν ανεωγότα καί τούς αγγέλους τούθεούαναβαίνοντας καί καταβαίνοντας επί τόν υιόν τούανθρώπου.

2:1 Καί τή ημέρατή τρίτη γάμος εγένετο εν Κανά τής Γαλιλαίας, καί ήν η μήτηρ τούΙησούεκεί. 2 εκλήθη δέ καί ο Ιησούς καί οι μαθηταί αυτούεις τόν γάμον. 3 καί υστερήσαντος οίνου λέγει η μήτηρ τούΙησούπρός αυτόν, Οίνον ουκ έχουσιν. 4 καί λέγει αυτή ο Ιησούς, Τί εμοί καί σοί, γύναι; ούπω ήκει η ώρα μου. 5 λέγει η μήτηρ αυτούτοίς διακόνοις, Ό τι άν λέγη υμίν ποιήσατε. 6 ήσαν δέ εκεί λίθιναι υδρίαι έξ κατά τόν καθαρισμόν τών Ιουδαίων κείμεναι, χωρούσαι ανά μετρητάς δύο ή τρείς. 7 λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Γεμίσατε τάς υδρίας ύδατος. καί εγέμισαν αυτάς έως άνω. 8 καί λέγει αυτοίς, Αντλήσατε νύν καί φέρετε τώ αρχιτρικλίνω. οι δέ ήνεγκαν. 9 ώς δέ εγεύσατο ο αρχιτρίκλινος τό ύδωρ οίνον γεγενημένον, καί ουκ ήδει πόθεν εστίν, οι δέ διάκονοι ήδεισαν οι ηντληκότες τό ύδωρ, φωνεί τόν νυμφίον ο αρχιτρίκλινος 10 καί λέγει αυτώ, Πάς άνθρωπος πρώτον τόν καλόν οίνον τίθησιν, καί όταν μεθυσθώσιν τόν ελάσσω. σύ τετήρηκας τόν καλόν οίνον έως άρτι. 11 Ταύτην εποίησεν αρχήν τών σημείων ο Ιησούς εν Κανά τής Γαλιλαίας καί εφανέρωσεν τήν δόξαν αυτού, καί επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί αυτού. 12 Μετά τούτο κατέβη εις Καφαρναούμ αυτός καί η μήτηρ αυτούκαί οι αδελφοί αυτούκαί οι μαθηταί αυτού, καί εκεί έμειναν ου πολλάς ημέρας.

13 Καί εγγύς ήν τό πάσχα τών Ιουδαίων, καί ανέβη εις Ιεροσόλυμα ο Ιησούς. 14 καί εύρεν εν τώ ιερώ τούς πωλούντας βόας καί πρόβατα καί περιστεράς καί τούς κερματιστάς καθημένους, 15 καί ποιήσας φραγέλλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλεν εκ τούιερού, τά τε πρόβατα καί τούς βόας, καί τών κολλυβιστών εξέχεεν τό κέρμα καί τάς τραπέζας ανέτρεψεν, 16 καί τοίς τάς περιστεράς πωλούσιν είπεν, Άρατε ταύτα εντεύθεν, μή ποιείτε τόν οίκον τούπατρός μου οίκον εμπορίου. 17 Εμνήσθησαν οι μαθηταί αυτούότι γεγραμμένον εστίν,Οζήλος τούοίκου σου καταφάγεταί με. 18 απεκρίθησαν ούν οι Ιουδαίοι καί είπαν αυτώ, Τί σημείον δεικνύεις ημίν, ότι ταύτα ποιείς; 19 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτοίς, Λύσατε τόν ναόν τούτον καί εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν. 20 είπαν ούν οι Ιουδαίοι, Τεσσεράκοντα καί έξ έτεσιν οικοδομήθη ο ναός ούτος, καί σύ εν τρισίν ημέραις εγερείς αυτόν; 21 εκείνος δέ έλεγεν περί τούναούτούσώματος αυτού. 22 ότε ούν ηγέρθη εκ νεκρών, εμνήσθησαν οι μαθηταί αυτούότι τούτο έλεγεν, καί επίστευσαν τή γραφή καί τώ λόγω όν είπεν ο Ιησούς.

23 Ως δέ ήν εν τοίς Ιεροσολύμοις εν τώ πάσχα εν τή εορτή, πολλοί επίστευσαν εις τό όνομα αυτού, θεωρούντες αυτούτά σημεία ά εποίει. 24 αυτός δέ Ιησούς ουκ επίστευεν αυτόν αυτοίς διά τό αυτόν γινώσκειν πάντας, 25 καί ότι ου χρείαν είχενίνα τις μαρτυρήση περί τούανθρώπου. αυτός γάρ εγίνωσκεν τί ήν εν τώ ανθρώπω.

3:1 Ήν δέ άνθρωπος εκ τών Φαρισαίων, Νικόδημος όνομα αυτώ, άρχων τών Ιουδαίων. 2 ούτος ήλθεν πρός αυτόν νυκτός καί είπεν αυτώ, Ραββί, οίδαμεν ότι από θεούελήλυθας διδάσκαλος. ουδείς γάρ δύναται ταύτα τά σημεία ποιείν ά σύ ποιείς, εάν μή ή ο θεός μετ' αυτού. 3 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μή τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν τήν βασιλείαν τούθεού. 4 λέγει πρός αυτόν ο Νικόδημος, Πώς δύναται άνθρωπος γεννηθήναι γέρων ών; μή δύναται εις τήν κοιλίαν τής μητρός αυτούδεύτερον εισελθείν καί γεννηθήναι; 5 απεκρίθη Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μή τις γεννηθή εξ ύδατος καί πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις τήν βασιλείαν τούθεού. 6 τό γεγεννημένον εκ τής σαρκός σάρξ εστιν, καί τό γεγεννημένον εκ τούπνεύματος πνεύμά εστιν. 7 μή θαυμάσης ότι είπόν σοι, Δεί υμάς γεννηθήναι άνωθεν. 8 τό πνεύμα όπου θέλει πνεί, καί τήν φωνήν αυτούακούεις, αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται καί πούυπάγει. ούτως εστίν πάς ο γεγεννημένος εκ τούπνεύματος. 9 απεκρίθη Νικόδημος καί είπεν αυτώ, Πώς δύναται ταύτα γενέσθαι; 10 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Σύ εί ο διδάσκαλος τούΙσραήλ καί ταύτα ου γινώσκεις; 11 αμήν αμήν λέγω σοι ότι ό οίδαμεν λαλούμεν καί ό εωράκαμεν μαρτυρούμεν, καί τήν μαρτυρίαν ημών ου λαμβάνετε. 12 ει τά επίγεια είπον υμίν καί ου πιστεύετε, πώς εάν είπω υμίν τά επουράνια πιστεύσετε; 13 καί ουδείς αναβέβηκεν εις τόν ουρανόν ει μή ο εκ τούουρανούκαταβάς, ο υιός τούανθρώπουΟών εν τώ ουρανώ . 14 καί καθώς Μωϋσής ύψωσεν τόν όφιν εν τή ερήμω, ούτως υψωθήναι δεί τόν υιόν τούανθρώπου, 15ίνα πάς ο πιστεύων εν αυτώ έχη ζωήν αιώνιον. 16 Ούτως γάρ ηγάπησεν ο θεός τόν κόσμον, ώστε τόν υιόν τόν μονογενή έδωκεν,ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. 17 ου γάρ απέστειλεν ο θεός τόν υιόν εις τόν κόσμονίνα κρίνη τόν κόσμον, αλλ'ίνα σωθή ο κόσμος δι' αυτού. 18 ο πιστεύων εις αυτόν ου κρίνεται. ο δέ μή πιστεύων ήδη κέκριται, ότι μή πεπίστευκεν εις τό όνομα τούμονογενούς υιούτούθεού. 19 αύτη δέ εστιν η κρίσις, ότι τό φώς ελήλυθεν εις τόν κόσμον καί ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον τό σκότος ή τό φώς, ήν γάρ αυτών πονηρά τά έργα. 20 πάς γάρ ο φαύλα πράσσων μισεί τό φώς καί ουκ έρχεται πρός τό φώς,ίνα μή ελεγχθή τά έργα αυτού. 21 ο δέ ποιών τήν αλήθειαν έρχεται πρός τό φώς,ίνα φανερωθή αυτούτά έργα ότι εν θεώ εστιν ειργασμένα.

22 Μετά ταύτα ήλθεν ο Ιησούς καί οι μαθηταί αυτούεις τήν Ιουδαίαν γήν, καί εκεί διέτριβεν μετ' αυτών καί εβάπτιζεν. 23 ήν δέ καί ο Ιωάννης βαπτίζων εν Αινών εγγύς τούΣαλείμ, ότι ύδατα πολλά ήν εκεί, καί παρεγίνοντο καί εβαπτίζοντο. 24 ούπω γάρ ήν βεβλημένος εις τήν φυλακήν ο Ιωάννης. 25 Εγένετο ούν ζήτησις εκ τών μαθητών Ιωάννου μετά Ιουδαίου περί καθαρισμού. 26 καί ήλθον πρός τόν Ιωάννην καί είπαν αυτώ, Ραββί, ός ήν μετά σούπέραν τούΙορδάνου, ώ σύ μεμαρτύρηκας, ίδε ούτος βαπτίζει καί πάντες έρχονται πρός αυτόν. 27 απεκρίθη Ιωάννης καί είπεν, Ου δύναται άνθρωπος λαμβάνειν ουδέ έν εάν μή ή δεδομένον αυτώ εκ τούουρανού. 28 αυτοί υμείς μοι μαρτυρείτε ότι είπον ότι Ουκ ειμί εγώ ο Χριστός, αλλ' ότι Απεσταλμένος ειμί έμπροσθεν εκείνου. 29 ο έχων τήν νύμφην νυμφίος εστίν. ο δέ φίλος τούνυμφίου, ο εστηκώς καί ακούων αυτού, χαράχαίρει διά τήν φωνήν τούνυμφίου. αύτη ούν η χαρά η εμή πεπλήρωται. 30 εκείνον δεί αυξάνειν, εμέ δέ ελαττούσθαι.

31Οάνωθεν ερχόμενος επάνω πάντων εστίν. ο ών εκ τής γής εκ τής γής εστιν καί εκ τής γής λαλεί. ο εκ τούουρανούερχόμενος επάνω πάντων εστίν. 32 ό εώρακεν καί ήκουσεν τούτο μαρτυρεί, καί τήν μαρτυρίαν αυτούουδείς λαμβάνει. 33 ο λαβών αυτούτήν μαρτυρίαν εσφράγισεν ότι ο θεός αληθής εστιν. 34 όν γάρ απέστειλεν ο θεός τά ρήματα τούθεούλαλεί, ου γάρ εκ μέτρου δίδωσιν τό πνεύμα. 35 ο πατήρ αγαπάτόν υιόν, καί πάντα δέδωκεν εν τή χειρί αυτού. 36 ο πιστεύων εις τόν υιόν έχει ζωήν αιώνιον. ο δέ απειθών τώ υιώ ουκ όψεται ζωήν, αλλ' ηοργή τούθεούμένει επ' αυτόν.

4:1 Ως ούν έγνω ο Ιησούς ότι ήκουσαν οι φαρισαίοι ότι Ιησούς πλείονας μαθητάς ποιεί καί βαπτίζει ή Ιωάννης, 2 -- καίτοιγε Ιησούς αυτός ουκ εβάπτιζεν αλλ' οι μαθηταί αυτού-- 3 αφήκεν τήν Ιουδαίαν καί απήλθεν πάλιν εις τήν Γαλιλαίαν. 4 έδει δέ αυτόν διέρχεσθαι διά τής Σαμαρείας. 5 έρχεται ούν εις πόλιν τής Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ πλησίον τούχωρίου ό έδωκεν Ιακώβ τώ Ιωσήφ τώ υιώ αυτού. 6 ήν δέ εκεί πηγή τούΙακώβ. ο ούν Ιησούς κεκοπιακώς εκ τής οδοιπορίας εκαθέζετο ούτως επί τή πηγή. ώρα ήν ώς έκτη.

7 Έρχεται γυνή εκ τής Σαμαρείας αντλήσαι ύδωρ. λέγει αυτή ο Ιησούς, Δός μοι πείν. 8 οι γάρ μαθηταί αυτούαπεληλύθεισαν εις τήν πόλιν,ίνα τροφάς αγοράσωσιν. 9 λέγει ούν αυτώ η γυνή η Σαμαρίτις, Πώς σύ Ιουδαίος ών παρ' εμούπείν αιτείς γυναικός Σαμαρίτιδος ούσης; (ου γάρ συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρίταις.) 10 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτή, Ει ήδεις τήν δωρεάν τούθεούκαί τίς εστιν ο λέγων σοι, Δός μοι πείν, σύ άν ήτησας αυτόν καί έδωκεν άν σοι ύδωρ ζών. 11 λέγει αυτώ η γυνή, Κύριε, ούτε άντλημα έχεις καί τό φρέαρ εστίν βαθύ. πόθεν ούν έχεις τό ύδωρ τό ζών; 12 μή σύ μείζων εί τούπατρός ημών Ιακώβ, ός έδωκεν ημίν τό φρέαρ καί αυτός εξ αυτούέπιεν καί οι υιοί αυτούκαί τά θρέμματα αυτού; 13 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτή, Πάς ο πίνων εκ τούύδατος τούτου διψήσει πάλιν. 14 ός δ' άν πίη εκ τούύδατος ού εγώ δώσω αυτώ, ου μή διψήσει εις τόν αιώνα, αλλά τό ύδωρ ό δώσω αυτώ γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. 15 λέγει πρός αυτόν η γυνή, Κύριε, δός μοι τούτο τό ύδωρ,ίνα μή διψώ μηδέ διέρχωμαι ενθάδε αντλείν.

16 Λέγει αυτή, Ύπαγε φώνησον τόν άνδρα σου καί ελθέ ενθάδε. 17 απεκρίθη η γυνή καί είπεν αυτώ, Ουκ έχω άνδρα. λέγει αυτή ο Ιησούς, Καλώς είπας ότι Άνδρα ουκ έχω. 18 πέντε γάρ άνδρας έσχες, καί νύν όν έχεις ουκ έστιν σου ανήρ. τούτο αληθές είρηκας. 19 λέγει αυτώ η γυνή, Κύριε, θεωρώ ότι προφήτης εί σύ. 20 οι πατέρες ημών εν τώ όρει τούτω προσεκύνησαν. καί υμείς λέγετε ότι εν Ιεροσολύμοις εστίν ο τόπος όπου προσκυνείν δεί. 21 λέγει αυτή ο Ιησούς, Πίστευέ μοι, γύναι, ότι έρχεται ώρα ότε ούτε εν τώ όρει τούτω ούτε εν Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τώ πατρί. 22 υμείς προσκυνείτε ό ουκ οίδατε. ημείς προσκυνούμεν ό οίδαμεν, ότι η σωτηρία εκ τών Ιουδαίων εστίν. 23 αλλά έρχεται ώρα, καί νύν εστιν, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσιν τώ πατρί εν πνεύματι καί αληθεία. καί γάρ ο πατήρ τοιούτους ζητεί τούς προσκυνούντας αυτόν. 24 πνεύμα ο θεός, καί τούς προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι καί αληθείαδεί προσκυνείν. 25 λέγει αυτώ η γυνή, Οίδα ότι Μεσσίας έρχεται, ο λεγόμενος Χριστός. όταν έλθη εκείνος, αναγγελεί ημίν άπαντα. 26 λέγει αυτή ο Ιησούς, Εγώ ειμι, ο λαλών σοι.

27 Καί επί τούτω ήλθαν οι μαθηταί αυτού, καί εθαύμαζον ότι μετά γυναικός ελάλει. ουδείς μέντοι είπεν, Τί ζητείς; ή, Τί λαλείς μετ' αυτής; 28 αφήκεν ούν τήν υδρίαν αυτής η γυνή καί απήλθεν εις τήν πόλιν καί λέγει τοίς ανθρώποις, 29 Δεύτε ίδετε άνθρωπον ός είπέν μοι πάντα όσα εποίησα. μήτι ούτός εστιν ο Χριστός; 30 εξήλθον εκ τής πόλεως καί ήρχοντο πρός αυτόν.

31 Εν τώ μεταξύ ηρώτων αυτόν οι μαθηταί λέγοντες, Ραββί, φάγε. 32 ο δέ είπεν αυτοίς, Εγώ βρώσιν έχω φαγείν ήν υμείς ουκ οίδατε. 33 έλεγον ούν οι μαθηταί πρός αλλήλους, Μή τις ήνεγκεν αυτώ φαγείν; 34 λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Εμόν βρώμά εστινίνα ποιήσω τό θέλημα τούπέμψαντός με καί τελειώσω αυτούτό έργον. 35 ουχ υμείς λέγετε ότι Έτι τετράμηνός εστιν καί ο θερισμός έρχεται; ιδού λέγω υμίν, επάρατε τούςοφθαλμούς υμών καί θεάσασθε τάς χώρας ότι λευκαί εισιν πρός θερισμόν. ήδη36 ο θερίζων μισθόν λαμβάνει καί συνάγει καρπόν εις ζωήν αιώνιον,ίνα ο σπείρων ομούχαίρη καί ο θερίζων. 37 εν γάρ τούτω ο λόγος εστίν αληθινός ότι Άλλος εστίν ο σπείρων καί άλλος ο θερίζων. 38 εγώ απέστειλα υμάς θερίζειν ό ουχ υμείς κεκοπιάκατε. άλλοι κεκοπιάκασιν, καί υμείς εις τόν κόπον αυτών εισεληλύθατε.

39 Εκ δέ τής πόλεως εκείνης πολλοί επίστευσαν εις αυτόν τών Σαμαριτών διά τόν λόγον τής γυναικός μαρτυρούσης ότι Είπέν μοι πάντα ά εποίησα. 40 ώς ούν ήλθον πρός αυτόν οι Σαμαρίται, ηρώτων αυτόν μείναι παρ' αυτοίς. καί έμεινεν εκεί δύο ημέρας. 41 καί πολλώ πλείους επίστευσαν διά τόν λόγον αυτού, 42 τή τε γυναικί έλεγον ότι Ουκέτι διά τήν σήν λαλιάν πιστεύομεν. αυτοί γάρ ακηκόαμεν, καί οίδαμεν ότι ούτός εστιν αληθώς ο σωτήρ τούκόσμου.

43 Μετά δέ τάς δύο ημέρας εξήλθεν εκείθεν εις τήν Γαλιλαίαν. 44 αυτός γάρ Ιησούς εμαρτύρησεν ότι προφήτης εν τή ιδίαπατρίδι τιμήν ουκ έχει. 45 ότε ούν ήλθεν εις τήν Γαλιλαίαν, εδέξαντο αυτόν οι Γαλιλαίοι, πάντα εωρακότες όσα εποίησεν εν Ιεροσολύμοις εν τή εορτή, καί αυτοί γάρ ήλθον εις τήν εορτήν.

46 Ήλθεν ούν πάλιν εις τήν Κανά τής Γαλιλαίας, όπου εποίησεν τό ύδωρ οίνον. καί ήν τις βασιλικός ού ο υιός ησθένει εν Καφαρναούμ. 47 ούτος ακούσας ότι Ιησούς ήκει εκ τής Ιουδαίας εις τήν Γαλιλαίαν απήλθεν πρός αυτόν καί ηρώταίνα καταβή καί ιάσηται αυτούτόν υιόν, ήμελλεν γάρ αποθνήσκειν. 48 είπεν ούν ο Ιησούς πρός αυτόν, Εάν μή σημεία καί τέρατα ίδητε, ου μή πιστεύσητε. 49 λέγει πρός αυτόν ο βασιλικός, Κύριε, κατάβηθι πρίν αποθανείν τό παιδίον μου. 50 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Πορεύου. ο υιός σου ζή. επίστευσεν ο άνθρωπος τώ λόγω όν είπεν αυτώ ο Ιησούς καί επορεύετο. 51 ήδη δέ αυτούκαταβαίνοντος οι δούλοι αυτούυπήντησαν αυτώ λέγοντες ότι ο παίς αυτούζή. 52 επύθετο ούν τήν ώραν παρ' αυτών εν ή κομψότερον έσχεν. είπαν ούν αυτώ ότι Εχθές ώραν εβδόμην αφήκεν αυτόν ο πυρετός. 53 έγνω ούν ο πατήρ ότι εν εκείνη τή ώραεν ή είπεν αυτώ ο Ιησούς,Ουιός σου ζή, καί επίστευσεν αυτός καί η οικία αυτούόλη. 54 Τούτο δέ πάλιν δεύτερον σημείον εποίησεν ο Ιησούς ελθών εκ τής Ιουδαίας εις τήν Γαλιλαίαν.

5:1 Μετά ταύτα ήν εορτή τών Ιουδαίων, καί ανέβη Ιησούς εις Ιεροσόλυμα. 2 έστιν δέ εν τοίς Ιεροσολύμοις επί τή προβατική κολυμβήθρα η επιλεγομένη Εβραϊστί Βηθζαθά, πέντε στοάς έχουσα. 3 εν ταύταις κατέκειτο πλήθος τών ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών. 4 5 ήν δέ τις άνθρωπος εκεί τριάκοντα καίοκτώ έτη έχων εν τή ασθενείααυτού. 6 τούτον ιδών ο Ιησούς κατακείμενον, καί γνούς ότι πολύν ήδη χρόνον έχει, λέγει αυτώ, Θέλεις υγιής γενέσθαι; 7 απεκρίθη αυτώ ο ασθενών, Κύριε, άνθρωπον ουκ έχωίνα όταν ταραχθή τό ύδωρ βάλη με εις τήν κολυμβήθραν. εν ώ δέ έρχομαι εγώ άλλος πρό εμούκαταβαίνει. 8 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Έγειρε αρον τόν κράβαττόν σου καί περιπάτει. 9 καί ευθέως εγένετο υγιής ο άνθρωπος, καί ήρεν τόν κράβαττον αυτούκαί περιεπάτει.

Ήν δέ σάββατον εν εκείνη τή ημέρα. 10 έλεγον ούν οι Ιουδαίοι τώ τεθεραπευμένω, Σάββατόν εστιν, καί ουκ έξεστίν σοι αραι τόν κράβαττόν σου. 11 ο δέ απεκρίθη αυτοίς,Οποιήσας με υγιή εκείνός μοι είπεν, ῏Αρον τόν κράβαττόν σου καί περιπάτει. 12 ηρώτησαν αυτόν, Τίς εστιν ο άνθρωπος ο ειπών σοι, ῏Αρον καί περιπάτει; 13 ο δέ ιαθείς ουκ ήδει τίς εστιν, ο γάρ Ιησούς εξένευσεν όχλου όντος εν τώ τόπω. 14 μετά ταύτα ευρίσκει αυτόν ο Ιησούς εν τώ ιερώ καί είπεν αυτώ, Ίδε υγιής γέγονας. μηκέτι αμάρτανε,ίνα μή χείρόν σοί τι γένηται. 15 απήλθεν ο άνθρωπος καί ανήγγειλεν τοίς Ιουδαίοις ότι Ιησούς εστιν ο ποιήσας αυτόν υγιή. 16 καί διά τούτο εδίωκον οι Ιουδαίοι τόν Ιησούν, ότι ταύτα εποίει εν σαββάτω. 17 ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς,Οπατήρ μου έως άρτι εργάζεται, καγώ εργάζομαι. 18 διά τούτο ούν μάλλον εζήτουν αυτόν οι Ιουδαίοι αποκτείναι, ότι ου μόνον έλυεν τό σάββατον αλλά καί πατέρα ίδιον έλεγεν τόν θεόν, ίσον εαυτόν ποιών τώ θεώ.

19 Απεκρίνατο ούν ο Ιησούς καί έλεγεν αυτοίς, Αμήν αμήν λέγω υμίν, ου δύναται ο υιός ποιείν αφ' εαυτούουδέν εάν μή τι βλέπη τόν πατέρα ποιούντα. ά γάρ άν εκείνος ποιή, ταύτα καί ο υιός ομοίως ποιεί. 20 ο γάρ πατήρ φιλεί τόν υιόν καί πάντα δείκνυσιν αυτώ ά αυτός ποιεί, καί μείζονα τούτων δείξει αυτώ έργα,ίνα υμείς θαυμάζητε. 21 ώσπερ γάρ ο πατήρ εγείρει τούς νεκρούς καί ζωοποιεί, ούτως καί ο υιός ούς θέλει ζωοποιεί. 22 ουδέ γάρ ο πατήρ κρίνει ουδένα, αλλά τήν κρίσιν πάσαν δέδωκεν τώ υιώ, 23ίνα πάντες τιμώσι τόν υιόν καθώς τιμώσι τόν πατέρα. ο μή τιμών τόν υιόν ου τιμάτόν πατέρα τόν πέμψαντα αυτόν. 24 Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τόν λόγον μου ακούων καί πιστεύων τώ πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, καί εις κρίσιν ουκ έρχεται αλλά μεταβέβηκεν εκ τούθανάτου εις τήν ζωήν. 25 αμήν αμήν λέγω υμίν ότι έρχεται ώρα καί νύν εστιν ότε οι νεκροί ακούσουσιν τής φωνής τούυιούτούθεούκαί οι ακούσαντες ζήσουσιν. 26 ώσπερ γάρ ο πατήρ έχει ζωήν εν εαυτώ, ούτως καί τώ υιώ έδωκεν ζωήν έχειν εν εαυτώ. 27 καί εξουσίαν έδωκεν αυτώ κρίσιν ποιείν, ότι υιός ανθρώπου εστίν. 28 μή θαυμάζετε τούτο, ότι έρχεται ώρα εν ή πάντες οι εν τοίς μνημείοις ακούσουσιν τής φωνής αυτού29 καί εκπορεύσονται, οι τά αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δέ τά φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως.

30 Ου δύναμαι εγώ ποιείν απ' εμαυτούουδέν. καθώς ακούω κρίνω, καί η κρίσις η εμή δικαία εστίν, ότι ου ζητώ τό θέλημα τό εμόν αλλά τό θέλημα τούπέμψαντός με.

31 εάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, η μαρτυρία μου ουκ έστιν αληθής. 32 άλλος εστίν ο μαρτυρών περί εμού, καί οίδα ότι αληθής εστιν η μαρτυρία ήν μαρτυρεί περί εμού. 33 υμείς απεστάλκατε πρός Ιωάννην, καί μεμαρτύρηκεν τή αληθεία. 34 εγώ δέ ου παρά ανθρώπου τήν μαρτυρίαν λαμβάνω, αλλά ταύτα λέγωίνα υμείς σωθήτε. 35 εκείνος ήν ο λύχνος ο καιόμενος καί φαίνων, υμείς δέ ηθελήσατε αγαλλιαθήναι πρός ώραν εν τώ φωτί αυτού. 36 εγώ δέ έχω τήν μαρτυρίαν μείζω τούΙωάννου. τά γάρ έργα ά δέδωκέν μοι ο πατήρίνα τελειώσω αυτά, αυτά τά έργα ά ποιώ, μαρτυρεί περί εμούότι ο πατήρ με απέσταλκεν. 37 καί ο πέμψας με πατήρ εκείνος μεμαρτύρηκεν περί εμού. ούτε φωνήν αυτούπώποτε ακηκόατε ούτε είδος αυτούεωράκατε, 38 καί τόν λόγον αυτούουκ έχετε εν υμίν μένοντα, ότι όν απέστειλεν εκείνος τούτω υμείς ου πιστεύετε. 39 εραυνάτε τάς γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν. καί εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού. 40 καί ου θέλετε ελθείν πρός μείνα ζωήν έχητε.

41 Δόξαν παρά ανθρώπων ου λαμβάνω, 42 αλλά έγνωκα υμάς ότι τήν αγάπην τούθεούουκ έχετε εν εαυτοίς. 43 εγώ ελήλυθα εν τώονόματι τούπατρός μου καί ου λαμβάνετέ με. εάν άλλος έλθη εν τώονόματι τώ ιδίω, εκείνον λήμψεσθε. 44 πώς δύνασθε υμείς πιστεύσαι, δόξαν παρά αλλήλων λαμβάνοντες καί τήν δόξαν τήν παρά τούμόνου θεούου ζητείτε; 45 μή δοκείτε ότι εγώ κατηγορήσω υμών πρός τόν πατέρα. έστιν ο κατηγορών υμών Μωϋσής, εις όν υμείς ηλπίκατε. 46 ει γάρ επιστεύετε Μωϋσεί, επιστεύετε άν εμοί, περί γάρ εμούεκείνος έγραψεν. 47 ει δέ τοίς εκείνου γράμμασιν ου πιστεύετε, πώς τοίς εμοίς ρήμασιν πιστεύσετε;

6:1 Μετά ταύτα απήλθεν ο Ιησούς πέραν τής θαλάσσης τής Γαλιλαίας τής Τιβεριάδος. 2 ηκολούθει δέ αυτώ όχλος πολύς, ότι εθεώρουν τά σημεία ά εποίει επί τών ασθενούντων. 3 ανήλθεν δέ εις τό όρος Ιησούς, καί εκεί εκάθητο μετά τών μαθητών αυτού. 4 ήν δέ εγγύς τό πάσχα, η εορτή τών Ιουδαίων. 5 επάρας ούν τούςοφθαλμούς ο Ιησούς καί θεασάμενος ότι πολύς όχλος έρχεται πρός αυτόν λέγει πρός Φίλιππον, Πόθεν αγοράσωμεν άρτουςίνα φάγωσιν ούτοι; 6 τούτο δέ έλεγεν πειράζων αυτόν, αυτός γάρ ήδει τί έμελλεν ποιείν. 7 απεκρίθη αυτώ ο Φίλιππος, Διακοσίων δηναρίων άρτοι ουκ αρκούσιν αυτοίςίνα έκαστος βραχύ τι λάβη. 8 λέγει αυτώ είς εκ τών μαθητών αυτού, Ανδρέας ο αδελφός Σίμωνος Πέτρου, 9 Έστιν παιδάριον ώδε ός έχει πέντε άρτους κριθίνους καί δύοοψάρια. αλλά ταύτα τί εστιν εις τοσούτους; 10 είπεν ο Ιησούς, Ποιήσατε τούς ανθρώπους αναπεσείν. ήν δέ χόρτος πολύς εν τώ τόπω. ανέπεσαν ούν οι άνδρες τόν αριθμόν ώς πεντακισχίλιοι. 11 έλαβεν ούν τούς άρτους ο Ιησούς καί ευχαριστήσας διέδωκεν τοίς ανακειμένοις, ομοίως καί εκ τώνοψαρίων όσον ήθελον. 12 ώς δέ ενεπλήσθησαν λέγει τοίς μαθηταίς αυτού, Συναγάγετε τά περισσεύσαντα κλάσματα,ίνα μή τι απόληται. 13 συνήγαγον ούν, καί εγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων εκ τών πέντε άρτων τών κριθίνων ά επερίσσευσαν τοίς βεβρωκόσιν. 14 Οι ούν άνθρωποι ιδόντες ό εποίησεν σημείον έλεγον ότι Ούτός εστιν αληθώς ο προφήτης ο ερχόμενος εις τόν κόσμον. 15 Ιησούς ούν γνούς ότι μέλλουσιν έρχεσθαι καί αρπάζειν αυτόνίνα ποιήσωσιν βασιλέα ανεχώρησεν πάλιν εις τό όρος αυτός μόνος.

16 Ως δέοψία εγένετο κατέβησαν οι μαθηταί αυτούεπί τήν θάλασσαν, 17 καί εμβάντες εις πλοίον ήρχοντο πέραν τής θαλάσσης εις Καφαρναούμ. καί σκοτία ήδη εγεγόνει καί ούπω εληλύθει πρός αυτούς ο Ιησούς, 18 ή τε θάλασσα ανέμου μεγάλου πνέοντος διεγείρετο. 19 εληλακότες ούν ώς σταδίους είκοσι πέντε ή τριάκοντα θεωρούσιν τόν Ιησούν περιπατούντα επί τής θαλάσσης καί εγγύς τούπλοίου γινόμενον, καί εφοβήθησαν. 20 ο δέ λέγει αυτοίς, Εγώ ειμι, μή φοβείσθε. 21 ήθελον ούν λαβείν αυτόν εις τό πλοίον, καί ευθέως εγένετο τό πλοίον επί τής γής εις ήν υπήγον.

22 Τή επαύριον ο όχλος ο εστηκώς πέραν τής θαλάσσης είδον ότι πλοιάριον άλλο ουκ ήν εκεί ει μή έν, καί ότι ου συνεισήλθεν τοίς μαθηταίς αυτούο Ιησούς εις τό πλοίον αλλά μόνοι οι μαθηταί αυτούαπήλθον. 23 άλλα ήλθεν πλοι'άρια εκ Τιβεριάδος εγγύς τούτόπου όπου έφαγον τόν άρτον ευχαριστήσαντος τούκυρίου. 24 ότε ούν είδεν ο όχλος ότι Ιησούς ουκ έστιν εκεί ουδέ οι μαθηταί αυτού, ενέβησαν αυτοί εις τά πλοιάρια καί ήλθον εις Καφαρναούμ ζητούντες τόν Ιησούν. 25 καί ευρόντες αυτόν πέραν τής θαλάσσης είπον αυτώ, Ραββί, πότε ώδε γέγονας; 26 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς καί είπεν, Αμήν αμήν λέγω υμίν, ζητείτέ με ουχ ότι είδετε σημεία αλλ' ότι εφάγετε εκ τών άρτων καί εχορτάσθητε. 27 εργάζεσθε μή τήν βρώσιν τήν απολλυμένην αλλά τήν βρώσιν τήν μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ήν ο υιός τούανθρώπου υμίν δώσει. τούτον γάρ ο πατήρ εσφράγισεν ο θεός. 28 είπον ούν πρός αυτόν, Τί ποιώμενίνα εργαζώμεθα τά έργα τούθεού; 29 απεκρίθη ο Ιησούς καί είπεν αυτοίς, Τούτό εστιν τό έργον τούθεού,ίνα πιστεύητε εις όν απέστειλεν εκείνος. 30 είπον ούν αυτώ, Τί ούν ποιείς σύ σημείον,ίνα ίδωμεν καί πιστεύσωμέν σοι; τί εργάζη; 31 οι πατέρες ημών τό μάννα έφαγον εν τή ερήμω, καθώς εστιν γεγραμμένον, Άρτον εκ τούουρανούέδωκεν αυτοίς φαγείν. 32 είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω υμίν, ου Μωϋσής δέδωκεν υμίν τόν άρτον εκ τούουρανού, αλλ' ο πατήρ μου δίδωσιν υμίν τόν άρτον εκ τούουρανούτόν αληθινόν. 33 ο γάρ άρτος τούθεούεστιν ο καταβαίνων εκ τούουρανούκαί ζωήν διδούς τώ κόσμω.

34 Είπον ούν πρός αυτόν, Κύριε, πάντοτε δός ημίν τόν άρτον τούτον. 35 είπεν αυτοίς ο Ιησούς, Εγώ ειμι ο άρτος τής ζωής. ο ερχόμενος πρός εμέ ου μή πεινάση, καί ο πιστεύων εις εμέ ου μή διψήσει πώποτε. 36 αλλ' είπον υμίν ότι καί εωράκατέ με καί ου πιστεύετε. 37 Πάν ό δίδωσίν μοι ο πατήρ πρός εμέ ήξει, καί τόν ερχόμενον πρός εμέ ου μή εκβάλω έξω, 38 ότι καταβέβηκα από τούουρανούουχίνα ποιώ τό θέλημα τό εμόν αλλά τό θέλημα τούπέμψαντός με. 39 τούτο δέ εστιν τό θέλημα τούπέμψαντός με,ίνα πάν ό δέδωκέν μοι μή απολέσω εξ αυτούαλλά αναστήσω αυτό εν τή εσχάτη ημέρα. 40 τούτο γάρ εστιν τό θέλημα τούπατρός μου,ίνα πάς ο θεωρών τόν υιόν καί πιστεύων εις αυτόν έχη ζωήν αιώνιον, καί αναστήσω αυτόν εγώ εν τή εσχάτη ημέρα.

41 Εγόγγυζον ούν οι Ιουδαίοι περί αυτούότι είπεν, Εγώ ειμι ο άρτος ο καταβάς εκ τούουρανού, 42 καί έλεγον, Ουχ ούτός εστιν Ιησούς ο υιός Ιωσήφ, ού ημείς οίδαμεν τόν πατέρα καί τήν μητέρα; πώς νύν λέγει ότι Εκ τούουρανούκαταβέβηκα; 43 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτοίς, Μή γογγύζετε μετ' αλλήλων. 44 ουδείς δύναται ελθείν πρός με εάν μή ο πατήρ ο πέμψας με ελκύση αυτόν, καγώ αναστήσω αυτόν εν τή εσχάτη ημέρα. 45 έστιν γεγραμμένον εν τοίς προφήταις, Καί έσονται πάντες διδακτοί θεού. πάς ο ακούσας παρά τούπατρός καί μαθών έρχεται πρός εμέ. 46 ουχ ότι τόν πατέρα εώρακέν τις ει μή ο ών παρά τούθεού, ούτος εώρακεν τόν πατέρα. 47 αμήν αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων έχει ζωήν αιώνιον. 48 εγώ ειμι ο άρτος τής ζωής. 49 οι πατέρες υμών έφαγον εν τή ερήμω τό μάννα καί απέθανον. 50 ούτός εστιν ο άρτος ο εκ τούουρανούκαταβαίνωνίνα τις εξ αυτούφάγη καί μή αποθάνη. 51 εγώ ειμι ο άρτος ο ζών ο εκ τούουρανούκαταβάς. εάν τις φάγη εκ τούτου τούάρτου ζήσει εις τόν αιώνα. καί ο άρτος δέ όν εγώ δώσω η σάρξ μού εστιν υπέρ τής τούκόσμου ζωής.

52 Εμάχοντο ούν πρός αλλήλους οι Ιουδαίοι λέγοντες, Πώς δύναται ούτος ημίν δούναι τήν σάρκα αυτούφαγείν; 53 είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μή φάγητε τήν σάρκα τούυιούτούανθρώπου καί πίητε αυτούτό αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. 54 ο τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αίμα έχει ζωήν αιώνιον, καγώ αναστήσω αυτόν τή εσχάτη ημέρα. 55 η γάρ σάρξ μου αληθής εστιν βρώσις, καί τό αίμά μου αληθής εστιν πόσις. 56 ο τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ. 57 καθώς απέστειλέν με ο ζών πατήρ καγώ ζώ διά τόν πατέρα, καί ο τρώγων με κακείνος ζήσει δι' εμέ. 58 ούτός εστιν ο άρτος ο εξ ουρανούκαταβάς, ου καθώς έφαγον οι πατέρες καί απέθανον. ο τρώγων τούτον τόν άρτον ζήσει εις τόν αιώνα. 59 Ταύτα είπεν εν συναγωγή διδάσκων εν Καφαρναούμ.

60 Πολλοί ούν ακούσαντες εκ τών μαθητών αυτούείπαν, Σκληρός εστιν ο λόγος ούτος. τίς δύναται αυτούακούειν; 61 ειδώς δέ ο Ιησούς εν εαυτώ ότι γογγύζουσιν περί τούτου οι μαθηταί αυτούείπεν αυτοίς, Τούτο υμάς σκανδαλίζει; 62 εάν ούν θεωρήτε τόν υιόν τούανθρώπου αναβαίνοντα όπου ήν τό πρότερον; 63 τό πνεύμά εστιν τό ζωοποιούν, η σάρξ ουκ ωφελεί ουδέν. τά ρήματα ά εγώ λελάληκα υμίν πνεύμά εστιν καί ζωή εστιν. 64 αλλ' εισίν εξ υμών τινες οί ου πιστεύουσιν. ήδει γάρ εξ αρχής ο Ιησούς τίνες εισίν οι μή πιστεύοντες καί τίς εστιν ο παραδώσων αυτόν. 65 καί έλεγεν, Διά τούτο είρηκα υμίν ότι ουδείς δύναται ελθείν πρός με εάν μή ή δεδομένον αυτώ εκ τούπατρός.

66 Εκ τούτου πολλοί εκ τών μαθητών αυτούαπήλθον εις τάοπίσω καί ουκέτι μετ' αυτούπεριεπάτουν. 67 είπεν ούν ο Ιησούς τοίς δώδεκα, Μή καί υμείς θέλετε υπάγειν; 68 απεκρίθη αυτώ Σίμων Πέτρος, Κύριε, πρός τίνα απελευσόμεθα; ρήματα ζωής αιωνίου έχεις, 69 καί ημείς πεπιστεύκαμεν καί εγνώκαμεν ότι σύ εί ο άγιος τούθεού. 70 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς, Ουκ εγώ υμάς τούς δώδεκα εξελεξάμην, καί εξ υμών είς διάβολός εστιν; 71 έλεγεν δέ τόν Ιούδαν Σίμωνος Ισκαριώτου. ούτος γάρ έμελλεν παραδιδόναι αυτόν, είς εκ τών δώδεκα.

7:1 Καί μετά ταύτα περιεπάτει ο Ιησούς εν τή Γαλιλαία. ου γάρ ήθελεν εν τή Ιουδαίαπεριπατείν, ότι εζήτουν αυτόν οι Ιουδαίοι αποκτείναι. 2 ήν δέ εγγύς η εορτή τών Ιουδαίων η σκηνοπηγία. 3 είπον ούν πρός αυτόν οι αδελφοί αυτού, Μετάβηθι εντεύθεν καί ύπαγε εις τήν Ιουδαίαν,ίνα καί οι μαθηταί σου θεωρήσουσιν σούτά έργα ά ποιείς. 4 ουδείς γάρ τι εν κρυπτώ ποιεί καί ζητεί αυτός εν παρρησίαείναι. ει ταύτα ποιείς, φανέρωσον σεαυτόν τώ κόσμω. 5 ουδέ γάρ οι αδελφοί αυτούεπίστευον εις αυτόν. 6 λέγει ούν αυτοίς ο Ιησούς,Οκαιρός ο εμός ούπω πάρεστιν, ο δέ καιρός ο υμέτερος πάντοτέ εστιν έτοιμος. 7 ου δύναται ο κόσμος μισείν υμάς, εμέ δέ μισεί, ότι εγώ μαρτυρώ περί αυτούότι τά έργα αυτούπονηρά εστιν. 8 υμείς ανάβητε εις τήν εορτήν. εγώ ουκ αναβαίνω εις τήν εορτήν ταύτην, ότι ο εμός καιρός ούπω πεπλήρωται. 9 ταύτα δέ ειπών αυτός έμεινεν εν τή Γαλιλαία.

10 Ως δέ ανέβησαν οι αδελφοί αυτούεις τήν εορτήν, τότε καί αυτός ανέβη, ου φανερώς αλλά ώς εν κρυπτώ. 11 οι ούν Ιουδαίοι εζήτουν αυτόν εν τή εορτή καί έλεγον, Πούεστιν εκείνος; 12 καί γογγυσμός περί αυτούήν πολύς εν τοίς όχλοις. οι μέν έλεγον ότι Αγαθός εστιν, άλλοι δέ έλεγον, Ού, αλλά πλανάτόν όχλον. 13 ουδείς μέντοι παρρησίαελάλει περί αυτούδιά τόν φόβον τών Ιουδαίων.

14 Ήδη δέ τής εορτής μεσούσης ανέβη Ιησούς εις τό ιερόν καί εδίδασκεν. 15 εθαύμαζον ούν οι Ιουδαίοι λέγοντες, Πώς ούτος γράμματα οίδεν μή μεμαθηκώς; 16 απεκρίθη ούν αυτοίς ο Ιησούς καί είπεν, Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή αλλά τούπέμψαντός με. 17 εάν τις θέλη τό θέλημα αυτούποιείν, γνώσεται περί τής διδαχής πότερον εκ τούθεούεστιν ή εγώ απ' εμαυτούλαλώ. 18 ο αφ' εαυτούλαλών τήν δόξαν τήν ιδίαν ζητεί. ο δέ ζητών τήν δόξαν τούπέμψαντος αυτόν, ούτος αληθής εστιν καί αδικία εν αυτώ ουκ έστιν. 19 ου Μωϋσής δέδωκεν υμίν τόν νόμον; καί ουδείς εξ υμών ποιεί τόν νόμον. τί με ζητείτε αποκτείναι; 20 απεκρίθη ο όχλος, Δαιμόνιον έχεις. τίς σε ζητεί αποκτείναι; 21 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτοίς, Έν έργον εποίησα καί πάντες θαυμάζετε. 22 διά τούτο Μωϋσής δέδωκεν υμίν τήν περιτομήν, ουχ ότι εκ τούΜωϋσέως εστίν αλλ' εκ τών πατέρων, καί εν σαββάτω περιτέμνετε άνθρωπον. 23 ει περιτομήν λαμβάνει άνθρωπος εν σαββάτωίνα μή λυθή ο νόμος Μωϋσέως, εμοί χολάτε ότι όλον άνθρωπον υγιή εποίησα εν σαββάτω; 24 μή κρίνετε κατ' όψιν, αλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνετε.

25 Έλεγον ούν τινες εκ τών Ιεροσολυμιτών, Ουχ ούτός εστιν όν ζητούσιν αποκτείναι; 26 καί ίδε παρρησίαλαλεί καί ουδέν αυτώ λέγουσιν. μήποτε αληθώς έγνωσαν οι άρχοντες ότι ούτός εστιν ο Χριστός; 27 αλλά τούτον οίδαμεν πόθεν εστίν. ο δέ Χριστός όταν έρχηται ουδείς γινώσκει πόθεν εστίν. 28 έκραξεν ούν εν τώ ιερώ διδάσκων ο Ιησούς καί λέγων, Καμέ οίδατε καί οίδατε πόθεν ειμί. καί απ' εμαυτούουκ ελήλυθα, αλλ' έστιν αληθινός ο πέμψας με, όν υμείς ουκ οίδατε. 29 εγώ οίδα αυτόν, ότι παρ' αυτούειμι κακείνός με απέστειλεν. 30 Εζήτουν ούν αυτόν πιάσαι, καί ουδείς επέβαλεν επ' αυτόν τήν χείρα, ότι ούπω εληλύθει η ώρα αυτού. 31 Εκ τούόχλου δέ πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, καί έλεγον,ΟΧριστός όταν έλθη μή πλείονα σημεία ποιήσει ών ούτος εποίησεν;

32 Ήκουσαν οι Φαρισαίοι τούόχλου γογγύζοντος περί αυτούταύτα, καί απέστειλαν οι αρχιερείς καί οι Φαρισαίοι υπηρέταςίνα πιάσωσιν αυτόν. 33 είπεν ούν ο Ιησούς, Έτι χρόνον μικρόν μεθ' υμών ειμι καί υπάγω πρός τόν πέμψαντά με. 34 ζητήσετέ με καί ουχ ευρήσετέ με, καί όπου ειμί εγώ υμείς ου δύνασθε ελθείν. 35 είπον ούν οι Ιουδαίοι πρός εαυτούς, Πούούτος μέλλει πορεύεσθαι ότι ημείς ουχ ευρήσομεν αυτόν; μή εις τήν διασποράν τών Ελλήνων μέλλει πορεύεσθαι καί διδάσκειν τούς Έλληνας; 36 τίς εστιν ο λόγος ούτος όν είπεν, Ζητήσετέ με καί ουχ ευρήσετέ με, καί όπου ειμί εγώ υμείς ου δύνασθε ελθείν;

37 Εν δέ τή εσχάτη ημέρατή μεγάλη τής εορτής ειστήκει ο Ιησούς καί έκραξεν λέγων, Εάν τις διψάερχέσθω πρός με καί πινέτω. 38 ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ τής κοιλίας αυτούρεύσουσιν ύδατος ζώντος. 39 τούτο δέ είπεν περί τούπνεύματος ό έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύσαντες εις αυτόν. ούπω γάρ ήν πνεύμα, ότι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη.

40 Εκ τούόχλου ούν ακούσαντες τών λόγων τούτων έλεγον, Ούτός εστιν αληθώς ο προφήτης. 41 άλλοι έλεγον, Ούτός εστιν ο Χριστός. οι δέ έλεγον, Μή γάρ εκ τής Γαλιλαίας ο Χριστός έρχεται; 42 ουχ η γραφή είπεν ότι εκ τούσπέρματος Δαυίδ, καί από Βηθλέεμ τής κώμης όπου ήν Δαυίδ, έρχεται ο Χριστός; 43 σχίσμα ούν εγένετο εν τώ όχλω δι' αυτόν. 44 τινές δέ ήθελον εξ αυτών πιάσαι αυτόν, αλλ' ουδείς επέβαλεν επ' αυτόν τάς χείρας.

45 Ήλθον ούν οι υπηρέται πρός τούς αρχιερείς καί Φαρισαίους, καί είπον αυτοίς εκείνοι, Διά τί ουκ ηγάγετε αυτόν; 46 απεκρίθησαν οι υπηρέται, Ουδέποτε ελάλησεν ούτως άνθρωπος. 47 απεκρίθησαν ούν αυτοίς οι Φαρισαίοι, Μή καί υμείς πεπλάνησθε; 48 μή τις εκ τών αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν ή εκ τών Φαρισαίων; 49 αλλά ο όχλος ούτος ο μή γινώσκων τόν νόμον επάρατοί εισιν. 50 λέγει Νικόδημος πρός αυτούς, ο ελθών πρός αυτόν τό πρότερον, είς ών εξ αυτών, 51 Μή ο νόμος ημών κρίνει τόν άνθρωπον εάν μή ακούση πρώτον παρ' αυτούκαί γνώ τί ποιεί; 52 απεκρίθησαν καί είπαν αυτώ, Μή καί σύ εκ τής Γαλιλαίας εί; εραύνησον καί ίδε ότι εκ τής Γαλιλαίας προφήτης ουκ εγείρεται.

53 Καί επορεύθησαν έκαστος εις τόν οίκον αυτού,

8:1 Ιησούς δέ επορεύθη εις τό Όρος τών Ελαιών. 2 Όρθρου δέ πάλιν παρεγένετο εις τό ιερόν, καί πάς ο λαός ήρχετο πρός αυτόν, καί καθίσας εδίδασκεν αυτούς. 3 άγουσιν δέ οι γραμματείς καί οι Φαρισαίοι γυναίκα επί μοιχείακατειλημμένην, καί στήσαντες αυτήν εν μέσω 4 λέγουσιν αυτώ, Διδάσκαλε, αύτη η γυνή κατείληπται επ' αυτοφώρω μοιχευομένη. 5 εν δέ τώ νόμω ημίν Μωϋσής ενετείλατο τάς τοιαύτας λιθάζειν. σύ ούν τί λέγεις; 6 τούτο δέ έλεγον πειράζοντες αυτόν,ίνα έχωσιν κατηγορείν αυτού. ο δέ Ιησούς κάτω κύψας τώ δακτύλω κατέγραφεν εις τήν γήν. 7 ώς δέ επέμενον ερωτώντες αυτόν, ανέκυψεν καί είπεν αυτοίς,Οαναμάρτητος υμών πρώτος επ' αυτήν βαλέτω λίθον. 8 καί πάλιν κατακύψας έγραφεν εις τήν γήν. 9 οι δέ ακούσαντες εξήρχοντο είς καθ' είς αρξάμενοι από τών πρεσβυτέρων, καί κατελείφθη μόνος, καί η γυνή εν μέσω ούσα. 10 ανακύψας δέ ο Ιησούς είπεν αυτή, Γύναι, πούεισιν; ουδείς σε κατέκρινεν; 11 η δέ είπεν, Ουδείς, κύριε. είπεν δέ ο Ιησούς, Ουδέ εγώ σε κατακρίνω. πορεύου, καί από τούνύν μηκέτι αμάρτανε.

12 Πάλιν ούν αυτοίς ελάλησεν ο Ιησούς λέγων, Εγώ ειμι τό φώς τούκόσμου. ο ακολουθών εμοί ου μή περιπατήση εν τή σκοτία, αλλ' έξει τό φώς τής ζωής. 13 είπον ούν αυτώ οι Φαρισαίοι, Σύ περί σεαυτούμαρτυρείς. η μαρτυρία σου ουκ έστιν αληθής. 14 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτοίς, Κάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, αληθής εστιν η μαρτυρία μου, ότι οίδα πόθεν ήλθον καί πούυπάγω. υμείς δέ ουκ οίδατε πόθεν έρχομαι ή πούυπάγω. 15 υμείς κατά τήν σάρκα κρίνετε, εγώ ου κρίνω ουδένα. 16 καί εάν κρίνω δέ εγώ, η κρίσις η εμή αληθινή εστιν, ότι μόνος ουκ ειμί, αλλ' εγώ καί ο πέμψας με πατήρ. 17 καί εν τώ νόμω δέ τώ υμετέρω γέγραπται ότι δύο ανθρώπων η μαρτυρία αληθής εστιν. 18 εγώ ειμι ο μαρτυρών περί εμαυτούκαί μαρτυρεί περί εμούο πέμψας με πατήρ. 19 έλεγον ούν αυτώ, Πούεστιν ο πατήρ σου; απεκρίθη Ιησούς, Ούτε εμέ οίδατε ούτε τόν πατέρα μου. ει εμέ ήδειτε, καί τόν πατέρα μου άν ήδειτε. 20 Ταύτα τά ρήματα ελάλησεν εν τώ γαζοφυλακίω διδάσκων εν τώ ιερώ. καί ουδείς επίασεν αυτόν, ότι ούπω εληλύθει η ώρα αυτού.

21 Είπεν ούν πάλιν αυτοίς, Εγώ υπάγω καί ζητήσετέ με, καί εν τή αμαρτίαυμών αποθανείσθε. όπου εγώ υπάγω υμείς ου δύνασθε ελθείν. 22 έλεγον ούν οι Ιουδαίοι, Μήτι αποκτενεί εαυτόν, ότι λέγει, Όπου εγώ υπάγω υμείς ου δύνασθε ελθείν; 23 καί έλεγεν αυτοίς, Υμείς εκ τών κάτω εστέ, εγώ εκ τών άνω ειμί. υμείς εκ τούτου τούκόσμου εστέ, εγώ ουκ ειμί εκ τούκόσμου τούτου. 24 είπον ούν υμίν ότι αποθανείσθε εν ταίς αμαρτίαις υμών. εάν γάρ μή πιστεύσητε ότι εγώ ειμι, αποθανείσθε εν ταίς αμαρτίαις υμών. 25 έλεγον ούν αυτώ, Σύ τίς εί; είπεν αυτοίς ο Ιησούς, Τήν αρχήν ό τι καί λαλώ υμίν; 26 πολλά έχω περί υμών λαλείν καί κρίνειν. αλλ' ο πέμψας με αληθής εστιν, καγώ ά ήκουσα παρ' αυτούταύτα λαλώ εις τόν κόσμον. 27 ουκ έγνωσαν ότι τόν πατέρα αυτοίς έλεγεν. 28 είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς, Όταν υψώσητε τόν υιόν τούανθρώπου, τότε γνώσεσθε ότι εγώ ειμι, καί απ' εμαυτούποιώ ουδέν, αλλά καθώς εδίδαξέν με ο πατήρ ταύτα λαλώ. 29 καί ο πέμψας με μετ' εμούεστιν. ουκ αφήκέν με μόνον, ότι εγώ τά αρεστά αυτώ ποιώ πάντοτε. 30 Ταύτα αυτούλαλούντος πολλοί επίστευσαν εις αυτόν.

31 Έλεγεν ούν ο Ιησούς πρός τούς πεπιστευκότας αυτώ Ιουδαίους, Εάν υμείς μείνητε εν τώ λόγω τώ εμώ, αληθώς μαθηταί μού εστε, 32 καί γνώσεσθε τήν αλήθειαν, καί η αλήθεια ελευθερώσει υμάς. 33 απεκρίθησαν πρός αυτόν, Σπέρμα Αβραάμ εσμεν καί ουδενί δεδουλεύκαμεν πώποτε. πώς σύ λέγεις ότι Ελεύθεροι γενήσεσθε; 34 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι πάς ο ποιών τήν αμαρτίαν δούλός εστιν τής αμαρτίας. 35 ο δέ δούλος ου μένει εν τή οικίαεις τόν αιώνα. ο υιός μένει εις τόν αιώνα. 36 εάν ούν ο υιός υμάς ελευθερώση, όντως ελεύθεροι έσεσθε. 37 οίδα ότι σπέρμα Αβραάμ εστε. αλλά ζητείτέ με αποκτείναι, ότι ο λόγος ο εμός ου χωρεί εν υμίν. 38 ά εγώ εώρακα παρά τώ πατρί λαλώ. καί υμείς ούν ά ηκούσατε παρά τούπατρός ποιείτε.

39 Απεκρίθησαν καί είπαν αυτώ,Οπατήρ ημών Αβραάμ εστιν. λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Ει τέκνα τούΑβραάμ εστε, τά έργα τούΑβραάμ εποιείτε. 40 νύν δέ ζητείτέ με αποκτείναι, άνθρωπον ός τήν αλήθειαν υμίν λελάληκα ήν ήκουσα παρά τούθεού. τούτο Αβραάμ ουκ εποίησεν. 41 υμείς ποιείτε τά έργα τούπατρός υμών. είπανούναυτώ, Ημείς εκ πορνείας ου γεγεννήμεθα. ένα πατέρα έχομεν τόν θεόν. 42 είπεν αυτοίς ο Ιησούς, Ει ο θεός πατήρ υμών ήν, ηγαπάτε άν εμέ, εγώ γάρ εκ τούθεούεξήλθον καί ήκω. ουδέ γάρ απ' εμαυτούελήλυθα, αλλ' εκείνός με απέστειλεν. 43 διά τί τήν λαλιάν τήν εμήν ου γινώσκετε; ότι ου δύνασθε ακούειν τόν λόγον τόν εμόν. 44 υμείς εκ τούπατρός τούδιαβόλου εστέ καί τάς επιθυμίας τούπατρός υμών θέλετε ποιείν. εκείνος ανθρωποκτόνος ήν απ' αρχής, καί εν τή αληθείαουκ έστηκεν, ότι ουκ έστιν αλήθεια εν αυτώ. όταν λαλή τό ψεύδος, εκ τών ιδίων λαλεί, ότι ψεύστης εστίν καί ο πατήρ αυτού. 45 εγώ δέ ότι τήν αλήθειαν λέγω, ου πιστεύετέ μοι. 46 τίς εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας; ει αλήθειαν λέγω, διά τί υμείς ου πιστεύετέ μοι; 47 ο ών εκ τούθεούτά ρήματα τούθεούακούει. διά τούτο υμείς ουκ ακούετε, ότι εκ τούθεούουκ εστέ.

48 Απεκρίθησαν οι Ιουδαίοι καί είπαν αυτώ, Ου καλώς λέγομεν ημείς ότι Σαμαρίτης εί σύ καί δαιμόνιον έχεις; 49 απεκρίθη Ιησούς, Εγώ δαιμόνιον ουκ έχω, αλλά τιμώ τόν πατέρα μου, καί υμείς ατιμάζετέ με. 50 εγώ δέ ου ζητώ τήν δόξαν μου. έστιν ο ζητών καί κρίνων. 51 αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν τις τόν εμόν λόγον τηρήση, θάνατον ου μή θεωρήση εις τόν αιώνα. 52 είπον ούν αυτώ οι Ιουδαίοι, Νύν εγνώκαμεν ότι δαιμόνιον έχεις. Αβραάμ απέθανεν καί οι προφήται, καί σύ λέγεις, Εάν τις τόν λόγον μου τηρήση, ου μή γεύσηται θανάτου εις τόν αιώνα. 53 μή σύ μείζων εί τούπατρός ημών Αβραάμ, όστις απέθανεν; καί οι προφήται απέθανον. τίνα σεαυτόν ποιείς; 54 απεκρίθη Ιησούς, Εάν εγώ δοξάσω εμαυτόν, η δόξα μου ουδέν εστιν. έστιν ο πατήρ μου ο δοξάζων με, όν υμείς λέγετε ότι θεός ημών εστιν. 55 καί ουκ εγνώκατε αυτόν, εγώ δέ οίδα αυτόν. κάν είπω ότι ουκ οίδα αυτόν, έσομαι όμοιος υμίν ψεύστης. αλλά οίδα αυτόν καί τόν λόγον αυτούτηρώ. 56 Αβραάμ ο πατήρ υμών ηγαλλιάσατοίνα ίδη τήν ημέραν τήν εμήν, καί είδεν καί εχάρη. 57 είπον ούν οι Ιουδαίοι πρός αυτόν, Πεντήκοντα έτη ούπω έχεις καί Αβραάμ εώρακας; 58 είπεν αυτοίς Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω υμίν, πρίν Αβραάμ γενέσθαι εγώ ειμί. 59 ήραν ούν λίθουςίνα βάλωσιν επ' αυτόν. Ιησούς δέ εκρύβη καί εξήλθεν εκ τούιερού.

9:1 Καί παράγων είδεν άνθρωπον τυφλόν εκ γενετής. 2 καί ηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτούλέγοντες, Ραββί, τίς ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς αυτού,ίνα τυφλός γεννηθή; 3 απεκρίθη Ιησούς, Ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ'ίνα φανερωθή τά έργα τούθεούεν αυτώ. 4 ημάς δεί εργάζεσθαι τά έργα τούπέμψαντός με έως ημέρα εστίν. έρχεται νύξ ότε ουδείς δύναται εργάζεσθαι. 5 όταν εν τώ κόσμω ώ, φώς ειμι τούκόσμου. 6 ταύτα ειπών έπτυσεν χαμαί καί εποίησεν πηλόν εκ τούπτύσματος, καί επέχρισεν αυτούτόν πηλόν επί τούςοφθαλμούς 7 καί είπεν αυτώ, Ύπαγε νίψαι εις τήν κολυμβήθραν τούΣιλωάμ (ό ερμηνεύεται Απεσταλμένος). απήλθεν ούν καί ενίψατο, καί ήλθεν βλέπων. 8 Οι ούν γείτονες καί οι θεωρούντες αυτόν τό πρότερον ότι προσαίτης ήν έλεγον, Ουχ ούτός εστιν ο καθήμενος καί προσαιτών; 9 άλλοι έλεγον ότι Ούτός εστιν, άλλοι έλεγον, Ουχί, αλλά όμοιος αυτώ εστιν. εκείνος έλεγεν ότι Εγώ ειμι. 10 έλεγον ούν αυτώ, Πώςούν ηνεώχθησάν σου οιοφθαλμοί; 11 απεκρίθη εκείνος,Οάνθρωπος ο λεγόμενος Ιησούς πηλόν εποίησεν καί επέχρισέν μου τούςοφθαλμούς καί είπέν μοι ότι Ύπαγε εις τόν Σιλωάμ καί νίψαι. απελθών ούν καί νιψάμενος ανέβλεψα. 12 καί είπαν αυτώ, Πούεστιν εκείνος; λέγει, Ουκ οίδα.

13 Άγουσιν αυτόν πρός τούς Φαρισαίους τόν ποτε τυφλόν. 14 ήν δέ σάββατον εν ή ημέρατόν πηλόν εποίησεν ο Ιησούς καί ανέωξεν αυτούτούςοφθαλμούς. 15 πάλιν ούν ηρώτων αυτόν καί οι Φαρισαίοι πώς ανέβλεψεν. ο δέ είπεν αυτοίς, Πηλόν επέθηκέν μου επί τούςοφθαλμούς, καί ενιψάμην, καί βλέπω. 16 έλεγον ούν εκ τών Φαρισαίων τινές, Ουκ έστιν ούτος παρά θεούο άνθρωπος, ότι τό σάββατον ου τηρεί. άλλοι δέ έλεγον, Πώς δύναται άνθρωπος αμαρτωλός τοιαύτα σημεία ποιείν; καί σχίσμα ήν εν αυτοίς. 17 λέγουσιν ούν τώ τυφλώ πάλιν, Τί σύ λέγεις περί αυτού, ότι ηνέωξέν σου τούςοφθαλμούς; ο δέ είπεν ότι Προφήτης εστίν.

18 Ουκ επίστευσαν ούν οι Ιουδαίοι περί αυτούότι ήν τυφλός καί ανέβλεψεν, έως ότου εφώνησαν τούς γονείς αυτούτούαναβλέψαντος 19 καί ηρώτησαν αυτούς λέγοντες, Ούτός εστιν ο υιός υμών, όν υμείς λέγετε ότι τυφλός εγεννήθη; πώς ούν βλέπει άρτι; 20 απεκρίθησαν ούν οι γονείς αυτούκαί είπαν, Οίδαμεν ότι ούτός εστιν ο υιός ημών καί ότι τυφλός εγεννήθη. 21 πώς δέ νύν βλέπει ουκ οίδαμεν, ή τίς ήνοιξεν αυτούτούςοφθαλμούς ημείς ουκ οίδαμεν. αυτόν ερωτήσατε, ηλικίαν έχει, αυτός περί εαυτούλαλήσει. 22 ταύτα είπαν οι γονείς αυτούότι εφοβούντο τούς Ιουδαίους, ήδη γάρ συνετέθειντο οι Ιουδαίοιίνα εάν τις αυτόν ομολογήση Χριστόν, αποσυνάγωγος γένηται. 23 διά τούτο οι γονείς αυτούείπαν ότι Ηλικίαν έχει, αυτόν επερωτήσατε.

24 Εφώνησαν ούν τόν άνθρωπον εκ δευτέρου ός ήν τυφλός καί είπαν αυτώ, Δός δόξαν τώ θεώ. ημείς οίδαμεν ότι ούτος ο άνθρωπος αμαρτωλός εστιν. 25 απεκρίθη ούν εκείνος, Ει αμαρτωλός εστιν ουκ οίδα. έν οίδα, ότι τυφλός ών άρτι βλέπω. 26 είπον ούν αυτώ, Τί εποίησέν σοι; πώς ήνοιξέν σου τούςοφθαλμούς; 27 απεκρίθη αυτοίς, Είπον υμίν ήδη καί ουκ ηκούσατε. τί πάλιν θέλετε ακούειν; μή καί υμείς θέλετε αυτούμαθηταί γενέσθαι; 28 καί ελοιδόρησαν αυτόν καί είπον, Σύ μαθητής εί εκείνου, ημείς δέ τούΜωϋσέως εσμέν μαθηταί. 29 ημείς οίδαμεν ότι Μωϋσεί λελάληκεν ο θεός, τούτον δέ ουκ οίδαμεν πόθεν εστίν. 30 απεκρίθη ο άνθρωπος καί είπεν αυτοίς, Εν τούτω γάρ τό θαυμαστόν εστιν ότι υμείς ουκ οίδατε πόθεν εστίν, καί ήνοιξέν μου τούςοφθαλμούς. 31 οίδαμεν ότι αμαρτωλών ο θεός ουκ ακούει, αλλ' εάν τις θεοσεβής ή καί τό θέλημα αυτούποιή τούτου ακούει. 32 εκ τούαιώνος ουκ ηκούσθη ότι ηνέωξέν τιςοφθαλμούς τυφλούγεγεννημένου. 33 ει μή ήν ούτος παρά θεού, ουκ ηδύνατο ποιείν ουδέν. 34 απεκρίθησαν καί είπαν αυτώ, Εν αμαρτίαις σύ εγεννήθης όλος, καί σύ διδάσκεις ημάς; καί εξέβαλον αυτόν έξω.

35 Ήκουσεν Ιησούς ότι εξέβαλον αυτόν έξω, καί ευρών αυτόν είπεν, Σύ πιστεύεις εις τόν υιόν τούανθρώπου; 36 απεκρίθη εκείνος καί είπεν, Καί τίς εστιν, κύριε,ίνα πιστεύσω εις αυτόν; 37 είπεν αυτώ ο Ιησούς, Καί εώρακας αυτόν καί ο λαλών μετά σούεκείνός εστιν. 38 ο δέ έφη, Πιστεύω, κύριε. καί προσεκύνησεν αυτώ. 39 καί είπεν ο Ιησούς, Εις κρίμα εγώ εις τόν κόσμον τούτον ήλθον,ίνα οι μή βλέποντες βλέπωσιν καί οι βλέποντες τυφλοί γένωνται.

40 Ήκουσαν εκ τών Φαρισαίων ταύτα οι μετ' αυτούόντες, καί είπον αυτώ, Μή καί ημείς τυφλοί εσμεν; 41 είπεν αυτοίς ο Ιησούς, Ει τυφλοί ήτε, ουκ άν είχετε αμαρτίαν. νύν δέ λέγετε ότι Βλέπομεν. η αμαρτία υμών μένει.

10:1 Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο μή εισερχόμενος διά τής θύρας εις τήν αυλήν τών προβάτων αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν εκείνος κλέπτης εστίν καί ληστής. 2 ο δέ εισερχόμενος διά τής θύρας ποιμήν εστιν τών προβάτων. 3 τούτω ο θυρωρός ανοίγει, καί τά πρόβατα τής φωνής αυτούακούει, καί τά ίδια πρόβατα φωνεί κατ' όνομα καί εξάγει αυτά. 4 όταν τά ίδια πάντα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται, καί τά πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασιν τήν φωνήν αυτού. 5 αλλοτρίω δέ ου μή ακολουθήσουσιν αλλά φεύξονται απ' αυτού, ότι ουκ οίδασιν τών αλλοτρίων τήν φωνήν. 6 Ταύτην τήν παροιμίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς. εκείνοι δέ ουκ έγνωσαν τίνα ήν ά ελάλει αυτοίς.

7 Είπεν ούν πάλιν ο Ιησούς, Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι εγώ ειμι η θύρα τών προβάτων. 8 πάντες όσοι ήλθον πρό εμούκλέπται εισίν καί λησταί. αλλ' ουκ ήκουσαν αυτών τά πρόβατα. 9 εγώ ειμι η θύρα. δι' εμούεάν τις εισέλθη σωθήσεται καί εισελεύσεται καί εξελεύσεται καί νομήν ευρήσει. 10 ο κλέπτης ουκ έρχεται ει μήίνα κλέψη καί θύση καί απολέση. εγώ ήλθονίνα ζωήν έχωσιν καί περισσόν έχωσιν.

11 Εγώ ειμι ο ποιμήν ο καλός. ο ποιμήν ο καλός τήν ψυχήν αυτούτίθησιν υπέρ τών προβάτων. 12 ο μισθωτός καί ουκ ών ποιμήν, ού ουκ έστιν τά πρόβατα ίδια, θεωρεί τόν λύκον ερχόμενον καί αφίησιν τά πρόβατα καί φεύγει, καί ο λύκος αρπάζει αυτά καί σκορπίζει, 13 ότι μισθωτός εστιν καί ου μέλει αυτώ περί τών προβάτων. 14 Εγώ ειμι ο ποιμήν ο καλός, καί γινώσκω τά εμά καί γινώσκουσί με τά εμά, 15 καθώς γινώσκει με ο πατήρ καγώ γινώσκω τόν πατέρα. καί τήν ψυχήν μου τίθημι υπέρ τών προβάτων. 16 καί άλλα πρόβατα έχω ά ουκ έστιν εκ τής αυλής ταύτης. κακείνα δεί με αγαγείν, καί τής φωνής μου ακούσουσιν, καί γενήσονται μία ποίμνη, είς ποιμήν. 17 διά τούτό με ο πατήρ αγαπάότι εγώ τίθημι τήν ψυχήν μου,ίνα πάλιν λάβω αυτήν. 18 ουδείς αίρει αυτήν απ' εμού, αλλ' εγώ τίθημι αυτήν απ' εμαυτού. εξουσίαν έχω θείναι αυτήν, καί εξουσίαν έχω πάλιν λαβείν αυτήν. ταύτην τήν εντολήν έλαβον παρά τούπατρός μου.

19 Σχίσμα πάλιν εγένετο εν τοίς Ιουδαίοις διά τούς λόγους τούτους. 20 έλεγον δέ πολλοί εξ αυτών, Δαιμόνιον έχει καί μαίνεται. τί αυτούακούετε; 21 άλλοι έλεγον, Ταύτα τά ρήματα ουκ έστιν δαιμονιζομένου. μή δαιμόνιον δύναται τυφλώνοφθαλμούς ανοίξαι;

22 Εγένετο τότε τά εγκαίνια εν τοίς Ιεροσολύμοις. χειμών ήν, 23 καί περιεπάτει ο Ιησούς εν τώ ιερώ εν τή στοάτούΣολομώνος. 24 εκύκλωσαν ούν αυτόν οι Ιουδαίοι καί έλεγον αυτώ, Έως πότε τήν ψυχήν ημών αίρεις; ει σύ εί ο Χριστός, ειπέ ημίν παρρησία. 25 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς, Είπον υμίν καί ου πιστεύετε. τά έργα ά εγώ ποιώ εν τώονόματι τούπατρός μου ταύτα μαρτυρεί περί εμού. 26 αλλά υμείς ου πιστεύετε, ότι ουκ εστέ εκ τών προβάτων τών εμών. 27 τά πρόβατα τά εμά τής φωνής μου ακούουσιν, καγώ γινώσκω αυτά, καί ακολουθούσίν μοι, 28 καγώ δίδωμι αυτοίς ζωήν αιώνιον, καί ου μή απόλωνται εις τόν αιώνα, καί ουχ αρπάσει τις αυτά εκ τής χειρός μου. 29 ο πατήρ μου ό δέδωκέν μοι πάντων μείζόν εστιν, καί ουδείς δύναται αρπάζειν εκ τής χειρός τούπατρός. 30 εγώ καί ο πατήρ έν εσμεν.

31 Εβάστασαν πάλιν λίθους οι Ιουδαίοιίνα λιθάσωσιν αυτόν. 32 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς, Πολλά έργα καλά έδειξα υμίν εκ τούπατρός. διά ποίον αυτών έργον εμέ λιθάζετε; 33 απεκρίθησαν αυτώ οι Ιουδαίοι, Περί καλούέργου ου λιθάζομέν σε αλλά περί βλασφημίας, καί ότι σύ άνθρωπος ών ποιείς σεαυτόν θεόν. 34 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς, Ουκ έστιν γεγραμμένον εν τώ νόμω υμών ότι Εγώ είπα, Θεοί εστε; 35 ει εκείνους είπεν θεούς πρός ούς ο λόγος τούθεούεγένετο, καί ου δύναται λυθήναι η γραφή, 36 όν ο πατήρ ηγίασεν καί απέστειλεν εις τόν κόσμον υμείς λέγετε ότι Βλασφημείς, ότι είπον, Υιός τούθεούειμι; 37 ει ου ποιώ τά έργα τούπατρός μου, μή πιστεύετέ μοι. 38 ει δέ ποιώ, κάν εμοί μή πιστεύητε, τοίς έργοις πιστεύετε,ίνα γνώτε καί γινώσκητε ότι εν εμοί ο πατήρ καγώ εν τώ πατρί. 39 Εζήτουνούναυτόν πάλιν πιάσαι. καί εξήλθεν εκ τής χειρός αυτών.

40 Καί απήλθεν πάλιν πέραν τούΙορδάνου εις τόν τόπον όπου ήν Ιωάννης τό πρώτον βαπτίζων, καί έμεινεν εκεί. 41 καί πολλοί ήλθον πρός αυτόν καί έλεγον ότι Ιωάννης μέν σημείον εποίησεν ουδέν, πάντα δέ όσα είπεν Ιωάννης περί τούτου αληθή ήν. 42 καί πολλοί επίστευσαν εις αυτόν εκεί.

11:1 Ήν δέ τις ασθενών, Λάζαρος από Βηθανίας, εκ τής κώμης Μαρίας καί Μάρθας τής αδελφής αυτής. 2 ήν δέ Μαριάμ η αλείψασα τόν κύριον μύρω καί εκμάξασα τούς πόδας αυτούταίς θριξίν αυτής, ης ο αδελφός Λάζαρος ησθένει. 3 απέστειλαν ούν αι αδελφαί πρός αυτόν λέγουσαι, Κύριε, ίδε όν φιλείς ασθενεί. 4 ακούσας δέ ο Ιησούς είπεν, Αύτη η ασθένεια ουκ έστιν πρός θάνατον αλλ' υπέρ τής δόξης τούθεού,ίνα δοξασθή ο υιός τούθεούδι' αυτής. 5 ηγάπα δέ ο Ιησούς τήν Μάρθαν καί τήν αδελφήν αυτής καί τόν Λάζαρον. 6 ώς ούν ήκουσεν ότι ασθενεί, τότε μέν έμεινεν εν ώ ήν τόπω δύο ημέρας. 7 έπειτα μετά τούτο λέγει τοίς μαθηταίς, Άγωμεν εις τήν Ιουδαίαν πάλιν. 8 λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί, Ραββί, νύν εζήτουν σε λιθάσαι οι Ιουδαίοι, καί πάλιν υπάγεις εκεί; 9 απεκρίθη Ιησούς, Ουχί δώδεκα ώραί εισιν τής ημέρας; εάν τις περιπατή εν τή ημέρα, ου προσκόπτει, ότι τό φώς τούκόσμου τούτου βλέπει. 10 εάν δέ τις περιπατή εν τή νυκτί, προσκόπτει, ότι τό φώς ουκ έστιν εν αυτώ. 11 ταύτα είπεν, καί μετά τούτο λέγει αυτοίς, Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται, αλλά πορεύομαιίνα εξυπνίσω αυτόν. 12 είπαν ούν οι μαθηταί αυτώ, Κύριε, ει κεκοίμηται σωθήσεται. 13 ειρήκει δέ ο Ιησούς περί τούθανάτου αυτού. εκείνοι δέ έδοξαν ότι περί τής κοιμήσεως τούύπνου λέγει. 14 τότε ούν είπεν αυτοίς ο Ιησούς παρρησία, Λάζαρος απέθανεν, 15 καί χαίρω δι' υμάς,ίνα πιστεύσητε, ότι ουκ ήμην εκεί. αλλά άγωμεν πρός αυτόν. 16 είπεν ούν Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος τοίς συμμαθηταίς, Άγωμεν καί ημείςίνα αποθάνωμεν μετ' αυτού.

17 Ελθών ούν ο Ιησούς εύρεν αυτόν τέσσαρας ήδη ημέρας έχοντα εν τώ μνημείω. 18 ήν δέ η Βηθανία εγγύς τών Ιεροσολύμων ώς από σταδίων δεκαπέντε. 19 πολλοί δέ εκ τών Ιουδαίων εληλύθεισαν πρός τήν Μάρθαν καί Μαριάμίνα παραμυθήσωνται αυτάς περί τούαδελφού. 20 η ούν Μάρθα ώς ήκουσεν ότι Ιησούς έρχεται υπήντησεν αυτώ. Μαριάμ δέ εν τώ οίκω εκαθέζετο. 21 είπεν ούν η Μάρθα πρός τόν Ιησούν, Κύριε, ει ής ώδε ουκ άν απέθανεν ο αδελφός μου. 22 αλλά καί νύν οίδα ότι όσα άν αιτήση τόν θεόν δώσει σοι ο θεός. 23 λέγει αυτή ο Ιησούς, Αναστήσεται ο αδελφός σου. 24 λέγει αυτώ η Μάρθα, Οίδα ότι αναστήσεται εν τή αναστάσει εν τή εσχάτη ημέρα. 25 είπεν αυτή ο Ιησούς, Εγώ ειμι η ανάστασις καί η ζωή. ο πιστεύων εις εμέ κάν αποθάνη ζήσεται, 26 καί πάς ο ζών καί πιστεύων εις εμέ ου μή αποθάνη εις τόν αιώνα. πιστεύεις τούτο; 27 λέγει αυτώ, Ναί, κύριε. εγώ πεπίστευκα ότι σύ εί ο Χριστός ο υιός τούθεούο εις τόν κόσμον ερχόμενος.

28 Καί τούτο ειπούσα απήλθεν καί εφώνησεν Μαριάμ τήν αδελφήν αυτής λάθραειπούσα,Οδιδάσκαλος πάρεστιν καί φωνεί σε. 29 εκείνη δέ ώς ήκουσεν ηγέρθη ταχύ καί ήρχετο πρός αυτόν. 30 ούπω δέ εληλύθει ο Ιησούς εις τήν κώμην, αλλ' ήν έτι εν τώ τόπω όπου υπήντησεν αυτώ η Μάρθα. 31 οι ούν Ιουδαίοι οι όντες μετ' αυτής εν τή οικίακαί παραμυθούμενοι αυτήν, ιδόντες τήν Μαριάμ ότι ταχέως ανέστη καί εξήλθεν, ηκολούθησαν αυτή, δόξαντες ότι υπάγει εις τό μνημείονίνα κλαύση εκεί. 32 η ούν Μαριάμ ώς ήλθεν όπου ήν Ιησούς ιδούσα αυτόν έπεσεν αυτούπρός τούς πόδας, λέγουσα αυτώ, Κύριε, ει ής ώδε ουκ άν μου απέθανεν ο αδελφός. 33 Ιησούς ούν ώς είδεν αυτήν κλαίουσαν καί τούς συνελθόντας αυτή Ιουδαίους κλαίοντας, ενεβριμήσατο τώ πνεύματι καί ετάραξεν εαυτόν, 34 καί είπεν, Πούτεθείκατε αυτόν; λέγουσιν αυτώ, Κύριε, έρχου καί ίδε. 35 εδάκρυσεν ο Ιησούς. 36 έλεγον ούν οι Ιουδαίοι, Ίδε πώς εφίλει αυτόν. 37 τινές δέ εξ αυτών είπαν, Ουκ εδύνατο ούτος ο ανοίξας τούςοφθαλμούς τούτυφλούποιήσαιίνα καί ούτος μή αποθάνη; 38 Ιησούς ούν πάλιν εμβριμώμενος εν εαυτώ έρχεται εις τό μνημείον. ήν δέ σπήλαιον, καί λίθος επέκειτο επ' αυτώ.

39 λέγει ο Ιησούς, Άρατε τόν λίθον. λέγει αυτώ η αδελφή τούτετελευτηκότος Μάρθα, Κύριε, ήδη όζει, τεταρταίος γάρ εστιν. 40 λέγει αυτή ο Ιησούς, Ουκ είπόν σοι ότι εάν πιστεύσης όψη τήν δόξαν τούθεού; 41 ήραν ούν τόν λίθον. ο δέ Ιησούς ήρεν τούςοφθαλμούς άνω καί είπεν, Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου. 42 εγώ δέ ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις. αλλά διά τόν όχλον τόν περιεστώτα είπον,ίνα πιστεύσωσιν ότι σύ με απέστειλας. 43 καί ταύτα ειπών φωνή μεγάλη εκραύγασεν, Λάζαρε, δεύρο έξω. 44 εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τούς πόδας καί τάς χείρας κειρίαις, καί η όψις αυτούσουδαρίω περιεδέδετο. λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Λύσατε αυτόν καί άφετε αυτόν υπάγειν.

45 Πολλοί ούν εκ τών Ιουδαίων, οι ελθόντες πρός τήν Μαριάμ καί θεασάμενοι ά εποίησεν, επίστευσαν εις αυτόν. 46 τινές δέ εξ αυτών απήλθον πρός τούς Φαρισαίους καί είπαν αυτοίς ά εποίησεν Ιησούς. 47 συνήγαγον ούν οι αρχιερείς καί οι Φαρισαίοι συνέδριον, καί έλεγον, Τί ποιούμεν, ότι ούτος ο άνθρωπος πολλά ποιεί σημεία; 48 εάν αφώμεν αυτόν ούτως, πάντες πιστεύσουσιν εις αυτόν, καί ελεύσονται οι Ρωμαίοι καί αρούσιν ημών καί τόν τόπον καί τό έθνος. 49 είς δέ τις εξ αυτών Καϊάφας, αρχιερεύς ών τούενιαυτούεκείνου, είπεν αυτοίς, Υμείς ουκ οίδατε ουδέν, 50 ουδέ λογίζεσθε ότι συμφέρει υμίνίνα είς άνθρωπος αποθάνη υπέρ τούλαούκαί μή όλον τό έθνος απόληται. 51 τούτο δέ αφ' εαυτούουκ είπεν, αλλά αρχιερεύς ών τούενιαυτούεκείνου επροφήτευσεν ότι έμελλεν Ιησούς αποθνήσκειν υπέρ τούέθνους, 52 καί ουχ υπέρ τούέθνους μόνον αλλ'ίνα καί τά τέκνα τούθεούτά διεσκορπισμένα συναγάγη εις έν. 53 απ' εκείνης ούν τής ημέρας εβουλεύσαντοίνα αποκτείνωσιν αυτόν.

54Οούν Ιησούς ουκέτι παρρησίαπεριεπάτει εν τοίς Ιουδαίοις, αλλά απήλθεν εκείθεν εις τήν χώραν εγγύς τής ερήμου, εις Εφραίμ λεγομένην πόλιν, κακεί έμεινεν μετά τών μαθητών.

55 Ήν δέ εγγύς τό πάσχα τών Ιουδαίων, καί ανέβησαν πολλοί εις Ιεροσόλυμα εκ τής χώρας πρό τούπάσχαίνα αγνίσωσιν εαυτούς. 56 εζήτουν ούν τόν Ιησούν καί έλεγον μετ' αλλήλων εν τώ ιερώ εστηκότες, Τί δοκεί υμίν; ότι ου μή έλθη εις τήν εορτήν; 57 δεδώκεισαν δέ οι αρχιερείς καί οι Φαρισαίοι εντολάςίνα εάν τις γνώ πούεστιν μηνύση, όπως πιάσωσιν αυτόν.

12:1Οούν Ιησούς πρό έξ ημερών τούπάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν, όπου ήν Λάζαρος, όν ήγειρεν εκ νεκρών Ιησούς. 2 εποίησαν ούν αυτώ δείπνον εκεί, καί η Μάρθα διηκόνει, ο δέ Λάζαρος είς ήν εκ τών ανακειμένων σύν αυτώ. 3 η ούν Μαριάμ λαβούσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικής πολυτίμου ήλειψεν τούς πόδας τούΙησούκαί εξέμαξεν ταίς θριξίν αυτής τούς πόδας αυτού. η δέ οικία επληρώθη εκ τήςοσμής τούμύρου. 4 λέγει δέ Ιούδας ο Ισκαριώτης είς εκ τών μαθητών αυτού, ο μέλλων αυτόν παραδιδόναι, 5 Διά τί τούτο τό μύρον ουκ επράθη τριακοσίων δηναρίων καί εδόθη πτωχοίς; 6 είπεν δέ τούτο ουχ ότι περί τών πτωχών έμελεν αυτώ αλλ' ότι κλέπτης ήν καί τό γλωσσόκομον έχων τά βαλλόμενα εβάσταζεν. 7 είπεν ούν ο Ιησούς, Άφες αυτήν,ίνα εις τήν ημέραν τούενταφιασμούμου τηρήση αυτό. 8 τούς πτωχούς γάρ πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ δέ ου πάντοτε έχετε.

9 Έγνω ούν ο όχλος πολύς εκ τών Ιουδαίων ότι εκεί εστιν, καί ήλθον ου διά τόν Ιησούν μόνον αλλ'ίνα καί τόν Λάζαρον ίδωσιν όν ήγειρεν εκ νεκρών. 10 εβουλεύσαντο δέ οι αρχιερείςίνα καί τόν Λάζαρον αποκτείνωσιν, 11 ότι πολλοί δι' αυτόν υπήγον τών Ιουδαίων καί επίστευον εις τόν Ιησούν.

12 Τή επαύριον ο όχλος πολύς ο ελθών εις τήν εορτήν, ακούσαντες ότι έρχεται ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα, 13 έλαβον τά βαία τών φοινίκων καί εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ, καί εκραύγαζον,

Ωσαννά.

ευλογημένος ο ερχόμενος ενονόματι κυρίου,

   καί ο βασιλεύς τούΙσραήλ.

14 ευρών δέ ο Ιησούςονάριον εκάθισεν επ' αυτό, καθώς εστιν γεγραμμένον,

15     Μή φοβού, θυγάτηρ Σιών.

       ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται,

           καθήμενος επί πώλον όνου.

16 ταύτα ουκ έγνωσαν αυτούοι μαθηταί τό πρώτον, αλλ' ότε εδοξάσθη Ιησούς τότε εμνήσθησαν ότι ταύτα ήν επ' αυτώ γεγραμμένα καί ταύτα εποίησαν αυτώ. 17 εμαρτύρει ούν ο όχλος ο ών μετ' αυτούότε τόν Λάζαρον εφώνησεν εκ τούμνημείου καί ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών. 18 διά τούτο καί υπήντησεν αυτώ ο όχλος ότι ήκουσαν τούτο αυτόν πεποιηκέναι τό σημείον. 19 οι ούν Φαρισαίοι είπαν πρός εαυτούς, Θεωρείτε ότι ουκ ωφελείτε ουδέν. ίδε ο κόσμοςοπίσω αυτούαπήλθεν.

20 Ήσαν δέ Έλληνές τινες εκ τών αναβαινόντωνίνα προσκυνήσωσιν εν τή εορτή. 21 ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τώ από Βηθσαϊδά τής Γαλιλαίας, καί ηρώτων αυτόν λέγοντες, Κύριε, θέλομεν τόν Ιησούν ιδείν. 22 έρχεται ο Φίλιππος καί λέγει τώ Ανδρέα. έρχεται Ανδρέας καί Φίλιππος καί λέγουσιν τώ Ιησού. 23 ο δέ Ιησούς αποκρίνεται αυτοίς λέγων, Ελήλυθεν η ώραίνα δοξασθή ο υιός τούανθρώπου. 24 αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μή ο κόκκος τούσίτου πεσών εις τήν γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει. εάν δέ αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει. 25 ο φιλών τήν ψυχήν αυτούαπολλύει αυτήν, καί ο μισών τήν ψυχήν αυτούεν τώ κόσμω τούτω εις ζωήν αιώνιον φυλάξει αυτήν. 26 εάν εμοί τις διακονή, εμοί ακολουθείτω, καί όπου ειμί εγώ εκεί καί ο διάκονος ο εμός έσται. εάν τις εμοί διακονή τιμήσει αυτόν ο πατήρ.

27 Νύν η ψυχή μου τετάρακται. καί τί είπω; Πάτερ, σώσόν με εκ τής ώρας ταύτης; αλλά διά τούτο ήλθον εις τήν ώραν ταύτην. 28 πάτερ, δόξασόν σου τό όνομα. ήλθεν ούν φωνή εκ τούουρανού, Καί εδόξασα καί πάλιν δοξάσω. 29 ο ούν όχλος ο εστώς καί ακούσας έλεγεν βροντήν γεγονέναι. άλλοι έλεγον, Άγγελος αυτώ λελάληκεν. 30 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν, Ου δι' εμέ η φωνή αύτη γέγονεν αλλά δι' υμάς. 31 νύν κρίσις εστίν τούκόσμου τούτου, νύν ο άρχων τούκόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω. 32 καγώ εάν υψωθώ εκ τής γής, πάντας ελκύσω πρός εμαυτόν. 33 τούτο δέ έλεγεν σημαίνων ποίω θανάτω ήμελλεν αποθνήσκειν. 34 απεκρίθη ούν αυτώ ο όχλος, Ημείς ηκούσαμεν εκ τούνόμου ότι ο Χριστός μένει εις τόν αιώνα, καί πώς λέγεις σύ ότι δεί υψωθήναι τόν υιόν τούανθρώπου; τίς εστιν ούτος ο υιός τούανθρώπου; 35 είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς, Έτι μικρόν χρόνον τό φώς εν υμίν εστιν. περιπατείτε ώς τό φώς έχετε,ίνα μή σκοτία υμάς καταλάβη. καί ο περιπατών εν τή σκοτίαουκ οίδεν πούυπάγει. 36 ώς τό φώς έχετε, πιστεύετε εις τό φώς,ίνα υιοί φωτός γένησθε. Ταύτα ελάλησεν Ιησούς, καί απελθών εκρύβη απ' αυτών.

37 Τοσαύτα δέ αυτούσημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις αυτόν, 38ίνα ο λόγος Ησαίου τούπροφήτου πληρωθή όν είπεν,

   Κύριε, τίς επίστευσεν τή ακοή ημών;

           καί ο βραχίων κυρίου

               τίνι απεκαλύφθη;

39 διά τούτο ουκ ηδύναντο πιστεύειν, ότι πάλιν είπεν Ησαίας, 40     Τετύφλωκεν αυτών τούςοφθαλμούς

           καί επώρωσεν αυτών τήν καρδίαν,

   ίνα μή ίδωσιν τοίςοφθαλμοίς

           καί νοήσωσιν τή καρδίακαί στραφώσιν,

   καί ιάσομαι αυτούς.

41 ταύτα είπεν Ησαίας, ότι είδεν τήν δόξαν αυτού, καί ελάλησεν περί αυτού. 42 όμως μέντοι καί εκ τών αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τούς Φαρισαίους ουχ ώμολόγουνίνα μή αποσυνάγωγοι γένωνται. 43 ηγάπησαν γάρ τήν δόξαν τών ανθρώπων μάλλον ήπερ τήν δόξαν τούθεού.

44 Ιησούς δέ έκραξεν καί είπεν,Οπιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ αλλά εις τόν πέμψαντά με, 45 καί ο θεωρών εμέ θεωρεί τόν πέμψαντά με. 46 εγώ φώς εις τόν κόσμον ελήλυθα,ίνα πάς ο πιστεύων εις εμέ εν τή σκοτίαμή μείνη. 47 καί εάν τίς μου ακούση τών ρημάτων καί μή φυλάξη, εγώ ου κρίνω αυτόν, ου γάρ ήλθονίνα κρίνω τόν κόσμον αλλ'ίνα σώσω τόν κόσμον. 48 ο αθετών εμέ καί μή λαμβάνων τά ρήματά μου έχει τόν κρίνοντα αυτόν. ο λόγος όν ελάλησα εκείνος κρινεί αυτόν εν τή εσχάτη ημέρα. 49 ότι εγώ εξ εμαυτούουκ ελάλησα, αλλ' ο πέμψας με πατήρ αυτός μοι εντολήν δέδωκεν τί είπω καί τί λαλήσω. 50 καί οίδα ότι η εντολή αυτούζωή αιώνιός εστιν. ά ούν εγώ λαλώ, καθώς είρηκέν μοι ο πατήρ, ούτως λαλώ.

13:1 Πρό δέ τής εορτής τούπάσχα ειδώς ο Ιησούς ότι ήλθεν αυτούη ώραίνα μεταβή εκ τούκόσμου τούτου πρός τόν πατέρα, αγαπήσας τούς ιδίους τούς εν τώ κόσμω, εις τέλος ηγάπησεν αυτούς. 2 καί δείπνου γινομένου, τούδιαβόλου ήδη βεβληκότος εις τήν καρδίανίνα παραδοί αυτόν Ιούδας Σίμωνος Ισκαριώτου, 3 ειδώς ότι πάντα έδωκεν αυτώ ο πατήρ εις τάς χείρας καί ότι από θεούεξήλθεν καί πρός τόν θεόν υπάγει, 4 εγείρεται εκ τούδείπνου καί τίθησιν τά ιμάτια, καί λαβών λέντιον διέζωσεν εαυτόν. 5 είτα βάλλει ύδωρ εις τόν νιπτήρα καί ήρξατο νίπτειν τούς πόδας τών μαθητών καί εκμάσσειν τώ λεντίω ώ ήν διεζωσμένος. 6 έρχεται ούν πρός Σίμωνα Πέτρον. λέγει αυτώ, Κύριε, σύ μου νίπτεις τούς πόδας; 7 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Ό εγώ ποιώ σύ ουκ οίδας άρτι, γνώση δέ μετά ταύτα. 8 λέγει αυτώ Πέτρος, Ου μή νίψης μου τούς πόδας εις τόν αιώνα. απεκρίθη Ιησούς αυτώ, Εάν μή νίψω σε, ουκ έχεις μέρος μετ' εμού. 9 λέγει αυτώ Σίμων Πέτρος, Κύριε, μή τούς πόδας μου μόνον αλλά καί τάς χείρας καί τήν κεφαλήν. 10 λέγει αυτώ ο Ιησούς,Ολελουμένος ουκ έχει χρείαν ει μή τούς πόδας νίψασθαι, αλλ' έστιν καθαρός όλος. καί υμείς καθαροί εστε, αλλ' ουχί πάντες. 11 ήδει γάρ τόν παραδιδόντα αυτόν. διά τούτο είπεν ότι Ουχί πάντες καθαροί εστε.

12 Ότε ούν ένιψεν τούς πόδας αυτών καί έλαβεν τά ιμάτια αυτούκαί ανέπεσεν πάλιν, είπεν αυτοίς, Γινώσκετε τί πεποίηκα υμίν; 13 υμείς φωνείτέ μεΟδιδάσκαλος καίΟκύριος, καί καλώς λέγετε, ειμί γάρ. 14 ει ούν εγώ ένιψα υμών τούς πόδας ο κύριος καί ο διδάσκαλος, καί υμείςοφείλετε αλλήλων νίπτειν τούς πόδας. 15 υπόδειγμα γάρ έδωκα υμίνίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν καί υμείς ποιήτε. 16 αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστιν δούλος μείζων τούκυρίου αυτούουδέ απόστολος μείζων τούπέμψαντος αυτόν. 17 ει ταύτα οίδατε, μακάριοί εστε εάν ποιήτε αυτά. 18 ου περί πάντων υμών λέγω. εγώ οίδα τίνας εξελεξάμην. αλλ'ίνα η γραφή πληρωθή,Οτρώγων μου τόν άρτον επήρεν επ' εμέ τήν πτέρναν αυτού. 19 απ' άρτι λέγω υμίν πρό τούγενέσθαι,ίνα πιστεύσητε όταν γένηται ότι εγώ ειμι. 20 αμήν αμήν λέγω υμίν, ο λαμβάνων άν τινα πέμψω εμέ λαμβάνει, ο δέ εμέ λαμβάνων λαμβάνει τόν πέμψαντά με.

21 Ταύτα ειπών ο Ιησούς εταράχθη τώ πνεύματι καί εμαρτύρησεν καί είπεν, Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι είς εξ υμών παραδώσει με. 22 έβλεπον εις αλλήλους οι μαθηταί απορούμενοι περί τίνος λέγει. 23 ήν ανακείμενος είς εκ τών μαθητών αυτούεν τώ κόλπω τούΙησού, όν ηγάπα ο Ιησούς. 24 νεύει ούν τούτω Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς άν είη περί ού λέγει. 25 αναπεσών ούν εκείνος ούτως επί τό στήθος τούΙησούλέγει αυτώ, Κύριε, τίς εστιν; 26 αποκρίνεται ο Ιησούς, Εκείνός εστιν ώ εγώ βάψω τό ψωμίον καί δώσω αυτώ. βάψας ούν τό ψωμίον λαμβάνει καί δίδωσιν ΙούδαΣίμωνος Ισκαριώτου. 27 καί μετά τό ψωμίον τότε εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς. λέγει ούν αυτώ ο Ιησούς, Ό ποιείς ποίησον τάχιον. 28 τούτο δέουδείς έγνω τών ανακειμένων πρός τί είπεν αυτώ. 29 τινές γάρ εδόκουν, επεί τό γλωσσόκομον είχεν Ιούδας, ότι λέγει αυτώ ο Ιησούς, Αγόρασον ών χρείαν έχομεν εις τήν εορτήν, ή τοίς πτωχοίςίνα τι δώ. 30 λαβών ούν τό ψωμίον εκείνος εξήλθεν ευθύς. ήν δέ νύξ.

31 Ότε ούν εξήλθεν λέγει Ιησούς, Νύν εδοξάσθη ο υιός τούανθρώπου, καί ο θεός εδοξάσθη εν αυτώ. 32 ει ο θεός εδοξάσθη εν αυτώ καί ο θεός δοξάσει αυτόν εν αυτώ, καί ευθύς δοξάσει αυτόν. 33 τεκνία, έτι μικρόν μεθ' υμών ειμι. ζητήσετέ με, καί καθώς είπον τοίς Ιουδαίοις ότι Όπου εγώ υπάγω υμείς ου δύνασθε ελθείν, καί υμίν λέγω άρτι. 34 εντολήν καινήν δίδωμι υμίν,ίνα αγαπάτε αλλήλους. καθώς ηγάπησα υμάςίνα καί υμείς αγαπάτε αλλήλους. 35 εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις.

36 Λέγει αυτώ Σίμων Πέτρος, Κύριε, πούυπάγεις; απεκρίθη αυτώ Ιησούς, Όπου υπάγω ου δύνασαί μοι νύν ακολουθήσαι, ακολουθήσεις δέ ύστερον. 37 λέγει αυτώ ο Πέτρος, Κύριε, διά τί ου δύναμαί σοι ακολουθήσαι άρτι; τήν ψυχήν μου υπέρ σούθήσω. 38 αποκρίνεται Ιησούς, Τήν ψυχήν σου υπέρ εμούθήσεις; αμήν αμήν λέγω σοι, ου μή αλέκτωρ φωνήση έως ού αρνήση με τρίς.

14:1 Μή ταρασσέσθω υμών η καρδία. πιστεύετε εις τόν θεόν, καί εις εμέ πιστεύετε. 2 εν τή οικίατούπατρός μου μοναί πολλαί εισιν. ει δέ μή, είπον άν υμίν ότι πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν; 3 καί εάν πορευθώ καί ετοιμάσω τόπον υμίν, πάλιν έρχομαι καί παραλήμψομαι υμάς πρός εμαυτόν,ίνα όπου ειμί εγώ καί υμείς ήτε. 4 καί όπου εγώ υπάγω οίδατε τήν οδόν. 5 Λέγει αυτώ Θωμάς, Κύριε, ουκ οίδαμεν πούυπάγεις. πώς δυνάμεθα τήν οδόν ειδέναι; 6 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Εγώ ειμι η οδός καί η αλήθεια καί η ζωή. ουδείς έρχεται πρός τόν πατέρα ει μή δι' εμού. 7 ει εγνώκατέ με, καί τόν πατέρα μου γνώσεσθε. καί απ' άρτι γινώσκετε αυτόν καί εωράκατε αυτόν. 8 λέγει αυτώ Φίλιππος, Κύριε, δείξον ημίν τόν πατέρα, καί αρκεί ημίν. 9 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Τοσούτω χρόνω μεθ' υμών ειμι καί ουκ έγνωκάς με, Φίλιππε; ο εωρακώς εμέ εώρακεν τόν πατέρα. πώς σύ λέγεις, Δείξον ημίν τόν πατέρα; 10 ου πιστεύεις ότι εγώ εν τώ πατρί καί ο πατήρ εν εμοί εστιν; τά ρήματα ά εγώ λέγω υμίν απ' εμαυτούου λαλώ. ο δέ πατήρ εν εμοί μένων ποιεί τά έργα αυτού. 11 πιστεύετέ μοι ότι εγώ εν τώ πατρί καί ο πατήρ εν εμοί. ει δέ μή, διά τά έργα αυτά πιστεύετε. 12 αμήν αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ τά έργα ά εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, καί μείζονα τούτων ποιήσει, ότι εγώ πρός τόν πατέρα πορεύομαι. 13 καί ό τι άν αιτήσητε εν τώονόματί μου τούτο ποιήσω,ίνα δοξασθή ο πατήρ εν τώ υιώ. 14 εάν τι αιτήσητέ με εν τώονόματί μου εγώ ποιήσω.

15 Εάν αγαπάτέ με, τάς εντολάς τάς εμάς τηρήσετε. 16 καγώ ερωτήσω τόν πατέρα καί άλλον παράκλητον δώσει υμίνίνα μεθ' υμών εις τόν αιώνα ή, 17 τό πνεύμα τής αληθείας, ό ο κόσμος ου δύναται λαβείν, ότι ου θεωρεί αυτό ουδέ γινώσκει. υμείς γινώσκετε αυτό, ότι παρ' υμίν μένει καί εν υμίν έσται. 18 Ουκ αφήσω υμάςορφανούς, έρχομαι πρός υμάς. 19 έτι μικρόν καί ο κόσμος με ουκέτι θεωρεί, υμείς δέ θεωρείτέ με, ότι εγώ ζώ καί υμείς ζήσετε. 20 εν εκείνη τή ημέραγνώσεσθε υμείς ότι εγώ εν τώ πατρί μου καί υμείς εν εμοί καγώ εν υμίν. 21 ο έχων τάς εντολάς μου καί τηρών αυτάς εκείνός εστιν ο αγαπών με. ο δέ αγαπών με αγαπηθήσεται υπό τούπατρός μου, καγώ αγαπήσω αυτόν καί εμφανίσω αυτώ εμαυτόν. 22 Λέγει αυτώ Ιούδας, ουχ ο Ισκαριώτης, Κύριε, καί τί γέγονεν ότι ημίν μέλλεις εμφανίζειν σεαυτόν καί ουχί τώ κόσμω; 23 απεκρίθη Ιησούς καί είπεν αυτώ, Εάν τις αγαπάμε τόν λόγον μου τηρήσει, καί ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, καί πρός αυτόν ελευσόμεθα καί μονήν παρ' αυτώ ποιησόμεθα. 24 ο μή αγαπών με τούς λόγους μου ου τηρεί. καί ο λόγος όν ακούετε ουκ έστιν εμός αλλά τούπέμψαντός με πατρός.

25 Ταύτα λελάληκα υμίν παρ' υμίν μένων. 26 ο δέ παράκλητος, τό πνεύμα τό άγιον ό πέμψει ο πατήρ εν τώονόματί μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα καί υπομνήσει υμάς πάντα ά είπον υμίν εγώ. 27 Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην τήν εμήν δίδωμι υμίν. ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν εγώ δίδωμι υμίν. μή ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω. 28 ηκούσατε ότι εγώ είπον υμίν, Υπάγω καί έρχομαι πρός υμάς. ει ηγαπάτέ με εχάρητε άν, ότι πορεύομαι πρός τόν πατέρα, ότι ο πατήρ μείζων μού εστιν. 29 καί νύν είρηκα υμίν πρίν γενέσθαι,ίνα όταν γένηται πιστεύσητε. 30 ουκέτι πολλά λαλήσω μεθ' υμών, έρχεται γάρ ο τούκόσμου άρχων. καί εν εμοί ουκ έχει ουδέν, 31 αλλ'ίνα γνώ ο κόσμος ότι αγαπώ τόν πατέρα, καί καθώς ενετείλατο μοι ο πατήρ, ούτως ποιώ. Εγείρεσθε, άγωμεν εντεύθεν.

15:1 Εγώ ειμι η άμπελος η αληθινή, καί ο πατήρ μου ο γεωργός εστιν. 2 πάν κλήμα εν εμοί μή φέρον καρπόν, αίρει αυτό, καί πάν τό καρπόν φέρον καθαίρει αυτόίνα καρπόν πλείονα φέρη. 3 ήδη υμείς καθαροί εστε διά τόν λόγον όν λελάληκα υμίν. 4 μείνατε εν εμοί, καγώ εν υμίν. καθώς τό κλήμα ου δύναται καρπόν φέρειν αφ' εαυτούεάν μή μένη εν τή αμπέλω, ούτως ουδέ υμείς εάν μή εν εμοί μένητε. 5 εγώ ειμι η άμπελος, υμείς τά κλήματα. ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμούου δύνασθε ποιείν ουδέν. 6 εάν μή τις μένη εν εμοί, εβλήθη έξω ώς τό κλήμα καί εξηράνθη, καί συνάγουσιν αυτά καί εις τό πύρ βάλλουσιν καί καίεται. 7 εάν μείνητε εν εμοί καί τά ρήματά μου εν υμίν μείνη, ό εάν θέλητε αιτήσασθε καί γενήσεται υμίν. 8 εν τούτω εδοξάσθη ο πατήρ μου,ίνα καρπόν πολύν φέρητε καί γένησθε εμοί μαθηταί. 9 καθώς ηγάπησέν με ο πατήρ, καγώ υμάς ηγάπησα. μείνατε εν τή αγάπη τή εμή. 10 εάν τάς εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τή αγάπη μου, καθώς εγώ τάς εντολάς τούπατρός μου τετήρηκα καί μένω αυτούεν τή αγάπη.

11 Ταύτα λελάληκα υμίνίνα η χαρά η εμή εν υμίν ή καί η χαρά υμών πληρωθή. 12 αύτη εστίν η εντολή η εμή,ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς. 13 μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει,ίνα τις τήν ψυχήν αυτούθή υπέρ τών φίλων αυτού. 14 υμείς φίλοι μού εστε εάν ποιήτε ά εγώ εντέλλομαι υμίν. 15 ουκέτι λέγω υμάς δούλους, ότι ο δούλος ουκ οίδεν τί ποιεί αυτούο κύριος. υμάς δέ είρηκα φίλους, ότι πάντα ά ήκουσα παρά τούπατρός μου εγνώρισα υμίν. 16 ουχ υμείς με εξελέξασθε, αλλ' εγώ εξελεξάμην υμάς καί έθηκα υμάςίνα υμείς υπάγητε καί καρπόν φέρητε καί ο καρπός υμών μένη,ίνα ό τι άν αιτήσητε τόν πατέρα εν τώονόματί μου δώ υμίν. 17 ταύτα εντέλλομαι υμίν,ίνα αγαπάτε αλλήλους.

18 Ει ο κόσμος υμάς μισεί, γινώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν. 19 ει εκ τούκόσμου ήτε, ο κόσμος άν τό ίδιον εφίλει. ότι δέ εκ τούκόσμου ουκ εστέ, αλλ' εγώ εξελεξάμην υμάς εκ τούκόσμου, διά τούτο μισεί υμάς ο κόσμος. 20 μνημονεύετε τούλόγου ού εγώ είπον υμίν, Ουκ έστιν δούλος μείζων τούκυρίου αυτού. ει εμέ εδίωξαν, καί υμάς διώξουσιν. ει τόν λόγον μου ετήρησαν, καί τόν υμέτερον τηρήσουσιν. 21 αλλά ταύτα πάντα ποιήσουσιν εις υμάς διά τό όνομά μου, ότι ουκ οίδασιν τόν πέμψαντά με. 22 ει μή ήλθον καί ελάλησα αυτοίς, αμαρτίαν ουκ είχοσαν. νύν δέ πρόφασιν ουκ έχουσιν περί τής αμαρτίας αυτών. 23 ο εμέ μισών καί τόν πατέρα μου μισεί. 24 ει τά έργα μή εποίησα εν αυτοίς ά ουδείς άλλος εποίησεν, αμαρτίαν ουκ είχοσαν. νύν δέ καί εωράκασιν καί μεμισήκασιν καί εμέ καί τόν πατέρα μου. 25 αλλ'ίνα πληρωθή ο λόγος ο εν τώ νόμω αυτών γεγραμμένος ότι Εμίσησάν με δωρεάν.

26 Όταν έλθη ο παράκλητος όν εγώ πέμψω υμίν παρά τούπατρός, τό πνεύμα τής αληθείας ό παρά τούπατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί εμού. 27 καί υμείς δέ μαρτυρείτε, ότι απ' αρχής μετ' εμούεστε.

16:1 Ταύτα λελάληκα υμίνίνα μή σκανδαλισθήτε. 2 αποσυναγώγους ποιήσουσιν υμάς. αλλ' έρχεται ώραίνα πάς ο αποκτείνας υμάς δόξη λατρείαν προσφέρειν τώ θεώ. 3 καί ταύτα ποιήσουσιν ότι ουκ έγνωσαν τόν πατέρα ουδέ εμέ. 4 αλλά ταύτα λελάληκα υμίνίνα όταν έλθη η ώρα αυτών μνημονεύητε αυτών ότι εγώ είπον υμίν.

Ταύτα δέ υμίν εξ αρχής ουκ είπον, ότι μεθ' υμών ήμην. 5 νύν δέ υπάγω πρός τόν πέμψαντά με, καί ουδείς εξ υμών ερωτάμε, Πούυπάγεις; 6 αλλ' ότι ταύτα λελάληκα υμίν η λύπη πεπλήρωκεν υμών τήν καρδίαν. 7 αλλ' εγώ τήν αλήθειαν λέγω υμίν, συμφέρει υμίνίνα εγώ απέλθω. εάν γάρ μή απέλθω, ο παράκλητος ουκ ελεύσεται πρός υμάς. εάν δέ πορευθώ, πέμψω αυτόν πρός υμάς. 8 καί ελθών εκείνος ελέγξει τόν κόσμον περί αμαρτίας καί περί δικαιοσύνης καί περί κρίσεως. 9 περί αμαρτίας μέν, ότι ου πιστεύουσιν εις εμέ. 10 περί δικαιοσύνης δέ, ότι πρός τόν πατέρα υπάγω καί ουκέτι θεωρείτέ με. 11 περί δέ κρίσεως, ότι ο άρχων τούκόσμου τούτου κέκριται.

12 Έτι πολλά έχω υμίν λέγειν, αλλ' ου δύνασθε βαστάζειν άρτι. 13 όταν δέ έλθη εκείνος, τό πνεύμα τής αληθείας, οδηγήσει υμάς εν τή αληθείαπάση. ου γάρ λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα ακούσει λαλήσει, καί τά ερχόμενα αναγγελεί υμίν. 14 εκείνος εμέ δοξάσει, ότι εκ τούεμούλήμψεται καί αναγγελεί υμίν. 15 πάντα όσα έχει ο πατήρ εμά εστιν. διά τούτο είπον ότι εκ τούεμούλαμβάνει καί αναγγελεί υμίν.

16 Μικρόν καί ουκέτι θεωρείτέ με, καί πάλιν μικρόν καί όψεσθέ με. 17 είπαν ούν εκ τών μαθητών αυτούπρός αλλήλους, Τί εστιν τούτο ό λέγει ημίν, Μικρόν καί ου θεωρείτέ με, καί πάλιν μικρόν καί όψεσθέ με; καί, Ότι υπάγω πρός τόν πατέρα; 18 έλεγον ούν, Τί εστιν τούτο ό λέγει, τό μικρόν; ουκ οίδαμεν τί λαλεί. 19 έγνω ο Ιησούς ότι ήθελον αυτόν ερωτάν, καί είπεν αυτοίς, Περί τούτου ζητείτε μετ' αλλήλων ότι είπον, Μικρόν καί ου θεωρείτέ με, καί πάλιν μικρόν καί όψεσθέ με; 20 αμήν αμήν λέγω υμίν ότι κλαύσετε καί θρηνήσετε υμείς, ο δέ κόσμος χαρήσεται. υμείς λυπηθήσεσθε, αλλ' η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται. 21 η γυνή όταν τίκτη λύπην έχει, ότι ήλθεν η ώρα αυτής. όταν δέ γεννήση τό παιδίον, ουκέτι μνημονεύει τής θλίψεως διά τήν χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τόν κόσμον. 22 καί υμείς ούν νύν μέν λύπην έχετε. πάλιν δέ όψομαι υμάς, καί χαρήσεται υμών η καρδία, καί τήν χαράν υμών ουδείς αίρει αφ' υμών. 23 καί εν εκείνη τή ημέραεμέ ουκ ερωτήσετε ουδέν. αμήν αμήν λέγω υμίν, άν τι αιτήσητε τόν πατέρα εν τώονόματί μου δώσει υμίν. 24 έως άρτι ουκ ητήσατε ουδέν εν τώονόματί μου. αιτείτε καί λήμψεσθε,ίνα η χαρά υμών ή πεπληρωμένη.

25 Ταύτα εν παροιμίαις λελάληκα υμίν. έρχεται ώρα ότε ουκέτι εν παροιμίαις λαλήσω υμίν αλλά παρρησίαπερί τούπατρός απαγγελώ υμίν. 26 εν εκείνη τή ημέραεν τώονόματί μου αιτήσεσθε, καί ου λέγω υμίν ότι εγώ ερωτήσω τόν πατέρα περί υμών. 27 αυτός γάρ ο πατήρ φιλεί υμάς, ότι υμείς εμέ πεφιλήκατε καί πεπιστεύκατε ότι εγώ παρά τούθεούεξήλθον. 28 εξήλθον παρά τούπατρός καί ελήλυθα εις τόν κόσμον. πάλιν αφίημι τόν κόσμον καί πορεύομαι πρός τόν πατέρα. 29 Λέγουσιν οι μαθηταί αυτού, Ίδε νύν εν παρρησίαλαλείς, καί παροιμίαν ουδεμίαν λέγεις. 30 νύν οίδαμεν ότι οίδας πάντα καί ου χρείαν έχειςίνα τίς σε ερωτά. εν τούτω πιστεύομεν ότι από θεούεξήλθες. 31 απεκρίθη αυτοίς Ιησούς, Άρτι πιστεύετε; 32 ιδού έρχεται ώρα καί ελήλυθενίνα σκορπισθήτε έκαστος εις τά ίδια καμέ μόνον αφήτε. καί ουκ ειμί μόνος, ότι ο πατήρ μετ' εμούεστιν. 33 ταύτα λελάληκα υμίνίνα εν εμοί ειρήνην έχητε. εν τώ κόσμω θλίψιν έχετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τόν κόσμον.

17:1 Ταύτα ελάλησεν Ιησούς, καί επάρας τούςοφθαλμούς αυτούεις τόν ουρανόν είπεν, Πάτερ, ελήλυθεν η ώρα. δόξασόν σου τόν υιόν,ίνα ο υιός δοξάση σέ, 2 καθώς έδωκας αυτώ εξουσίαν πάσης σαρκός,ίνα πάν ό δέδωκας αυτώ δώση αυτοίς ζωήν αιώνιον. 3 αύτη δέ εστιν η αιώνιος ζωή,ίνα γινώσκωσιν σέ τόν μόνον αληθινόν θεόν καί όν απέστειλας Ιησούν Χριστόν. 4 εγώ σε εδόξασα επί τής γής, τό έργον τελειώσας ό δέδωκάς μοιίνα ποιήσω. 5 καί νύν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρά σεαυτώ τή δόξη ή είχον πρό τούτόν κόσμον είναι παρά σοί.

6 Εφανέρωσά σου τό όνομα τοίς ανθρώποις ούς έδωκάς μοι εκ τούκόσμου. σοί ήσαν καμοί αυτούς έδωκας, καί τόν λόγον σου τετήρηκαν. 7 νύν έγνωκαν ότι πάντα όσα δέδωκάς μοι παρά σούεισιν. 8 ότι τά ρήματα ά έδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, καί αυτοί έλαβον καί έγνωσαν αληθώς ότι παρά σούεξήλθον, καί επίστευσαν ότι σύ με απέστειλας. 9 εγώ περί αυτών ερωτώ. ου περί τούκόσμου ερωτώ αλλά περί ών δέδωκάς μοι, ότι σοί εισιν, 10 καί τά εμά πάντα σά εστιν καί τά σά εμά, καί δεδόξασμαι εν αυτοίς. 11 καί ουκέτι ειμί εν τ~ω κόσμω, καί αυτοί εν τώ κόσμω εισίν, καγώ πρός σέ έρχομαι. Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τώονόματί σου ώ δέδωκάς μοι,ίνα ώσιν έν καθώς ημείς. 12 ότε ήμην μετ' αυτών εγώ ετήρουν αυτούς εν τώονόματί σου ώ δέδωκάς μοι, καί εφύλαξα, καί ουδείς εξ αυτών απώλετο ει μή ο υιός τής απωλείας,ίνα η γραφή πληρωθή. 13 νύν δέ πρός σέ έρχομαι, καί ταύτα λαλώ εν τώ κόσμωίνα έχωσιν τήν χαράν τήν εμήν πεπληρωμένην εν εαυτοίς. 14 εγώ δέδωκα αυτοίς τόν λόγον σου, καί ο κόσμος εμίσησεν αυτούς, ότι ουκ εισίν εκ τούκόσμου καθώς εγώ ουκ ειμί εκ τούκόσμου. 15 ουκ ερωτώίνα άρης αυτούς εκ τούκόσμου αλλ'ίνα τηρήσης αυτούς εκ τούπονηρού. 16 εκ τούκόσμου ουκ εισίν καθώς εγώ ουκ ειμί εκ τούκόσμου. 17 αγίασον αυτούς εν τή αληθεία. ο λόγος ο σός αλήθειά εστιν. 18 καθώς εμέ απέστειλας εις τόν κόσμον, καγώ απέστειλα αυτούς εις τόν κόσμον. 19 καί υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν,ίνα ώσιν καί αυτοί ηγιασμένοι εν αληθεία.

20 Ου περί τούτων δέ ερωτώ μόνον, αλλά καί περί τών πιστευόντων διά τούλόγου αυτών εις εμέ, 21ίνα πάντες έν ώσιν, καθώς σύ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί,ίνα καί αυτοί εν ημίν ώσιν,ίνα ο κόσμος πιστεύη ότι σύ με απέστειλας. 22 καγώ τήν δόξαν ήν δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς,ίνα ώσιν έν καθώς ημείς έν, 23 εγώ εν αυτοίς καί σύ εν εμοί,ίνα ώσιν τετελειωμένοι εις έν,ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι σύ με απέστειλας καί ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας.

24 Πάτερ, ό δέδωκάς μοι, θέλωίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσιν μετ' εμού,ίνα θεωρώσιν τήν δόξαν τήν εμήν ήν δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με πρό καταβολής κόσμου.

25 πάτερ δίκαιε, καί ο κόσμος σε ουκ έγνω, εγώ δέ σε έγνων, καί ούτοι έγνωσαν ότι σύ με απέστειλας, 26 καί εγνώρισα αυτοίς τό όνομά σου καί γνωρίσω,ίνα η αγάπη ήν ηγάπησάς με εν αυτοίς ή καγώ εν αυτοίς.

18:1 Ταύτα ειπών Ιησούς εξήλθεν σύν τοίς μαθηταίς αυτούπέραν τούχειμάρρου τούΚεδρών όπου ήν κήπος, εις όν εισήλθεν αυτός καί οι μαθηταί αυτού. 2 ήδει δέ καί Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν τόν τόπον, ότι πολλάκις συνήχθη Ιησούς εκεί μετά τών μαθητών αυτού. 3 ο ούν Ιούδας λαβών τήν σπείραν καί εκ τών αρχιερέων καί εκ τών Φαρισαίων υπηρέτας έρχεται εκεί μετά φανών καί λαμπάδων καί όπλων. 4 Ιησούς ούν ειδώς πάντα τά ερχόμενα επ' αυτόν εξήλθεν καί λέγει αυτοίς, Τίνα ζητείτε; 5 απεκρίθησαν αυτώ, Ιησούν τόν Ναζωραίον. λέγει αυτοίς, Εγώ ειμι. ειστήκει δέ καί Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν μετ' αυτών. 6 ώς ούν είπεν αυτοίς, Εγώ ειμι, απήλθον εις τάοπίσω καί έπεσαν χαμαί. 7 πάλιν ούν επηρώτησεν αυτούς, Τίνα ζητείτε; οι δέ είπαν, Ιησούν τόν Ναζωραίον. 8 απεκρίθη Ιησούς, Είπον υμίν ότι εγώ ειμι. ει ούν εμέ ζητείτε, άφετε τούτους υπάγειν. 9ίνα πληρωθή ο λόγος όν είπεν ότι Ούς δέδωκάς μοι ουκ απώλεσα εξ αυτών ουδένα. 10 Σίμων ούν Πέτρος έχων μάχαιραν είλκυσεν αυτήν καί έπαισεν τόν τούαρχιερέως δούλον καί απέκοψεν αυτούτό ωτάριον τό δεξιόν. ήν δέ όνομα τώ δούλω Μάλχος. 11 είπεν ούν ο Ιησούς τώ Πέτρω, Βάλε τήν μάχαιραν εις τήν θήκην. τό ποτήριον ό δέδωκέν μοι ο πατήρ ου μή πίω αυτό;

12 Η ούν σπείρα καί ο χιλίαρχος καί οι υπηρέται τών Ιουδαίων συνέλαβον τόν Ιησούν καί έδησαν αυτόν 13 καί ήγαγον πρός Άνναν πρώτον. ήν γάρ πενθερός τούΚαϊάφα, ός ήν αρχιερεύς τούενιαυτούεκείνου. 14 ήν δέ Καϊάφας ο συμβουλεύσας τοίς Ιουδαίοις ότι συμφέρει ένα άνθρωπον αποθανείν υπέρ τούλαού.

15 Ηκολούθει δέ τώ ΙησούΣίμων Πέτρος καί άλλος μαθητής. ο δέ μαθητής εκείνος ήν γνωστός τώ αρχιερεί, καί συνεισήλθεν τώ Ιησούεις τήν αυλήν τούαρχιερέως, 16 ο δέ Πέτρος ειστήκει πρός τή θύραέξω. εξήλθεν ούν ο μαθητής ο άλλος ο γνωστός τούαρχιερέως καί είπεν τή θυρωρώ καί εισήγαγεν τόν Πέτρον. 17 λέγει ούν τώ Πέτρω η παιδίσκη η θυρωρός, Μή καί σύ εκ τών μαθητών εί τούανθρώπου τούτου; λέγει εκείνος, Ουκ ειμί. 18 ειστήκεισαν δέ οι δούλοι καί οι υπηρέται ανθρακιάν πεποιηκότες, ότι ψύχος ήν, καί εθερμαίνοντο. ήν δέ καί ο Πέτρος μετ' αυτών εστώς καί θερμαινόμενος.

19Οούν αρχιερεύς ηρώτησεν τόν Ιησούν περί τών μαθητών αυτούκαί περί τής διδαχής αυτού. 20 απεκρίθη αυτώ Ιησούς, Εγώ παρρησίαλελάληκα τώ κόσμω. εγώ πάντοτε εδίδαξα εν συναγωγή καί εν τώ ιερώ, όπου πάντες οι Ιουδαίοι συνέρχονται, καί εν κρυπτώ ελάλησα ουδέν. 21 τί με ερωτάς; ερώτησον τούς ακηκοότας τί ελάλησα αυτοίς. ίδε ούτοι οίδασιν ά είπον εγώ. 22 ταύτα δέ αυτούειπόντος είς παρεστηκώς τών υπηρετών έδωκεν ράπισμα τώ Ιησούειπών, Ούτως αποκρίνη τώ αρχιερεί; 23 απεκρίθη αυτώ Ιησούς, Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί τούκακού. ει δέ καλώς, τί με δέρεις; 24 απέστειλεν ούν αυτόν ο Άννας δεδεμένον πρός Καϊάφαν τόν αρχιερέα.

25 Ήν δέ Σίμων Πέτρος εστώς καί θερμαινόμενος. είπον ούν αυτώ, Μή καί σύ εκ τών μαθητών αυτούεί; ηρνήσατο εκείνος καί είπεν, Ουκ ειμί. 26 λέγει είς εκ τών δούλων τούαρχιερέως, συγγενής ών ού απέκοψεν Πέτρος τό ωτίον, Ουκ εγώ σε είδον εν τώ κήπω μετ' αυτού; 27 πάλιν ούν ηρνήσατο Πέτρος. καί ευθέως αλέκτωρ εφώνησεν.

28 Άγουσιν ούν τόν Ιησούν από τούΚαϊάφα εις τό πραιτώριον. ήν δέ πρωί. καί αυτοί ουκ εισήλθον εις τό πραιτώριον,ίνα μή μιανθώσιν αλλά φάγωσιν τό πάσχα. 29 εξήλθεν ούν ο Πιλάτος έξω πρός αυτούς καί φησίν, Τίνα κατηγορίαν φέρετε κατά τούανθρώπου τούτου; 30 απεκρίθησαν καί είπαν αυτώ, Ει μή ήν ούτος κακόν ποιών, ουκ άν σοι παρεδώκαμεν αυτόν. 31 είπεν ούν αυτοίς ο Πιλάτος, Λάβετε αυτόν υμείς, καί κατά τόν νόμον υμών κρίνατε αυτόν. είπον αυτώ οι Ιουδαίοι, Ημίν ουκ έξεστιν αποκτείναι ουδένα. 32ίνα ο λόγος τούΙησούπληρωθή όν είπεν σημαίνων ποίω θανάτω ήμελλεν αποθνήσκειν. 33 Εισήλθεν ούν πάλιν εις τό πραιτώριον ο Πιλάτος καί εφώνησεν τόν Ιησούν καί είπεν αυτώ, Σύ εί ο βασιλεύς τών Ιουδαίων; 34 απεκρίθη Ιησούς, Από σεαυτούσύ τούτο λέγεις ή άλλοι είπόν σοι περί εμού; 35 απεκρίθη ο Πιλάτος, Μήτι εγώ Ιουδαίός ειμι; τό έθνος τό σόν καί οι αρχιερείς παρέδωκάν σε εμοί. τί εποίησας; 36 απεκρίθη Ιησούς, Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ τούκόσμου τούτου. ει εκ τούκόσμου τούτου ήν η βασιλεία η εμή, οι υπηρέται οι εμοί ηγωνίζοντο άν,ίνα μή παραδοθώ τοίς Ιουδαίοις. νύν δέ η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εντεύθεν. 37 είπεν ούν αυτώ ο Πιλάτος, Ουκούν βασιλεύς εί σύ; απεκρίθη ο Ιησούς, Σύ λέγεις ότι βασιλεύς ειμι. εγώ εις τούτο γεγέννημαι καί εις τούτο ελήλυθα εις τόν κόσμον,ίνα μαρτυρήσω τή αληθεία. πάς ο ών εκ τής αληθείας ακούει μου τής φωνής. 38 λέγει αυτώ ο Πιλάτος, Τί εστιν αλήθεια;

Καί τούτο ειπών πάλιν εξήλθεν πρός τούς Ιουδαίους, καί λέγει αυτοίς, Εγώ ουδεμίαν ευρίσκω εν αυτώ αιτίαν. 39 έστιν δέ συνήθεια υμίνίνα ένα απολύσω υμίν εν τώ πάσχα. βούλεσθε ούν απολύσω υμίν τόν βασιλέα τών Ιουδαίων; 40 εκραύγασαν ούν πάλιν λέγοντες, Μή τούτον αλλά τόν Βαραββάν. ήν δέ ο Βαραββάς ληστής.

19:1 Τότε ούν έλαβεν ο Πιλάτος τόν Ιησούν καί εμαστίγωσεν. 2 καί οι στρατιώται πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών επέθηκαν αυτούτή κεφαλή, καί ιμάτιον πορφυρούν περιέβαλον αυτόν, 3 καί ήρχοντο πρός αυτόν καί έλεγον, Χαίρε, ο βασιλεύς τών Ιουδαίων. καί εδίδοσαν αυτώ ραπίσματα. 4 Καί εξήλθεν πάλιν έξω ο Πιλάτος καί λέγει αυτοίς, Ίδε άγω υμίν αυτόν έξω,ίνα γνώτε ότι ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ. 5 εξήλθεν ούν ο Ιησούς έξω, φορών τόν ακάνθινον στέφανον καί τό πορφυρούν ιμάτιον. καί λέγει αυτοίς, Ιδού ο άνθρωπος. 6 ότε ούν είδον αυτόν οι αρχιερείς καί οι υπηρέται εκραύγασαν λέγοντες, Σταύρωσον σταύρωσον. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος, Λάβετε αυτόν υμείς καί σταυρώσατε, εγώ γάρ ουχ ευρίσκω εν αυτώ αιτίαν. 7 απεκρίθησαν αυτώ οι Ιουδαίοι, Ημείς νόμον έχομεν, καί κατά τόν νόμονοφείλει αποθανείν, ότι υιόν θεούεαυτόν εποίησεν.

8 Ότε ούν ήκουσεν ο Πιλάτος τούτον τόν λόγον, μάλλον εφοβήθη, 9 καί εισήλθεν εις τό πραιτώριον πάλιν καί λέγει τώ Ιησού, Πόθεν εί σύ; ο δέ Ιησούς απόκρισιν ουκ έδωκεν αυτώ. 10 λέγει ούν αυτώ ο Πιλάτος, Εμοί ου λαλείς; ουκ οίδας ότι εξουσίαν έχω απολύσαί σε καί εξουσίαν έχω σταυρώσαί σε; 11 απεκρίθη αυτώ Ιησούς, Ουκ είχες εξουσίαν κατ' εμούουδεμίαν ει μή ήν δεδομένον σοι άνωθεν. διά τούτο ο παραδούς μέ σοι μείζονα αμαρτίαν έχει. 12 εκ τούτου ο Πιλάτος εζήτει απολύσαι αυτόν. οι δέ Ιουδαίοι εκραύγασαν λέγοντες, Εάν τούτον απολύσης, ουκ εί φίλος τούΚαίσαρος. πάς ο βασιλέα εαυτόν ποιών αντιλέγει τώ Καίσαρι.

13Οούν Πιλάτος ακούσας τών λόγων τούτων ήγαγεν έξω τόν Ιησούν, καί εκάθισεν επί βήματος εις τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, Εβραϊστί δέ Γαββαθα. 14 ήν δέ παρασκευή τούπάσχα, ώρα ήν ώς έκτη. καί λέγει τοίς Ιουδαίοις, Ίδε ο βασιλεύς υμών. 15 εκραύγασαν ούν εκείνοι, ῏Αρον αρον, σταύρωσον αυτόν. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος, Τόν βασιλέα υμών σταυρώσω; απεκρίθησαν οι αρχιερείς, Ουκ έχομεν βασιλέα ει μή Καίσαρα. 16 τότε ούν παρέδωκεν αυτόν αυτοίςίνα σταυρωθή.

Παρέλαβον ούν τόν Ιησούν. 17 καί βαστάζων εαυτώ τόν σταυρόν εξήλθεν εις τόν λεγόμενον Κρανίου Τόπον, ό λέγεται Εβραϊστί Γολγοθα, 18 όπου αυτόν εσταύρωσαν, καί μετ' αυτούάλλους δύο εντεύθεν καί εντεύθεν, μέσον δέ τόν Ιησούν. 19 έγραψεν δέ καί τίτλον ο Πιλάτος καί έθηκεν επί τούσταυρού. ήν δέ γεγραμμένον, Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλεύς τών Ιουδαίων. 20 τούτον ούν τόν τίτλον πολλοί ανέγνωσαν τών Ιουδαίων, ότι εγγύς ήν ο τόπος τής πόλεως όπου εσταυρώθη ο Ιησούς. καί ήν γεγραμμένον Εβραϊστί, Ρωμαϊστί, Ελληνιστί. 21 έλεγον ούν τώ Πιλάτω οι αρχιερείς τών Ιουδαίων, Μή γράφε,Οβασιλεύς τών Ιουδαίων, αλλ' ότι εκείνος είπεν, Βασιλεύς ειμι τών Ιουδαίων. 22 απεκρίθη ο Πιλάτος, Ό γέγραφα, γέγραφα.

23 Οι ούν στρατιώται ότε εσταύρωσαν τόν Ιησούν έλαβον τά ιμάτια αυτούκαί εποίησαν τέσσαρα μέρη, εκάστω στρατιώτη μέρος, καί τόν χιτώνα. ήν δέ ο χιτών άραφος, εκ τών άνωθεν υφαντός δι' όλου. 24 είπαν ούν πρός αλλήλους, Μή σχίσωμεν αυτόν, αλλά λάχωμεν περί αυτούτίνος έσται.ίνα η γραφή πληρωθή η λέγουσα,

Διεμερίσαντο τά ιμάτιά μου εαυτοίς

   καί επί τόν ιματισμόν μου έβαλον κλήρον.

Οι μέν ούν στρατιώται ταύτα εποίησαν. 25 ειστήκεισαν δέ παρά τώ σταυρώ τούΙησούη μήτηρ αυτούκαί η αδελφή τής μητρός αυτού, Μαρία η τούΚλωπά καί Μαρία η Μαγδαληνή. 26 Ιησούς ούν ιδών τήν μητέρα καί τόν μαθητήν παρεστώτα όν ηγάπα, λέγει τή μητρί, Γύναι, ίδε ο υιός σου. 27 είτα λέγει τώ μαθητή, Ίδε η μήτηρ σου. καί απ' εκείνης τής ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τά ίδια.

28 Μετά τούτο ειδώς ο Ιησούς ότι ήδη πάντα τετέλεσται,ίνα τελειωθή η γραφή, λέγει, Διψώ. 29 σκεύος έκειτο όξους μεστόν. σπόγγον ούν μεστόν τούόξους υσσώπω περιθέντες προσήνεγκαν αυτούτώ στόματι. 30 ότε ούν έλαβεν τό όξος ο Ιησούς είπεν, Τετέλεσται. καί κλίνας τήν κεφαλήν παρέδωκεν τό πνεύμα.

31 Οι ούν Ιουδαίοι, επεί παρασκευή ήν,ίνα μή μείνη επί τούσταυρούτά σώματα εν τώ σαββάτω, ήν γάρ μεγάλη η ημέρα εκείνου τούσαββάτου, ηρώτησαν τόν Πιλάτονίνα κατεαγώσιν αυτών τά σκέλη καί αρθώσιν. 32 ήλθον ούν οι στρατιώται, καί τούμέν πρώτου κατέαξαν τά σκέλη καί τούάλλου τούσυσταυρωθέντος αυτώ. 33 επί δέ τόν Ιησούν ελθόντες, ώς είδον ήδη αυτόν τεθνηκότα, ου κατέαξαν αυτούτά σκέλη, 34 αλλ' είς τών στρατιωτών λόγχη αυτούτήν πλευράν ένυξεν, καί εξήλθεν ευθύς αίμα καί ύδωρ. 35 καί ο εωρακώς μεμαρτύρηκεν, καί αληθινή αυτούεστιν η μαρτυρία, καί εκείνος οίδεν ότι αληθή λέγει,ίνα καί υμείς πιστεύςητε. 36 εγένετο γάρ ταύταίνα η γραφή πληρωθή, Οστούν ου συντριβήσεται αυτού. 37 καί πάλιν ετέρα γραφή λέγει, Όψονται εις όν εξεκέντησαν.

38 Μετά δέ ταύτα ηρώτησεν τόν Πιλάτον Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ών μαθητής τούΙησούκεκρυμμένος δέ διά τόν φόβον τών Ιουδαίων,ίνα άρη τό σώμα τούΙησού. καί επέτρεψεν ο Πιλάτος. ήλθεν ούν καί ήρεν τό σώμα αυτού. 39 ήλθεν δέ καί Νικόδημος, ο ελθών πρός αυτόν νυκτός τό πρώτον, φέρων μίγμα σμύρνης καί αλόης ώς λίτρας εκατόν. 40 έλαβον ούν τό σώμα τούΙησούκαί έδησαν αυτόοθονίοις μετά τών αρωμάτων, καθώς έθος εστίν τοίς Ιουδαίοις ενταφιάζειν. 41 ήν δέ εν τώ τόπω όπου εσταυρώθη κήπος, καί εν τώ κήπω μνημείον καινόν εν ώ ουδέπω ουδείς ήν τεθειμένος. 42 εκεί ούν διά τήν παρασκευήν τών Ιουδαίων, ότι εγγύς ήν τό μνημείον, έθηκαν τόν Ιησούν.

20:1 Τή δέ μιάτών σαββάτων Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται πρωΓϊ σκοτίας έτι ούσης εις τό μνημείον, καί βλέπει τόν λίθον ηρμένον εκ τούμνημείου. 2 τρέχει ούν καί έρχεται πρός Σίμωνα Πέτρον καί πρός τόν άλλον μαθητήν όν εφίλει ο Ιησούς, καί λέγει αυτοίς, Ήραν τόν κύριον εκ τούμνημείου, καί ουκ οίδαμεν πούέθηκαν αυτόν. 3 Εξήλθεν ούν ο Πέτρος καί ο άλλος μαθητής, καί ήρχοντο εις τό μνημείον. 4 έτρεχον δέ οι δύο ομού. καί ο άλλος μαθητής προέδραμεν τάχιον τούΠέτρου καί ήλθεν πρώτος εις τό μνημείον, 5 καί παρακύψας βλέπει κείμενα τάοθόνια, ου μέντοι εισήλθεν. 6 έρχεται ούν καί Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτώ, καί εισήλθεν εις τό μνημείον. καί θεωρεί τάοθόνια κείμενα, 7 καί τό σουδάριον, ό ήν επί τής κεφαλής αυτού, ου μετά τώνοθονίων κείμενον αλλά χωρίς εντετυλιγμένον εις ένα τόπον. 8 τότε ούν εισήλθεν καί ο άλλος μαθητής ο ελθών πρώτος εις τό μνημείον, καί είδεν καί επίστευσεν. 9 ουδέπω γάρ ήδεισαν τήν γραφήν ότι δεί αυτόν εκ νεκρών αναστήναι. 10 απήλθον ούν πάλιν πρός αυτούς οι μαθηταί.

11 Μαρία δέ ειστήκει πρός τώ μνημείω έξω κλαίουσα. ώς ούν έκλαιεν παρέκυψεν εις τό μνημείον, 12 καί θεωρεί δύο αγγέλους εν λευκοίς καθεζομένους, ένα πρός τή κεφαλή καί ένα πρός τοίς ποσίν, όπου έκειτο τό σώμα τούΙησού. 13 καί λέγουσιν αυτή εκείνοι, Γύναι, τί κλαίεις; λέγει αυτοίς ότι Ήραν τόν κύριόν μου, καί ουκ οίδα πούέθηκαν αυτόν. 14 ταύτα ειπούσα εστράφη εις τάοπίσω, καί θεωρεί τόν Ιησούν εστώτα, καί ουκ ήδει ότι Ιησούς εστιν. 15 λέγει αυτή Ιησούς, Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητείς; εκείνη δοκούσα ότι ο κηπουρός εστιν λέγει αυτώ, Κύριε, ει σύ εβάστασας αυτόν, ειπέ μοι πούέθηκας αυτόν, καγώ αυτόν αρώ. 16 λέγει αυτή Ιησούς, Μαριάμ. στραφείσα εκείνη λέγει αυτώ Εβραϊστί, Ραββουνι (ό λέγεται Διδάσκαλε). 17 λέγει αυτή Ιησούς, Μή μου άπτου, ούπω γάρ αναβέβηκα πρός τόν πατέρα. πορεύου δέ πρός τούς αδελφούς μου καί ειπέ αυτοίς, Αναβαίνω πρός τόν πατέρα μου καί πατέρα υμών καί θεόν μου καί θεόν υμών. 18 έρχεται Μαριάμ η Μαγδαληνή αγγέλλουσα τοίς μαθηταίς ότι Εώρακα τόν κύριον, καί ταύτα είπεν αυτή.

19 Ούσης ούνοψίας τή ημέραεκείνη τή μιάσαββάτων, καί τών θυρών κεκλεισμένων όπου ήσαν οι μαθηταί διά τόν φόβον τών Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς καί έστη εις τό μέσον καί λέγει αυτοίς, Ειρήνη υμίν. 20 καί τούτο ειπών έδειξεν τάς χείρας καί τήν πλευράν αυτοίς. εχάρησαν ούν οι μαθηταί ιδόντες τόν κύριον. 21 είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς πάλιν, Ειρήνη υμίν. καθώς απέσταλκέν με ο πατήρ, καγώ πέμπω υμάς. 22 καί τούτο ειπών ενεφύσησεν καί λέγει αυτοίς, Λάβετε πνεύμα άγιον. 23 άν τινων αφήτε τάς αμαρτίας αφέωνται αυτοίς, άν τινων κρατήτε κεκράτηνται.

24 Θωμάς δέ είς εκ τών δώδεκα, ο λεγόμενος Δίδυμος, ουκ ήν μετ' αυτών ότε ήλθεν Ιησούς. 25 έλεγον ούν αυτώ οι άλλοι μαθηταί, Εωράκαμεν τόν κύριον. ο δέ είπεν αυτοίς, Εάν μή ίδω εν ταίς χερσίν αυτούτόν τύπον τών ήλων καί βάλω τόν δάκτυλόν μου εις τόν τύπον τών ήλων καί βάλω μου τήν χείρα εις τήν πλευράν αυτού, ου μή πιστεύσω. 26 Καί μεθ' ημέραςοκτώ πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί αυτούκαί Θωμάς μετ' αυτών. έρχεται ο Ιησούς τών θυρών κεκλεισμένων, καί έστη εις τό μέσον καί είπεν, Ειρήνη υμίν. 27 είτα λέγει τώ Θωμά, Φέρε τόν δάκτυλόν σου ώδε καί ίδε τάς χείράς μου, καί φέρε τήν χείρά σου καί βάλε εις τήν πλευράν μου, καί μή γίνου άπιστος αλλά πιστός. 28 απεκρίθη Θωμάς καί είπεν αυτώ,Οκύριός μου καί ο θεός μου. 29 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Ότι εώρακάς με πεπίστευκας; μακάριοι οι μή ιδόντες καί πιστεύσαντες.

30 Πολλά μέν ούν καί άλλα σημεία εποίησεν ο Ιησούς ενώπιον τών μαθητών αυτού, ά ουκ έστιν γεγραμμένα εν τώ βιβλίω τούτω. 31 ταύτα δέ γέγραπταιίνα πιστεύςητε ότι Ιησούς εστιν ο Χριστός ο υιός τούθεού, καίίνα πιστεύοντες ζωήν έχητε εν τώονόματι αυτού.

21:1 Μετά ταύτα εφανέρωσεν εαυτόν πάλιν ο Ιησούς τοίς μαθηταίς επί τής θαλάσσης τής Τιβεριάδος. εφανέρωσεν δέ ούτως. 2 ήσαν ομούΣίμων Πέτρος καί Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος καί Ναθαναήλ ο από Κανά τής Γαλιλαίας καί οι τούΖεβεδαίου καί άλλοι εκ τών μαθητών αυτούδύο. 3 λέγει αυτοίς Σίμων Πέτρος, Υπάγω αλιεύειν. λέγουσιν αυτώ, Ερχόμεθα καί ημείς σύν σοί. εξήλθον καί ενέβησαν εις τό πλοίον, καί εν εκείνη τή νυκτί επίασαν ουδέν. 4 πρωίας δέ ήδη γενομένης έστη Ιησούς εις τόν αιγιαλόν. ου μέντοι ήδεισαν οι μαθηταί ότι Ιησούς εστιν. 5 λέγει ούν αυτοίς ο Ιησούς, Παιδία, μή τι προσφάγιον έχετε; απεκρίθησαν αυτώ, Ού. 6 ο δέ είπεν αυτοίς, Βάλετε εις τά δεξιά μέρη τούπλοίου τό δίκτυον, καί ευρήσετε. έβαλον ούν, καί ουκέτι αυτό ελκύσαι ίσχυον από τούπλήθους τών ιχθύων. 7 λέγει ούν ο μαθητής εκείνος όν ηγάπα ο Ιησούς τώ Πέτρω,Οκύριός εστιν. Σίμων ούν Πέτρος, ακούσας ότι ο κύριός εστιν, τόν επενδύτην διεζώσατο, ήν γάρ γυμνός, καί έβαλεν εαυτόν εις τήν θάλασσαν. 8 οι δέ άλλοι μαθηταί τώ πλοιαρίω ήλθον, ου γάρ ήσαν μακράν από τής γής αλλά ώς από πηχών διακοσίων, σύροντες τό δίκτυον τών ιχθύων. 9 ώς ούν απέβησαν εις τήν γήν βλέπουσιν ανθρακιάν κειμένην καίοψάριον επικείμενον καί άρτον. 10 λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Ενέγκατε από τώνοψαρίων ών επιάσατε νύν. 11 ανέβη ούν Σίμων Πέτρος καί είλκυσεν τό δίκτυον εις τήν γήν μεστόν ιχθύων μεγάλων εκατόν πεντήκοντα τριών. καί τοσούτων όντων ουκ εσχίσθη τό δίκτυον. 12 λέγει αυτοίς ο Ιησούς, Δεύτε αριστήσατε. ουδείς δέ ετόλμα τών μαθητών εξετάσαι αυτόν, Σύ τίς εί; ειδότες ότι ο κύριός εστιν. 13 έρχεται Ιησούς καί λαμβάνει τόν άρτον καί δίδωσιν αυτοίς, καί τόοψάριον ομοίως. 14 τούτο ήδη τρίτον εφανερώθη Ιησούς τοίς μαθηταίς εγερθείς εκ νεκρών.

15 Ότε ούν ηρίστησαν λέγει τώ Σίμωνι Πέτρω ο Ιησούς, Σίμων Ιωάννου, αγαπάς με πλέον τούτων; λέγει αυτώ, Ναί, κύριε, σύ οίδας ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ, Βόσκε τά αρνία μου. 16 λέγει αυτώ πάλιν δεύτερον, Σίμων Ιωάννου, αγαπάς με; λέγει αυτώ, Ναί, κύριε, σύ οίδας ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ, Ποίμαινε τά πρόβατά μου. 17 λέγει αυτώ τό τρίτον, Σίμων Ιωάννου, φιλείς με; ελυπήθη ο Πέτρος ότι είπεν αυτώ τό τρίτον, Φιλείς με; καί λέγει αυτώ, Κύριε, πάντα σύ οίδας, σύ γινώσκεις ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ ο Ιησούς, Βόσκε τά πρόβατά μου. 18 αμήν αμήν λέγω σοι, ότε ής νεώτερος, εζώννυες σεαυτόν καί περιεπάτεις όπου ήθελες. όταν δέ γηράσης, εκτενείς τάς χείράς σου, καί άλλος σε ζώσει καί οίσει όπου ου θέλεις. 19 τούτο δέ είπεν σημαίνων ποίω θανάτω δοξάσει τόν θεόν. καί τούτο ειπών λέγει αυτώ, Ακολούθει μοι.

20 Επιστραφείς ο Πέτρος βλέπει τόν μαθητήν όν ηγάπα ο Ιησούς ακολουθούντα, ός καί ανέπεσεν εν τώ δείπνω επί τό στήθος αυτούκαί είπεν, Κύριε, τίς εστιν ο παραδιδούς σε; 21 τούτον ούν ιδών ο Πέτρος λέγει τώ Ιησού, Κύριε, ούτος δέ τί; 22 λέγει αυτώ ο Ιησούς, Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τί πρός σέ; σύ μοι ακολούθει. 23 εξήλθεν ούν ούτος ο λόγος εις τούς αδελφούς ότι ο μαθητής εκείνος ουκ αποθνήσκει. ουκ είπεν δέ αυτώ ο Ιησούς ότι ουκ αποθνήσκει, αλλ', Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τί πρός σέ;

24 Ούτός εστιν ο μαθητής ο μαρτυρών περί τούτων καί ο γράψας ταύτα, καί οίδαμεν ότι αληθής αυτούη μαρτυρία εστίν.

25 Έστιν δέ καί άλλα πολλά ά εποίησεν ο Ιησούς, άτινα εάν γράφηται καθ' έν, ουδ' αυτόν οίμαι τόν κόσμον χωρήσαι τά γραφόμενα βιβλία.