ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ

1:1 Αποκάλυψις ΙησούΧριστού, ήν έδωκεν αυτώ ο θεός, δείξαι τοίς δούλοις αυτούά δεί γενέσθαι εν τάχει, καί εσήμανεν αποστείλας διά τούαγγέλου αυτούτώ δούλω αυτούΙωάννη, 2 ός εμαρτύρησεν τόν λόγον τούθεούκαί τήν μαρτυρίαν ΙησούΧριστού, όσα είδεν. 3 μακάριος ο αναγινώσκων καί οι ακούοντες τούς λόγους τής προφητείας καί τηρούντες τά εν αυτή γεγραμμένα, ο γάρ καιρός εγγύς.

4 Ιωάννης ταίς επτά εκκλησίαις ταίς εν τή Ασία. χάρις υμίν καί ειρήνη από ο ών καί ο ήν καί ο ερχόμενος, καί από τών επτά πνευμάτων ά ενώπιον τούθρόνου αυτού, 5 καί από ΙησούΧριστού, ο μάρτυς ο πιστός, ο πρωτότοκος τών νεκρών καί ο άρχων τών βασιλέων τής γής.

Τώ αγαπώντι ημάς καί λύσαντι ημάς εκ τών αμαρτιών ημών εν τώ αίματι αυτού, 6 καί εποίησεν ημάς βασιλείαν, ιερείς τώ θεώ καί πατρί αυτού, αυτώ η δόξα καί τό κράτος εις τούς αιώνας τών αιώνων. αμήν.

7 Ιδού έρχεται μετά τών νεφελών,

καί όψεται αυτόν πάςοφθαλμός

καί οίτινες αυτόν εξεκέντησαν,

καί κόψονται επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί τής γής.

ναί, αμήν.

8 Εγώ ειμι τό Άλφα καί τό Ω, λέγει κύριος ο θεός, ο ών καί ο ήν καί ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ.

9 Εγώ Ιωάννης, ο αδελφός υμών καί συγκοινωνός εν τή θλίψει καί βασιλείακαί υπομονή εν Ιησού, εγενόμην εν τή νήσω τή καλουμένη Πάτμω διά τόν λόγον τούθεούκαί τήν μαρτυρίαν Ιησού. 10 εγενόμην εν πνεύματι εν τή κυριακή ημέρα, καί ήκουσαοπίσω μου φωνήν μεγάλην ώς σάλπιγγος 11 λεγούσης, Ό βλέπεις γράψον εις βιβλίον καί πέμψον ταίς επτά εκκλησίαις, εις Έφεσον καί εις Σμύρναν καί εις Πέργαμον καί εις Θυάτειρα καί εις Σάρδεις καί εις Φιλαδέλφειαν καί εις Λαοδίκειαν.

12 Καί επέστρεψα βλέπειν τήν φωνήν ήτις ελάλει μετ' εμού. καί επιστρέψας είδον επτά λυχνίας χρυσάς, 13 καί εν μέσω τών λυχνιών όμοιον υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη καί περιεζωσμένον πρός τοίς μαστοίς ζώνην χρυσάν. 14 η δέ κεφαλή αυτούκαί αι τρίχες λευκαί ώς έριον λευκόν, ώς χιών, καί οιοφθαλμοί αυτούώς φλόξ πυρός, 15 καί οι πόδες αυτούόμοιοι χαλκολιβάνω ώς εν καμίνω πεπυρωμένης, καί η φωνή αυτούώς φωνή υδάτων πολλών, 16 καί έχων εν τή δεξιάχειρί αυτούαστέρας επτά, καί εκ τούστόματος αυτούρομφαία δίστομοςοξεία εκπορευομένη, καί η όψις αυτούώς ο ήλιος φαίνει εν τή δυνάμει αυτού.

17 Καί ότε είδον αυτόν, έπεσα πρός τούς πόδας αυτούώς νεκρός. καί έθηκεν τήν δεξιάν αυτούεπ' εμέ λέγων, Μή φοβού. εγώ ειμι ο πρώτος καί ο έσχατος, 18 καί ο ζών, καί εγενόμην νεκρός καί ιδού ζών ειμι εις τούς αιώνας τών αιώνων, καί έχω τάς κλείς τούθανάτου καί τούάδου. 19 γράψον ούν ά είδες καί ά εισίν καί ά μέλλει γενέσθαι μετά ταύτα. 20 τό μυστήριον τών επτά αστέρων ούς είδες επί τής δεξιάς μου, καί τάς επτά λυχνίας τάς χρυσάς. οι επτά αστέρες άγγελοι τών επτά εκκλησιών εισιν, καί αι λυχνίαι αι επτά επτά εκκλησίαι εισίν.

2:1 Τώ αγγέλω τής εν Εφέσω εκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο κρατών τούς επτά αστέρας εν τή δεξιάαυτού, ο περιπατών εν μέσω τών επτά λυχνιών τών χρυσών. 2 Οίδα τά έργα σου καί τόν κόπον καί τήν υπομονήν σου, καί ότι ου δύνη βαστάσαι κακούς, καί επείρασας τούς λέγοντας εαυτούς αποστόλους καί ουκ εισίν, καί εύρες αυτούς ψευδείς. 3 καί υπομονήν έχεις, καί εβάστασας διά τό όνομά μου, καί ου κεκοπίακες. 4 αλλά έχω κατά σούότι τήν αγάπην σου τήν πρώτην αφήκες. 5 μνημόνευε ούν πόθεν πέπτωκας, καί μετανόησον καί τά πρώτα έργα ποίησον. ει δέ μή, έρχομαί σοι καί κινήσω τήν λυχνίαν σου εκ τούτόπου αυτής, εάν μή μετανοήσης. 6 αλλά τούτο έχεις, ότι μισείς τά έργα τών Νικολαϊτών, ά καγώ μισώ. 7 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις. τώ νικώντι δώσω αυτώ φαγείν εκ τούξύλου τής ζωής, ό εστιν εν τώ παραδείσω τούθεού.

8 Καί τώ αγγέλω τής εν Σμύρνη εκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο πρώτος καί ο έσχατος, ός εγένετο νεκρός καί έζησεν. 9 Οίδά σου τήν θλίψιν καί τήν πτωχείαν, αλλά πλούσιος εί, καί τήν βλασφημίαν εκ τών λεγόντων Ιουδαίους είναι εαυτούς, καί ουκ εισίν αλλά συναγωγή τούΣατανά. 10 μηδέν φοβούά μέλλεις πάσχειν. ιδού μέλλει βάλλειν ο διάβολος εξ υμών εις φυλακήνίνα πειρασθήτε, καί έξετε θλίψιν ημερών δέκα. γίνου πιστός άχρι θανάτου, καί δώσω σοι τόν στέφανον τής ζωής. 11 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις. ο νικών ου μή αδικηθή εκ τούθανάτου τούδευτέρου.

12 Καί τώ αγγέλω τής εν Περγάμω εκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο έχων τήν ρομφαίαν τήν δίστομον τήνοξείαν. 13 Οίδα πούκατοικείς, όπου ο θρόνος τούΣατανά, καί κρατείς τό όνομά μου, καί ουκ ηρνήσω τήν πίστιν μου καί εν ταίς ημέραις Αντιπάς ο μάρτυς μου ο πιστός μου, ός απεκτάνθη παρ' υμίν, όπου ο Σατανάς κατοικεί. 14 αλλ' έχω κατά σούολίγα, ότι έχεις εκεί κρατούντας τήν διδαχήν Βαλαάμ, ός εδίδασκεν τώ Βαλάκ βαλείν σκάνδαλον ενώπιον τών υιών Ισραήλ, φαγείν ειδωλόθυτα καί πορνεύσαι. 15 ούτως έχεις καί σύ κρατούντας τήν διδαχήν τών Νικολαϊτών ομοίως. 16 μετανόησον ούν. ει δέ μή, έρχομαί σοι ταχύ, καί πολεμήσω μετ' αυτών εν τή ρομφαίατούστόματός μου. 17 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις. τώ νικώντι δώσω αυτώ τούμάννα τούκεκρυμμένου, καί δώσω αυτώ ψήφον λευκήν καί επί τήν ψήφον όνομα καινόν γεγραμμένον ό ουδείς οίδεν ει μή ο λαμβάνων.

18 Καί τώ αγγέλω τής εν Θυατείροις εκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο υιός τούθεού, ο έχων τούςοφθαλμούς αυτούώς φλόγα πυρός, καί οι πόδες αυτούόμοιοι χαλκολιβάνω. 19 Οίδά σου τά έργα καί τήν αγάπην καί τήν πίστιν καί τήν διακονίαν καί τήν υπομονήν σου, καί τά έργα σου τά έσχατα πλείονα τών πρώτων. 20 αλλά έχω κατά σούότι αφείς τήν γυναίκα Ιεζάβελ, η λέγουσα εαυτήν προφήτιν, καί διδάσκει καί πλανάτούς εμούς δούλους πορνεύσαι καί φαγε~ιν ειδωλόθυτα. 21 καί έδωκα αυτή χρόνονίνα μετανοήση, καί ου θέλει μετανοήσαι εκ τής πορνείας αυτής. 22 ιδού βάλλω αυτήν εις κλίνην, καί τούς μοιχεύοντας μετ' αυτής εις θλίψιν μεγάλην, εάν μή μετανοήσωσιν εκ τών έργων αυτής. 23 καί τά τέκνα αυτής αποκτενώ εν θανάτω. καί γνώσονται πάσαι αι εκκλησίαι ότι εγώ ειμι ο εραυνών νεφρούς καί καρδίας, καί δώσω υμίν εκάστω κατά τά έργα υμών. 24 υμίν δέ λέγω τοίς λοιποίς τοίς εν Θυατείροις, όσοι ουκ έχουσιν τήν διδαχήν ταύτην, οίτινες ουκ έγνωσαν τά βαθέα τούΣατανά, ώς λέγουσιν, ου βάλλω εφ' υμάς άλλο βάρος. 25 πλήν ό έχετε κρατήσατε άχρις ού άν ήξω. 26 καί ο νικών καί ο τηρών άχρι τέλους τά έργα μου,

δώσω αυτώ εξουσίαν επί τών εθνών,

27 καί ποιμανεί αυτούς εν ράβδω σιδηρά,

ώς τά σκεύη τά κεραμικά συντρίβεται,

28 ώς καγώ είληφα παρά τούπατρός μου, καί δώσω αυτώ τόν αστέρα τόν πρωϊνόν. 29 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις.

3:1 Καί τώ αγγέλω τής εν Σάρδεσιν εκκλησίας γράψον. Τάδε λέγει ο έχων τά επτά πνεύματα τούθεούκαί τούς επτά αστέρας. Οίδά σου τά έργα, ότι όνομα έχεις ότι ζής, καί νεκρός εί. 2 γίνου γρηγορών, καί στήρισον τά λοιπά ά έμελλον αποθανείν, ου γάρ εύρηκά σου τά έργα πεπληρωμένα ενώπιον τούθεούμου. 3 μνημόνευε ούν πώς είληφας καί ήκουσας, καί τήρει, καί μετανόησον. εάν ούν μή γρηγορήσης, ήξω ώς κλέπτης, καί ου μή γνώς ποίαν ώραν ήξω επί σέ. 4 αλλά έχειςολίγαονόματα εν Σάρδεσιν ά ουκ εμόλυναν τά ιμάτια αυτών, καί περιπατήσουσιν μετ' εμούεν λευκοίς, ότι άξιοί εισιν. 5 ο νικών ούτως περιβαλείται εν ιματίοις λευκοίς, καί ου μή εξαλείψω τό όνομα αυτούεκ τής βίβλου τής ζωής, καί ομολογήσω τό όνομα αυτούενώπιον τούπατρός μου καί ενώπιον τών αγγέλων αυτού. 6 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις.

7 Καί τώ αγγέλω τής εν Φιλαδελφείαεκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο άγιος, ο αληθινός,

ο έχων τήν κλείν Δαυίδ,

ο ανοίγων καί ουδείς κλείσει,

καί κλείων καί ουδείς ανοίγει.

8 Οίδά σου τά έργα, ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύραν ηνεωγμένην, ήν ουδείς δύναται κλείσαι αυτήν, ότι μικράν έχεις δύναμιν, καί ετήρησάς μου τόν λόγον, καί ουκ ηρνήσω τό όνομά μου. 9 ιδού διδώ εκ τής συναγωγής τούΣατανά, τών λεγόντων εαυτούς Ιουδαίους είναι, καί ουκ εισίν αλλά ψεύδονται. ιδού ποιήσω αυτούςίνα ήξουσιν καί προσκυνήσουσιν ενώπιον τών ποδών σου, καί γνώσιν ότι εγώ ηγάπησά σε. 10 ότι ετήρησας τόν λόγον τής υπομονής μου, καγώ σε τηρήσω εκ τής ώρας τούπειρασμούτής μελλούσης έρχεσθαι επί τής οικουμένης όλης πειράσαι τούς κατοικούντας επί τής γής. 11 έρχομαι ταχύ. κράτει ό έχεις,ίνα μηδείς λάβη τόν στέφανόν σου. 12 ο νικών ποιήσω αυτόν στύλον εν τώ ναώ τούθεούμου, καί έξω ου μή εξέλθη έτι, καί γράψω επ' αυτόν τό όνομα τούθεούμου καί τό όνομα τής πόλεως τούθεούμου, τής καινής Ιερουσαλήμ, η καταβαίνουσα εκ τούουρανούαπό τούθεούμου, καί τό όνομά μου τό καινόν. 13 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις.

14 Καί τώ αγγέλω τής εν Λαοδικείαεκκλησίας γράψον.

Τάδε λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός καί αληθινός, η αρχή τής κτίσεως τούθεού. 15 Οίδά σου τά έργα, ότι ούτε ψυχρός εί ούτε ζεστός. όφελον ψυχρός ής ή ζεστός. 16 ούτως, ότι χλιαρός εί καί ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, μέλλω σε εμέσαι εκ τούστόματός μου. 17 ότι λέγεις ότι Πλούσιός ειμι καί πεπλούτηκα καί ουδέν χρείαν έχω, καί ουκ οίδας ότι σύ εί ο ταλαίπωρος καί ελεεινός καί πτωχός καί τυφλός καί γυμνός, 18 συμβουλεύω σοι αγοράσαι παρ' εμούχρυσίον πεπυρωμένον εκ πυρόςίνα πλουτήσης, καί ιμάτια λευκάίνα περιβάλη καί μή φανερωθή η αισχύνη τής γυμνότητός σου, καί κολλούριον εγχρίσαι τούςοφθαλμούς σουίνα βλέπης. 19 εγώ όσους εάν φιλώ ελέγχω καί παιδεύω. ζήλευε ούν καί μετανόησον. 20 ιδού έστηκα επί τήν θύραν καί κρούω. εάν τις ακούση τής φωνής μου καί ανοίξη τήν θύραν, καί εισελεύσομαι πρός αυτόν καί δειπνήσω μετ' αυτούκαί αυτός μετ' εμού. 21 ο νικών δώσω αυτώ καθίσαι μετ' εμούεν τώ θρόνω μου, ώς καγώ ενίκησα καί εκάθισα μετά τούπατρός μου εν τώ θρόνω αυτού. 22 ο έχων ούς ακουσάτω τί τό πνεύμα λέγει ταίς εκκλησίαις.

4:1 Μετά ταύτα είδον, καί ιδού θύρα ηνεωγμένη εν τώ ουρανώ, καί η φωνή η πρώτη ήν ήκουσα ώς σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμούλέγων, Ανάβα ώδε, καί δείξω σοι ά δεί γενέσθαι μετά ταύτα. 2 ευθέως εγενόμην εν πνεύματι. καί ιδού θρόνος έκειτο εν τώ ουρανώ, καί επί τόν θρόνον καθήμενος, 3 καί ο καθήμενος όμοιος οράσει λίθω ιάσπιδι καί σαρδίω, καί ίρις κυκλόθεν τούθρόνου όμοιος οράσει σμαραγδίνω. 4 καί κυκλόθεν τούθρόνου θρόνους είκοσι τέσσαρες, καί επί τούς θρόνους είκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους περιβεβλημένους εν ιματίοις λευκοίς, καί επί τάς κεφαλάς αυτών στεφάνους χρυσούς. 5 καί εκ τούθρόνου εκπορεύονται αστραπαί καί φωναί καί βρονταί. καί επτά λαμπάδες πυρός καιόμεναι ενώπιον τούθρόνου, ά εισιν τά επτά πνεύματα τούθεού, 6 καί ενώπιον τούθρόνου ώς θάλασσα υαλίνη ομοία κρυστάλλω.

Καί εν μέσω τούθρόνου καί κύκλω τούθρόνου τέσσαρα ζώα γέμονταοφθαλμών έμπροσθεν καί όπισθεν. 7 καί τό ζώον τό πρώτον όμοιον λέοντι, καί τό δεύτερον ζώον όμοιον μόσχω, καί τό τρίτον ζώον έχων τό πρόσωπον ώς ανθρώπου, καί τό τέταρτον ζώον όμοιον αετώ πετομένω. 8 καί τά τέσσαρα ζώα, έν καθ' έν αυτών έχων ανά πτέρυγας έξ, κυκλόθεν καί έσωθεν γέμουσινοφθαλμών. καί ανάπαυσιν ουκ έχουσιν ημέρας καί νυκτός λέγοντες,

Άγιος άγιος άγιος κύριος ο θεός ο παντοκράτωρ,

ο ήν καί ο ών καί ο ερχόμενος.

9 καί όταν δώσουσιν τά ζώα δόξαν καί τιμήν καί ευχαριστίαν τώ καθημένω επί τώ θρόνω, τώ ζώντι εις τούς αιώνας τών αιώνων, 10 πεσούνται οι είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ενώπιον τούκαθημένου επί τούθρόνου καί προσκυνήσουσιν τώ ζώντι εις τούς αιώνας τών αιώνων, καί βαλούσιν τούς στεφάνους αυτών ενώπιον τούθρόνου λέγοντες,

11 Άξιος εί, ο κύριος καί ο θεός ημών,

λαβείν τήν δόξαν καί τήν τιμήν καί τήν δύναμιν,

ότι σύ έκτισας τά πάντα,

καί διά τό θέλημά σου ήσαν καί εκτίσθησαν.

5:1 Καί είδον επί τήν δεξιάν τούκαθημένου επί τούθρόνου βιβλίον γεγραμμένον έσωθεν καί όπισθεν, κατεσφραγισμένον σφραγίσιν επτά. 2 καί είδον άγγελον ισχυρόν κηρύσσοντα εν φωνή μεγάλη, Τίς άξιος ανοίξαι τό βιβλίον καί λύσαι τάς σφραγίδας αυτού; 3 καί ουδείς εδύνατο εν τώ ουρανώ ουδέ επί τής γής ουδέ υποκάτω τής γής ανοίξαι τό βιβλίον ούτε βλέπειν αυτό. 4 καί έκλαιον πολύ ότι ουδείς άξιος ευρέθη ανοίξαι τό βιβλίον ούτε βλέπειν αυτό. 5 καί είς εκ τών πρεσβυτέρων λέγει μοι, Μή κλαίε. ιδού ενίκησεν ο λέων ο εκ τής φυλής Ιούδα, η ρίζα Δαυίδ, ανοίξαι τό βιβλίον καί τάς επτά σφραγίδας αυτού.

6 Καί είδον εν μέσω τούθρόνου καί τών τεσσάρων ζώων καί εν μέσω τών πρεσβυτέρων αρνίον εστηκός ώς εσφαγμένον, έχων κέρατα επτά καίοφθαλμούς επτά, οί εισιν τά επτά πνεύματα τούθεούαπεσταλμένοι εις πάσαν τήν γήν. 7 καί ήλθεν καί είληφεν εκ τής δεξιάς τούκαθημένου επί τούθρόνου. 8 καί ότε έλαβεν τό βιβλίον, τά τέσσαρα ζώα καί οι είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσαν ενώπιον τούαρνίου, έχοντες έκαστος κιθάραν καί φιάλας χρυσάς γεμούσας θυμιαμάτων, αί εισιν αι προσευχαί τών αγίων. 9 καί ᾄδουσιν ωδήν καινήν λέγοντες,

Άξιος εί λαβείν τό βιβλίον

καί ανοίξαι τάς σφραγίδας αυτού,

ότι εσφάγης καί ηγόρασας

τώ θεώ εν τώ αίματί σου

εκ πάσης φυλής

καί γλώσσης καί λαούκαί έθνους,

10 καί εποίησας αυτούς τώ θεώ ημών βασιλείαν

καί ιερείς,

καί βασιλεύσουσιν επί τής γής.

11 Καί είδον, καί ήκουσα φωνήν αγγέλων πολλών κύκλω τούθρόνου καί τών ζώων καί τών πρεσβυτέρων, καί ήν ο αριθμός αυτών μυριάδες μυριάδων καί χιλιάδες χιλιάδων, 12 λέγοντες φωνή μεγάλη,

Άξιόν εστιν τό αρνίον τό εσφαγμένον λαβείν

τήν δύναμιν καί πλούτον καί σοφίαν καί ισχύν

καί τιμήν καί δόξαν καί ευλογίαν.

13 καί πάν κτίσμα ό εν τώ ουρανώ καί επί τής γής καί υποκάτω τής γής καί επί τής θαλάσσης, καί τά εν αυτοίς πάντα, ήκουσα λέγοντας,

Τώ καθημένω επί τώ θρόνω

καί τώ αρνίω

η ευλογία καί η τιμή καί η δόξα

καί τό κράτος

εις τούς αιώνας τών αιώνων.

14 καί τά τέσσαρα ζώα έλεγον, Αμήν. καί οι πρεσβύτεροι έπεσαν καί προσεκύνησαν.

6:1 Καί είδον ότε ήνοιξεν τό αρνίον μίαν εκ τών επτά σφραγίδων, καί ήκουσα ενός εκ τών τεσσάρων ζώων λέγοντος ώς φωνή βροντής, Έρχου. 2 καί είδον, καί ιδούίππος λευκός, καί ο καθήμενος επ' αυτόν έχων τόξον, καί εδόθη αυτώ στέφανος, καί εξήλθεν νικών καίίνα νικήση.

3 Καί ότε ήνοιξεν τήν σφραγίδα τήν δευτέραν, ήκουσα τούδευτέρου ζώου λέγοντος, Έρχου. 4 καί εξήλθεν άλλοςίππος πυρρός, καί τώ καθημένω επ' αυτόν εδόθη αυτώ λαβείν τήν ειρήνην εκ τής γής καίίνα αλλήλους σφάξουσιν, καί εδόθη αυτώ μάχαιρα μεγάλη. 5 Καί ότε ήνοιξεν τήν σφραγίδα τήν τρίτην, ήκουσα τούτρίτου ζώου λέγοντος, Έρχου. καί είδον, καί ιδούίππος μέλας, καί ο καθήμενος επ' αυτόν έχων ζυγόν εν τή χειρί αυτού. 6 καί ήκουσα ώς φωνήν εν μέσω τών τεσσάρων ζώων λέγουσαν, Χοίνιξ σίτου δηναρίου, καί τρείς χοίνικες κριθών δηναρίου. καί τό έλαιον καί τόν οίνον μή αδικήσης.

7 Καί ότε ήνοιξεν τήν σφραγίδα τήν τετάρτην, ήκουσα φωνήν τούτετάρτου ζώου λέγοντος, Έρχου. 8 καί είδον, καί ιδούίππος χλωρός, καί ο καθήμενος επάνω αυτούόνομα αυτώ ο Θάνατος, καί ο άδης ηκολούθει μετ' αυτού. καί εδόθη αυτοίς εξουσία επί τό τέταρτον τής γής, αποκτείναι εν ρομφαίακαί εν λιμώ καί εν θανάτω καί υπό τών θηρίων τής γής.

9 Καί ότε ήνοιξεν τήν πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω τούθυσιαστηρίου τάς ψυχάς τών εσφαγμένων διά τόν λόγον τούθεούκαί διά τήν μαρτυρίαν ήν είχον. 10 καί έκραξαν φωνή μεγάλη λέγοντες, Έως πότε, ο δεσπότης ο άγιος καί αληθινός, ου κρίνεις καί εκδικείς τό αίμα ημών εκ τών κατοικούντων επί τής γής; 11 καί εδόθη αυτοίς εκάστω στολή λευκή, καί ερρέθη αυτοίςίνα αναπαύσονται έτι χρόνον μικρόν, έως πληρωθώσιν καί οι σύνδουλοι αυτών καί οι αδελφοί αυτών οι μέλλοντες αποκτέννεσθαι ώς καί αυτοί.

12 Καί είδον ότε ήνοιξεν τήν σφραγίδα τήν έκτην, καί σεισμός μέγας εγένετο, καί ο ήλιος εγένετο μέλας ώς σάκκος τρίχινος, καί η σελήνη όλη εγένετο ώς αίμα, 13 καί οι αστέρες τούουρανούέπεσαν εις τήν γήν, ώς συκή βάλλει τούςολύνθους αυτής υπό ανέμου μεγάλου σειομένη, 14 καί ο ουρανός απεχωρίσθη ώς βιβλίον ελισσόμενον, καί πάν όρος καί νήσος εκ τών τόπων αυτών εκινήθησαν. 15 καί οι βασιλείς τής γής καί οι μεγιστάνες καί οι χιλίαρχοι καί οι πλούσιοι καί οι ισχυροί καί πάς δούλος καί ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τά σπήλαια καί εις τάς πέτρας τώνορέων. 16 καί λέγουσιν τοίς όρεσιν καί ταίς πέτραις, Πέσετε εφ' ημάς καί κρύψατε ημάς από προσώπου τούκαθημένου επί τούθρόνου καί από τήςοργής τούαρνίου, 17 ότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη τήςοργής αυτών, καί τίς δύναται σταθήναι;

7:1 Μετά τούτο είδον τέσσαρας αγγέλους εστώτας επί τάς τέσσαρας γωνίας τής γής, κρατούντας τούς τέσσαρας ανέμους τής γής,ίνα μή πνέη άνεμος επί τής γής μήτε επί τής θαλάσσης μήτε επί πάν δένδρον. 2 καί είδον άλλον άγγελον αναβαίνοντα από ανατολής ηλίου, έχοντα σφραγίδα θεούζώντος, καί έκραξεν φωνή μεγάλη τοίς τέσσαρσιν αγγέλοις οίς εδόθη αυτοίς αδικήσαι τήν γήν καί τήν θάλασσαν, 3 λέγων, Μή αδικήσητε τήν γήν μήτε τήν θάλασσαν μήτε τά δένδρα άχρι σφραγίσωμεν τούς δούλους τούθεούημών επί τών μετώπων αυτών. 4 καί ήκουσα τόν αριθμόν τών εσφραγισμένων, εκατόν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής υιών Ισραήλ.

5 εκ φυλής Ιούδα δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι,

εκ φυλής Ρουβήν δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Γάδ δώδεκα χιλιάδες,

6 εκ φυλής Ασήρ δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Νεφθαλίμ δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Μανασσή δώδεκα χιλιάδες,

7 εκ φυλής Συμεών δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Λευί δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Ισσαχάρ δώδεκα χιλιάδες,

8 εκ φυλής Ζαβουλών δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Ιωσήφ δώδεκα χιλιάδες,

εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες

εσφραγισμένοι.

9 Μετά ταύτα είδον, καί ιδού όχλος πολύς, όν αριθμήσαι αυτόν ουδείς εδύνατο, εκ παντός έθνους καί φυλών καί λαών καί γλωσσών, εστώτες ενώπιον τούθρόνου καί ενώπιον τούαρνίου, περιβεβλημένους στολάς λευκάς, καί φοίνικες εν ταίς χερσίν αυτών. 10 καί κράζουσιν φωνή μεγάλη λέγοντες,

Η σωτηρία τώ θεώ ημών

τώ καθημένω επί τώ θρόνω

καί τώ αρνίω.

11 καί πάντες οι άγγελοι ειστήκεισαν κύκλω τούθρόνου καί τών πρεσβυτέρων καί τών τεσσάρων ζώων, καί έπεσαν ενώπιον τούθρόνου επί τά πρόσωπα αυτών καί προσεκύνησαν τώ θεώ, 12 λέγοντες,

Αμήν.

η ευλογία καί η δόξα καί η σοφία

καί η ευχαριστία καί η τιμή καί η δύναμις καί η ισχύς

τώ θεώ ημών εις τούς αιώνας τών αιώνων.

αμήν.

13 Καί απεκρίθη είς εκ τών πρεσβυτέρων λέγων μοι, Ούτοι οι περιβεβλημένοι τάς στολάς τάς λευκάς τίνες εισίν καί πόθεν ήλθον; 14 καί είρηκα αυτώ, Κύριέ μου, σύ οίδας. καί είπέν μοι, Ούτοί εισιν οι ερχόμενοι εκ τής θλίψεως τής μεγάλης, καί έπλυναν τάς στολάς αυτών καί ελεύκαναν αυτάς εν τώ αίματι τούαρνίου.

15 διά τούτό εισιν ενώπιον τούθρόνου τούθεού,

καί λατρεύουσιν αυτώ ημέρας καί νυκτός

εν τώ ναώ αυτού,

καί ο καθήμενος επί τούθρόνου

σκηνώσει επ' αυτούς.

16 ου πεινάσουσιν έτι ουδέ διψήσουσιν έτι,

ουδέ μή πέση επ' αυτούς ο ήλιος

ουδέ πάν καύμα,

17 ότι τό αρνίον τό ανά μέσον τούθρόνου

ποιμανεί αυτούς, καί οδηγήσει αυτούς

επί ζωής πηγάς υδάτων.

καί εξαλείψει ο θεός

πάν δάκρυον εκ τώνοφθαλμών αυτών.

8:1 Καί όταν ήνοιξεν τήν σφραγίδα τήν εβδόμην, εγένετο σιγή εν τώ ουρανώ ώς ημιώριον. 2 καί είδον τούς επτά αγγέλους οί ενώπιον τούθεούεστήκασιν, καί εδόθησαν αυτοίς επτά σάλπιγγες.

3 Καί άλλος άγγελος ήλθεν καί εστάθη επί τούθυσιαστηρίου έχων λιβανωτόν χρυσούν, καί εδόθη αυτώ θυμιάματα πολλάίνα δώσει ταίς προσευχαίς τών αγίων πάντων επί τό θυσιαστήριον τό χρυσούν τό ενώπιον τούθρόνου. 4 καί ανέβη ο καπνός τών θυμιαμάτων ταίς προσευχαίς τών αγίων εκ χειρός τούαγγέλου ενώπιον τούθεού. 5 καί είληφεν ο άγγελος τόν λιβανωτόν, καί εγέμισεν αυτόν εκ τούπυρός τούθυσιαστηρίου καί έβαλεν εις τήν γήν. καί εγένοντο βρονταί καί φωναί καί αστραπαί καί σεισμός.

6 Καί οι επτά άγγελοι οι έχοντες τάς επτά σάλπιγγας ητοίμασαν αυτούςίνα σαλπίσωσιν.

7 Καί ο πρώτος εσάλπισεν. καί εγένετο χάλαζα καί πύρ μεμιγμένα εν αίματι, καί εβλήθη εις τήν γήν. καί τό τρίτον τής γής κατεκάη, καί τό τρίτον τών δένδρων κατεκάη, καί πάς χόρτος χλωρός κατεκάη.

8 Καί ο δεύτερος άγγελος εσάλπισεν. καί ώς όρος μέγα πυρί καιόμενον εβλήθη εις τήν θάλασσαν. καί εγένετο τό τρίτον τής θαλάσσης αίμα, 9 καί απέθανεν τό τρίτον τών κτισμάτων τών εν τή θαλάσση, τά έχοντα ψυχάς, καί τό τρίτον τών πλοίων διεφθάρησαν.

10 Καί ο τρίτος άγγελος εσάλπισεν. καί έπεσεν εκ τούουρανούαστήρ μέγας καιόμενος ώς λαμπάς, καί έπεσεν επί τό τρίτον τών ποταμών καί επί τάς πηγάς τών υδάτων. 11 καί τό όνομα τούαστέρος λέγεται ο Άψινθος. καί εγένετο τό τρίτον τών υδάτων εις άψινθον, καί πολλοί τών ανθρώπων απέθανον εκ τών υδάτων, ότι επικράνθησαν.

12 Καί ο τέταρτος άγγελος εσάλπισεν. καί επλήγη τό τρίτον τούηλίου καί τό τρίτον τής σελήνης καί τό τρίτον τών αστέρων,ίνα σκοτισθή τό τρίτον αυτών καί η ημέρα μή φάνη τό τρίτον αυτής, καί η νύξ ομοίως.

13 Καί είδον, καί ήκουσα ενός αετούπετομένου εν μεσουρανήματι λέγοντος φωνή μεγάλη, Ουαί ουαί ουαί τούς κατοικούντας επί τής γής εκ τών λοιπών φωνών τής σάλπιγγος τών τριών αγγέλων τών μελλόντων σαλπίζειν.

9:1 Καί ο πέμπτος άγγελος εσάλπισεν. καί είδον αστέρα εκ τούουρανούπεπτωκότα εις τήν γήν, καί εδόθη αυτώ η κλείς τούφρέατος τής αβύσσου. 2 καί ήνοιξεν τό φρέαρ τής αβύσσου, καί ανέβη καπνός εκ τούφρέατος ώς καπνός καμίνου μεγάλης, καί εσκοτώθη ο ήλιος καί ο αήρ εκ τούκαπνούτούφρέατος. 3 καί εκ τούκαπνούεξήλθον ακρίδες εις τήν γήν, καί εδόθη αυταίς εξουσία ώς έχουσιν εξουσίαν οι σκορπίοι τής γής. 4 καί ερρέθη αυταίςίνα μή αδικήσουσιν τόν χόρτον τής γής ουδέ πάν χλωρόν ουδέ πάν δένδρον, ει μή τούς ανθρώπους οίτινες ουκ έχουσι τήν σφραγίδα τούθεούεπί τών μετώπων. 5 καί εδόθη αυτοίςίνα μή αποκτείνωσιν αυτούς, αλλ'ίνα βασανισθήσονται μήνας πέντε. καί ο βασανισμός αυτών ώς βασανισμός σκορπίου, όταν παίση άνθρωπον. 6 καί εν ταίς ημέραις εκείναις ζητήσουσιν οι άνθρωποι τόν θάνατον καί ου μή ευρήσουσιν αυτόν, καί επιθυμήσουσιν αποθανείν καί φεύγει ο θάνατος απ' αυτών.

7 Καί τά ομοιώματα τών ακρίδων όμοιαίπποις ητοιμασμένοις εις πόλεμον, καί επί τάς κεφαλάς αυτών ώς στέφανοι όμοιοι χρυσώ, καί τά πρόσωπα αυτών ώς πρόσωπα ανθρώπων, 8 καί είχον τρίχας ώς τρίχας γυναικών, καί οιοδόντες αυτών ώς λεόντων ήσαν, 9 καί είχον θώρακας ώς θώρακας σιδηρούς, καί η φωνή τών πτερύγων αυτών ώς φωνή αρμάτωνίππων πολλών τρεχόντων εις πόλεμον. 10 καί έχουσιν ουράς ομοίας σκορπίοις καί κέντρα, καί εν ταίς ουραίς αυτών η εξουσία αυτών αδικήσαι τούς ανθρώπους μήνας πέντε. 11 έχουσιν επ' αυτών βασιλέα τόν άγγελον τής αβύσσου. όνομα αυτώ Εβραϊστί Αβαδδών καί εν τή Ελληνική όνομα έχει Απολλύων.

12 Η ουαί η μία απήλθεν. ιδού έρχεται έτι δύο ουαί μετά ταύτα.

13 Καί ο έκτος άγγελος εσάλπισεν. καί ήκουσα φωνήν μίαν εκ τών τεσσάρων κεράτων τούθυσιαστηρίου τούχρυσούτούενώπιον τούθεού, 14 λέγοντα τώ έκτω αγγέλω, ο έχων τήν σάλπιγγα, Λύσον τούς τέσσαρας αγγέλους τούς δεδεμένους επί τώ ποταμώ τώ μεγάλω Ευφράτη. 15 καί ελύθησαν οι τέσσαρες άγγελοι οι ητοιμασμένοι εις τήν ώραν καί ημέραν καί μήνα καί ενιαυτόν,ίνα αποκτείνωσιν τό τρίτον τών ανθρώπων. 16 καί ο αριθμός τών στρατευμάτων τούιππικούδισμυριάδες μυριάδων. ήκουσα τόν αριθμόν αυτών. 17 καί ούτως είδον τούςίππους εν τή οράσει καί τούς καθημένους επ' αυτών, έχοντας θώρακας πυρίνους καί υακινθίνους καί θειώδεις. καί αι κεφαλαί τώνίππων ώς κεφαλαί λεόντων, καί εκ τών στομάτων αυτών εκπορεύεται πύρ καί καπνός καί θείον. 18 από τών τριών πληγών τούτων απεκτάνθησαν τό τρίτον τών ανθρώπων, εκ τούπυρός καί τούκαπνούκαί τούθείου τούΕκπορευομένου εκ τών στομάτων αυτών. 19 η γάρ εξουσία τώνίππων εν τώ στόματι αυτών εστιν καί εν ταίς ουραίς αυτών. αι γάρ ουραί αυτών όμοιαι όφεσιν, έχουσαι κεφαλάς, καί εν αυταίς αδικούσιν.

20 Καί οι λοιποί τών ανθρώπων, οί ουκ απεκτάνθησαν εν ταίς πληγαίς ταύταις, ουδέ μετενόησαν εκ τών έργων τών χειρών αυτών,ίνα μή προσκυνήσουσιν τά δαιμόνια καί τά είδωλα τά χρυσά καί τά αργυρά καί τά χαλκά καί τά λίθινα καί τά ξύλινα, ά ούτε βλέπειν δύνανται ούτε ακούειν ούτε περιπατείν, 21 καί ου μετενόησαν εκ τών φόνων αυτών ούτε εκ τών φαρμάκων αυτών ούτε εκ τής πορνείας αυτών ούτε εκ τών κλεμμάτων αυτών.

10:1 Καί είδον άλλον άγγελον ισχυρόν καταβαίνοντα εκ τούουρανού, περιβεβλημένον νεφέλην, καί η ίρις επί τής κεφαλής αυτού, καί τό πρόσωπον αυτούώς ο ήλιος, καί οι πόδες αυτούώς στύλοι πυρός, 2 καί έχων εν τή χειρί αυτούβιβλαρίδιον ηνεωγμένον. καί έθηκεν τόν πόδα αυτούτόν δεξιόν επί τής θαλάσσης, τόν δέ ευώνυμον επί τής γής, 3 καί έκραξεν φωνή μεγάλη ώσπερ λέων μυκάται. καί ότε έκραξεν, ελάλησαν αι επτά βρονταί τάς εαυτών φωνάς. 4 καί ότε ελάλησαν αι επτά βρονταί, ήμελλον γράφειν. καί ήκουσα φωνήν εκ τούουρανούλέγουσαν, Σφράγισον ά ελάλησαν αι επτά βρονταί, καί μή αυτά γράψης. 5 Καί ο άγγελος όν είδον εστώτα επί τής θαλάσσης καί επί τής γής

ήρεν τήν χείρα αυτούτήν δεξιάν εις τόν ουρανόν

6 καί ώμοσεν εν τώ ζώντι

εις τούς αιώνας τών αιώνων,

ός έκτισεν τόν ουρανόν καί τά εν αυτώ καί τήν γήν καί τά εν αυτή καί τήν θάλασσαν καί τά εν αυτή, ότι χρόνος ουκέτι έσται, 7 αλλ' εν ταίς ημέραις τής φωνής τούεβδόμου αγγέλου, όταν μέλλη σαλπίζειν, καί ετελέσθη τό μυστήριον τούθεού, ώς ευηγγέλισεν τούς εαυτούδούλους τούς προφήτας.

8 Καί η φωνή ήν ήκουσα εκ τούουρανού, πάλιν λαλούσαν μετ' εμούκαί λέγουσαν, Ύπαγε λάβε τό βιβλίον τό ηνεωγμένον εν τή χειρί τούαγγέλου τούεστώτος επί τής θαλάσσης καί επί τής γής. 9 καί απήλθα πρός τόν άγγελον λέγων αυτώ δούναί μοι τό βιβλαρίδιον. καί λέγει μοι, Λάβε καί κατάφαγε αυτό, καί πικρανεί σου τήν κοιλίαν, αλλ' εν τώ στόματί σου έσται γλυκύ ώς μέλι. 10 καί έλαβον τό βιβλαρίδιον εκ τής χειρός τούαγγέλου καί κατέφαγον αυτό, καί ήν εν τώ στόματί μου ώς μέλι γλυκύ. καί ότε έφαγον αυτό, επικράνθη η κοιλία μου. 11 καί λέγουσίν μοι, Δεί σε πάλιν προφητεύσαι επί λαοίς καί έθνεσιν καί γλώσσαις καί βασιλεύσιν πολλοίς.

11:1 Καί εδόθη μοι κάλαμος όμοιος ράβδω, λέγων, Έγειρε καί μέτρησον τόν ναόν τούθεούκαί τό θυσιαστήριον καί τούς προσκυνούντας εν αυτώ. 2 καί τήν αυλήν τήν έξωθεν τούναούέκβαλε έξωθεν καί μή αυτήν μετρήσης, ότι εδόθη τοίς έθνεσιν, καί τήν πόλιν τήν αγίαν πατήσουσιν μήνας τεσσεράκοντα καί δύο. 3 καί δώσω τοίς δυσίν μάρτυσίν μου, καί προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα περιβεβλημένοι σάκκους. 4 ούτοί εισιν αι δύο ελαίαι καί αι δύο λυχνίαι αι ενώπιον τούκυρίου τής γής εστώτες. 5 καί εί τις αυτούς θέλει αδικήσαι, πύρ εκπορεύεται εκ τούστόματος αυτών καί κατεσθίει τούς εχθρούς αυτών. καί εί τις θελήση αυτούς αδικήσαι, ούτως δεί αυτόν αποκτανθήναι. 6 ούτοι έχουσιν τήν εξουσίαν κλείσαι τόν ουρανόν,ίνα μή υετός βρέχη τάς ημέρας τής προφητείας αυτών, καί εξουσίαν έχουσιν επί τών υδάτων στρέφειν αυτά εις αίμα καί πατάξαι τήν γήν εν πάση πληγή οσάκις εάν θελήσωσιν. 7 καί όταν τελέσωσιν τήν μαρτυρίαν αυτών, τό θηρίον τό αναβαίνον εκ τής αβύσσου ποιήσει μετ' αυτών πόλεμον καί νικήσει αυτούς καί αποκτενεί αυτούς. 8 καί τό πτώμα αυτών επί τής πλατείας τής πόλεως τής μεγάλης, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα καί Αίγυπτος, όπου καί ο κύριος αυτών εσταυρώθη. 9 καί βλέπουσιν εκ τών λαών καί φυλών καί γλωσσών καί εθνών τό πτώμα αυτών ημέρας τρείς καί ήμισυ, καί τά πτώματα αυτών ουκ αφίουσιν τεθήναι εις μνήμα. 10 καί οι κατοικούντες επί τής γής χαίρουσιν επ' αυτοίς καί ευφραίνονται, καί δώρα πέμψουσιν αλλήλοις, ότι ούτοι οι δύο προφήται εβασάνισαν τούς κατοικούντας επί τής γής. 11 καί μετά τάς τρείς ημέρας καί ήμισυ πνεύμα ζωής εκ τούθεούεισήλθεν εν αυτοίς, καί έστησαν επί τούς πόδας αυτών, καί φόβος μέγας επέπεσεν επί τούς θεωρούντας αυτούς. 12 καί ήκουσαν φωνής μεγάλης εκ τούουρανούλεγούσης αυτοίς, Ανάβατε ώδε. καί ανέβησαν εις τόν ουρανόν εν τή νεφέλη, καί εθεώρησαν αυτούς οι εχθροί αυτών. 13 Καί εν εκείνη τή ώραεγένετο σεισμός μέγας, καί τό δέκατον τής πόλεως έπεσεν, καί απεκτάνθησαν εν τώ σεισμώονόματα ανθρώπων χιλιάδες επτά, καί οι λοιποί έμφοβοι εγένοντο καί έδωκαν δόξαν τώ θεώ τούουρανού.

14 Η ουαί η δευτέρα απήλθεν. ιδού η ουαί η τρίτη έρχεται ταχύ.

15 Καί ο έβδομος άγγελος εσάλπισεν. καί εγένοντο φωναί μεγάλαι εν τώ ουρανώ λέγοντες,

Εγένετο η βασιλεία τούκόσμου τούκυρίου ημών

καί τούΧριστούαυτού,

καί βασιλεύσει εις τούς αιώνας τών αιώνων.

16 καί οι είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι οι ενώπιον τούθεούκαθήμενοι επί τούς θρόνους αυτών έπεσαν επί τά πρόσωπα αυτών καί προσεκύνησαν τώ θεώ 17 λέγοντες,

Ευχαριστούμέν σοι, κύριε ο θεός ο παντοκράτωρ,

ο ών καί ο ήν,

ότι είληφας τήν δύναμίν σου τήν μεγάλην

καί εβασίλευσας.

18 καί τά έθνη ωργίσθησαν,

καί ήλθεν ηοργή σου

καί ο καιρός τών νεκρών κριθήναι

καί δούναι τόν μισθόν

τοίς δούλοις σου

τοίς προφήταις καί τοίς αγίοις

καί τοίς φοβουμένοις τό όνομά σου,

τούς μικρούς καί τούς μεγάλους,

καί διαφθείραι

τούς διαφθείροντας τήν γήν.

19 καί ηνοίγη ο ναός τούθεούο εν τώ ουρανώ, καί ώφθη η κιβωτός τής διαθήκης αυτούεν τώ ναώ αυτού. καί εγένοντο αστραπαί καί φωναί καί βρονταί καί σεισμός καί χάλαζα μεγάλη.

12:1 Καί σημείον μέγα ώφθη εν τώ ουρανώ, γυνή περιβεβλημένη τόν ήλιον, καί η σελήνη υποκάτω τών ποδών αυτής, καί επί τής κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα, 2 καί εν γαστρί έχουσα, καί κράζει ωδίνουσα καί βασανιζομένη τεκείν. 3 καί ώφθη άλλο σημείον εν τώ ουρανώ, καί ιδού δράκων μέγας πυρρός, έχων κεφαλάς επτά καί κέρατα δέκα καί επί τάς κεφαλάς αυτούεπτά διαδήματα, 4 καί η ουρά αυτούσύρει τό τρίτον τών αστέρων τούουρανούκαί έβαλεν αυτούς εις τήν γήν. καί ο δράκων έστηκεν ενώπιον τής γυναικός τής μελλούσης τεκείν,ίνα όταν τέκη τό τέκνον αυτής καταφάγη. 5 καί έτεκεν υιόν, άρσεν, ός μέλλει ποιμαίνειν πάντα τά έθνη εν ράβδω σιδηρά. καί ηρπάσθη τό τέκνον αυτής πρός τόν θεόν καί πρός τόν θρόνον αυτού. 6 καί η γυνή έφυγεν εις τήν έρημον, όπου έχει εκεί τόπον ητοιμασμένον από τούθεού,ίνα εκεί τρέφωσιν αυτήν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα.

7 Καί εγένετο πόλεμος εν τώ ουρανώ, ο Μιχαήλ καί οι άγγελοι αυτούτούπολεμήσαι μετά τούδράκοντος. καί ο δράκων επολέμησεν καί οι άγγελοι αυτού, 8 καί ουκ ίσχυσεν, ουδέ τόπος ευρέθη αυτών έτι εν τώ ουρανώ. 9 καί εβλήθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος καί ο Σατανάς, ο πλανών τήν οικουμένην όλην, εβλήθη εις τήν γήν, καί οι άγγελοι αυτούμετ' αυτούεβλήθησαν. 10 καί ήκουσα φωνήν μεγάλην εν τώ ουρανώ λέγουσαν,

Άρτι εγένετο η σωτηρία καί η δύναμις

καί η βασιλεία τούθεούημών

καί η εξουσία τούΧριστούαυτού,

ότι εβλήθη ο κατήγωρ τών αδελφών ημών,

ο κατηγορών αυτούς ενώπιον τούθεούημών

ημέρας καί νυκτός.

11 καί αυτοί ενίκησαν αυτόν

διά τό αίμα τούαρνίου

καί διά τόν λόγον τής μαρτυρίας αυτών,

καί ουκ ηγάπησαν τήν ψυχήν αυτών άχρι θανάτου.

12 διά τούτο ευφραίνεσθε,

οι ουρανοί καί οι εν αυτοίς σκηνούντες.

ουαί τήν γήν καί τήν θάλασσαν,

ότι κατέβη ο διάβολος πρός υμάς

έχων θυμόν μέγαν,

ειδώς ότιολίγον καιρόν έχει.

13 Καί ότε είδεν ο δράκων ότι εβλήθη εις τήν γήν, εδίωξεν τήν γυναίκα ήτις έτεκεν τόν άρσενα. 14 καί εδόθησαν τή γυναικί αι δύο πτέρυγες τούαετούτούμεγάλου,ίνα πέτηται εις τήν έρημον εις τόν τόπον αυτής, όπου τρέφεται εκεί καιρόν καί καιρούς καί ήμισυ καιρούαπό προσώπου τούόφεως. 15 καί έβαλεν ο όφις εκ τούστόματος αυτούοπίσω τής γυναικός ύδωρ ώς ποταμόν,ίνα αυτήν ποταμοφόρητον ποιήση. 16 καί εβοήθησεν η γή τή γυναικί, καί ήνοιξεν η γή τό στόμα αυτής καί κατέπιεν τόν ποταμόν όν έβαλεν ο δράκων εκ τούστόματος αυτού. 17 καί ωργίσθη ο δράκων επί τή γυναικί, καί απήλθεν ποιήσαι πόλεμον μετά τών λοιπών τούσπέρματος αυτής, τών τηρούντων τάς εντολάς τούθεούκαί εχόντων τήν μαρτυρίαν Ιησού. 18 καί εστάθη επί τήν άμμον τής θαλάσσης.

13:1 Καί είδον εκ τής θαλάσσης θηρίον αναβαίνον, έχον κέρατα δέκα καί κεφαλάς επτά, καί επί τών κεράτων αυτούδέκα διαδήματα, καί επί τάς κεφαλάς αυτούονόματα βλασφημίας. 2 καί τό θηρίον ό είδον ήν όμοιον παρδάλει, καί οι πόδες αυτούώς άρκου, καί τό στόμα αυτούώς στόμα λέοντος. καί έδωκεν αυτώ ο δράκων τήν δύναμιν αυτούκαί τόν θρόνον αυτούκαί εξουσίαν μεγάλην. 3 καί μίαν εκ τών κεφαλών αυτούώς εσφαγμένην εις θάνατον, καί η πληγή τούθανάτου αυτούεθεραπεύθη. καί εθαυμάσθη όλη η γήοπίσω τούθηρίου, 4 καί προσεκύνησαν τώ δράκοντι ότι έδωκεν τΓην εξουσίαν τώ θηρίω, καί προσεκύνησαν τώ θηρίω λέγοντες, Τίς όμοιος τώ θηρίω, καί τίς δύναται πολεμήσαι μετ' αυτού;

5 Καί εδόθη αυτώ στόμα λαλούν μεγάλα καί βλασφημίας, καί εδόθη αυτώ εξουσία ποιήσαι μήνας τεσσεράκοντα καί δύο. 6 καί ήνοιξεν τό στόμα αυτούεις βλασφημίας πρός τόν θεόν, βλασφημήσαι τό όνομα αυτούκαί τήν σκηνήν αυτού, τούς εν τώ ουρανώ σκηνούντας. 7 καί εδόθη αυτώ ποιήσαι πόλεμον μετά τών αγίων καί νικήσαι αυτούς, καί εδόθη αυτώ εξουσία επί πάσαν φυλήν καί λαόν καί γλώσσαν καί έθνος. 8 καί προσκυνήσουσιν αυτόν πάντες οι κατοικούντες επί τής γής, ού ου γέγραπται τό όνομα αυτούεν τώ βιβλίω τής ζωής τούαρνίου τούεσφαγμένου από καταβολής κόσμου.

9 Εί τις έχει ούς ακουσάτω.

10 εί τις εις αιχμαλωσίαν,

εις αιχμαλωσίαν υπάγει.

εί τις εν μαχαίρη αποκτανθήναι,

αυτόν εν μαχαίρη αποκτανθήναι.

῟Ωδέ εστιν η υπομονή καί η πίστις τών αγίων.

11 Καί είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ τής γής, καί είχεν κέρατα δύο όμοια αρνίω, καί ελάλει ώς δράκων. 12 καί τήν εξουσίαν τούπρώτου θηρίου πάσαν ποιεί ενώπιον αυτού. καί ποιεί τήν γήν καί τούς εν αυτή κατοικούνταςίνα προσκυνήσουσιν τό θηρίον τό πρώτον, ού εθεραπεύθη η πληγή τούθανάτου αυτού. 13 καί ποιεί σημεία μεγάλα,ίνα καί πύρ ποιή εκ τούουρανούκαταβαίνειν εις τήν γήν ενώπιον τών ανθρώπων. 14 καί πλανάτούς κατοικούντας επί τής γής διά τά σημεία ά εδόθη αυτώ ποιήσαι ενώπιον τούθηρίου, λέγων τοίς κατοικούσιν επί τής γής ποιήσαι εικόνα τώ θηρίω ός έχει τήν πληγήν τής μαχαίρης καί έζησεν. 15 καί εδόθη αυτώ δούναι πνεύμα τή εικόνι τούθηρίου,ίνα καί λαλήση η εικών τούθηρίου καί ποιήσηίνα όσοι εάν μή προσκυνήσωσιν τή εικόνι τούθηρίου αποκτανθώσιν. 16 καί ποιεί πάντας, τούς μικρούς καί τούς μεγάλους, καί τούς πλουσίους καί τούς πτωχούς, καί τούς ελευθέρους καί τούς δούλους,ίνα δώσιν αυτοίς χάραγμα επί τής χειρός αυτών τής δεξιάς ή επί τό μέτωπον αυτών, 17 καίίνα μή τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μή ο έχων τό χάραγμα, τό όνομα τούθηρίου ή τόν αριθμόν τούονόματος αυτού. 18 ῟Ωδε η σοφία εστίν. ο έχων νούν ψηφισάτω τόν αριθμόν τούθηρίου, αριθμός γάρ ανθρώπου εστίν. καί ο αριθμός αυτούεξακόσιοι εξήκοντα έξ.

14:1 Καί είδον, καί ιδού τό αρνίον εστός επί τό όρος Σιών, καί μετ' αυτούεκατόν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες έχουσαι τό όνομα αυτούκαί τό όνομα τούπατρός αυτούγεγραμμένον επί τών μετώπων αυτών. 2 καί ήκουσα φωνήν εκ τούουρανούώς φωνήν υδάτων πολλών καί ώς φωνήν βροντής μεγάλης, καί η φωνή ήν ήκουσα ώς κιθαρωδών κιθαριζόντων εν ταίς κιθάραις αυτών. 3 καί ᾄδουσιν ώς ωδήν καινήν ενώπιον τούθρόνου καί ενώπιον τών τεσσάρων ζώων καί τών πρεσβυτέρων. καί ουδείς εδύνατο μαθείν τήν ωδήν ει μή αι εκατόν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από τής γής. 4 ούτοί εισιν οί μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν, παρθένοι γάρ εισιν. ούτοι οι ακολουθούντες τώ αρνίω όπου άν υπάγη. ούτοι ηγοράσθησαν από τών ανθρώπων απαρχή τώ θεώ καί τώ αρνίω, 5 καί εν τώ στόματι αυτών ουχ ευρέθη ψεύδος. άμωμοί εισιν.

6 Καί είδον άλλον άγγελον πετόμενον εν μεσουρανήματι, έχοντα ευαγγέλιον αιώνιον ευαγγελίσαι επί τούς καθημένους επί τής γής καί επί πάν έθνος καί φυλήν καί γλώσσαν καί λαόν, 7 λέγων εν φωνή μεγάλη, Φοβήθητε τόν θεόν καί δότε αυτώ δόξαν, ότι ήλθεν η ώρα τής κρίσεως αυτού, καί προσκυνήσατε τώ ποιήσαντι τόν ουρανόν καί τήν γήν καί θάλασσαν καί πηγάς υδάτων.

8 Καί άλλος άγγελος δεύτερος ηκολούθησεν λέγων, Έπεσεν, έπεσεν Βαβυλών η μεγάλη, ή εκ τούοίνου τούθυμούτής πορνείας αυτής πεπότικεν πάντα τά έθνη.

9 Καί άλλος άγγελος τρίτος ηκολούθησεν αυτοίς λέγων εν φωνή μεγάλη, Εί τις προσκυνεί τό θηρίον καί τήν εικόνα αυτού, καί λαμβάνει χάραγμα επί τούμετώπου αυτούή επί τήν χείρα αυτού, 10 καί αυτός πίεται εκ τούοίνου τούθυμούτούθεούτούκεκερασμένου ακράτου εν τώ ποτηρίω τήςοργής αυτού, καί βασανισθήσεται εν πυρί καί θείω ενώπιον αγγέλων αγίων καί ενώπιον τούαρνίου. 11 καί ο καπνός τούβασανισμούαυτών εις αιώνας αιώνων αναβαίνει, καί ουκ έχουσιν ανάπαυσιν ημέρας καί νυκτός, οι προσκυνούντες τό θηρίον καί τήν εικόνα αυτού, καί εί τις λαμβάνει τό χάραγμα τούονόματος αυτού. 12 ῟Ωδε η υπομονή τών αγίων εστίν, οι τηρούντες τάς εντολάς τούθεούκαί τήν πίστιν Ιησού.

13 Καί ήκουσα φωνής εκ τούουρανούλεγούσης, Γράψον. Μακάριοι οι νεκροί οι εν κυρίω αποθνήσκοντες απ' άρτι. ναί, λέγει τό πνεύμα,ίνα αναπαήσονται εκ τών κόπων αυτών. τά γάρ έργα αυτών ακολουθεί μετ' αυτών.

14 Καί είδον, καί ιδού νεφέλη λευκή, καί επί τήν νεφέλην καθήμενον όμοιον υιόν ανθρώπου, έχων επί τής κεφαλής αυτούστέφανον χρυσούν καί εν τή χειρί αυτούδρέπανονοξύ. 15 καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τούναού, κράζων εν φωνή μεγάλη τώ καθημένω επί τής νεφέλης, Πέμψον τό δρέπανόν σου καί θέρισον, ότι ήλθεν η ώρα θερίσαι, ότι εξηράνθη ο θερισμός τής γής. 16 καί έβαλεν ο καθήμενος επί τής νεφέλης τό δρέπανον αυτούεπί τήν γήν, καί εθερίσθη η γή.

17 Καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τούναούτούεν τώ ουρανώ, έχων καί αυτός δρέπανονοξύ. 18 Καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τούθυσιαστηρίου, ο έχων εξουσίαν επί τούπυρός, καί εφώνησεν φωνή μεγάλη τώ έχοντι τό δρέπανον τόοξύ λέγων, Πέμψον σου τό δρέπανον τόοξύ καί τρύγησον τούς βότρυας τής αμπέλου τής γής, ότι ήκμασαν αι σταφυλαί αυτής. 19 καί έβαλεν ο άγγελος τό δρέπανον αυτούεις τήν γήν, καί ετρύγησεν τήν άμπελον τής γής καί έβαλεν εις τήν ληνόν τούθυμούτούθεούτόν μέγαν. 20 καί επατήθη η ληνός έξωθεν τής πόλεως, καί εξήλθεν αίμα εκ τής ληνούάχρι τών χαλινών τώνίππων από σταδίων χιλίων εξακοσίων.

15:1 Καί είδον άλλο σημείον εν τώ ουρανώ μέγα καί θαυμαστόν, αγγέλους επτά έχοντας πληγάς επτά τάς εσχάτας, ότι εν αυταίς ετελέσθη ο θυμός τούθεού.

2 Καί είδον ώς θάλασσαν υαλίνην μεμιγμένην πυρί, καί τούς νικώντας εκ τούθηρίου καί εκ τής εικόνος αυτούκαί εκ τούαριθμούτούονόματος αυτούεστώτας επί τήν θάλασσαν τήν υαλίνην, έχοντας κιθάρας τούθεού. 3 καί ᾄδουσιν τήν ωδήν Μωϋσέως τούδούλου τούθεούκαί τήν ωδήν τούαρνίου λέγοντες,

Μεγάλα καί θαυμαστά τά έργα σου,

κύριε ο θεός ο παντοκράτωρ.

δίκαιαι καί αληθιναί αι οδοί σου,

ο βασιλεύς τών εθνών.

4 τίς ου μή φοβηθή, κύριε,

καί δοξάσει τό όνομά σου;

ότι μόνος όσιος,

ότι πάντα τά έθνη ήξουσιν

καί προσκυνήσουσιν ενώπιόν σου,

ότι τά δικαιώματά σου εφανερώθησαν.

5 Καί μετά ταύτα είδον, καί ηνοίγη ο ναός τής σκηνής τούμαρτυρίου εν τώ ουρανώ, 6 καί εξήλθον οι επτά άγγελοι οι έχοντες τάς επτά πληγάς εκ τούναού, ενδεδυμένοι λίνον καθαρόν λαμπρόν καί περιεζωσμένοι περί τά στήθη ζώνας χρυσάς. 7 καί έν εκ τών τεσσάρων ζώων έδωκεν τοίς επτά αγγέλοις επτά φιάλας χρυσάς γεμούσας τούθυμούτούθεούτούζώντος εις τούς αιώνας τών αιώνων. 8 καί εγεμίσθη ο ναός καπνούεκ τής δόξης τούθεούκαί εκ τής δυνάμεως αυτού, καί ουδείς εδύνατο εισελθείν εις τόν ναόν άχρι τελεσθώσιν αι επτά πληγαί τών επτά αγγέλων.

16:1 Καί ήκουσα μεγάλης φωνής εκ τούναούλεγούσης τοίς επτά αγγέλοις, Υπάγετε καί εκχέετε τάς επτά φιάλας τούθυμούτούθεούεις τήν γήν.

2 Καί απήλθεν ο πρώτος καί εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεις τήν γήν. καί εγένετο έλκος κακόν καί πονηρόν επί τούς ανθρώπους τούς έχοντας τό χάραγμα τούθηρίου καί τούς προσκυνούντας τή εικόνι αυτού.

3 Καί ο δεύτερος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεις τήν θάλασσαν. καί εγένετο αίμα ώς νεκρού, καί πάσα ψυχή ζωής απέθανεν, τά εν τή θαλάσση.

4 Καί ο τρίτος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεις τούς ποταμούς καί τάς πηγάς τών υδάτων. καί εγένετο αίμα. 5 καί ήκουσα τούαγγέλου τών υδάτων λέγοντος,

Δίκαιος εί, ο ών καί ο ήν, ο όσιος,

ότι ταύτα έκρινας,

6 ότι αίμα αγίων καί προφητών εξέχεαν,

καί αίμα αυτοίς δέδωκας πιείν.

άξιοί εισιν.

7 καί ήκουσα τούθυσιαστηρίου λέγοντος,

Ναί, κύριε ο θεός ο παντοκράτωρ,

αληθιναί καί δίκαιαι αι κρίσεις σου.

8 Καί ο τέταρτος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεπί τόν ήλιον. καί εδόθη αυτώ καυματίσαι τούς ανθρώπους εν πυρί. 9 καί εκαυματίσθησαν οι άνθρωποι καύμα μέγα, καί εβλασφήμησαν τό όνομα τούθεούτούέχοντος τήν εξουσίαν επί τάς πληγάς ταύτας, καί ου μετενόησαν δούναι αυτώ δόξαν.

10 Καί ο πέμπτος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεπί τόν θρόνον τούθηρίου. καί εγένετο η βασιλεία αυτούεσκοτωμένη, καί εμασώντο τάς γλώσσας αυτών εκ τούπόνου, 11 καί εβλασφήμησαν τόν θεόν τούουρανούεκ τών πόνων αυτών καί εκ τών ελκών αυτών, καί ου μετενόησαν εκ τών έργων αυτών.

12 Καί ο έκτος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεπί τόν ποταμόν τόν μέγαν τόν Ευφράτην. καί εξηράνθη τό ύδωρ αυτού,ίνα ετοιμασθή η οδός τών βασιλέων τών από ανατολής ηλίου. 13 Καί είδον εκ τούστόματος τούδράκοντος καί εκ τούστόματος τούθηρίου καί εκ τούστόματος τούψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ακάθαρτα ώς βάτραχοι. 14 εισίν γάρ πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία, ά εκπορεύεται επί τούς βασιλε~ις τής οικουμένης όλης, συναγαγείν αυτούς εις τόν πόλεμον τής ημέρας τής μεγάλης τούθεούτούπαντοκράτορος. 15 Ιδού έρχομαι ώς κλέπτης. μακάριος ο γρηγορών καί τηρών τά ιμάτια αυτού,ίνα μή γυμνός περιπατή καί βλέπωσιν τήν ασχημοσύνην αυτού. 16 καί συνήγαγεν αυτούς εις τόν τόπον τόν καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδών.

17 Καί ο έβδομος εξέχεεν τήν φιάλην αυτούεπί τόν αέρα. καί εξήλθεν φωνή μεγάλη εκ τούναούαπό τούθρόνου λέγουσα, Γέγονεν. 18 καί εγένοντο αστραπαί καί φωναί καί βρονταί, καί σεισμός εγένετο μέγας οίος ουκ εγένετο αφ' ού άνθρωπος εγένετο επί τής γής τηλικούτος σεισμός ούτω μέγας. 19 καί εγένετο η πόλις η μεγάλη εις τρία μέρη, καί αι πόλεις τών εθνών έπεσαν. καί Βαβυλών η μεγάλη εμνήσθη ενώπιον τούθεούδούναι αυτή τό ποτήριον τούοίνου τούθυμούτήςοργής αυτού. 20 καί πάσα νήσος έφυγεν, καί όρη ουχ ευρέθησαν. 21 καί χάλαζα μεγάλη ώς ταλαντιαία καταβαίνει εκ τούουρανούεπί τούς ανθρώπους. καί εβλασφήμησαν οι άνθρωποι τόν θεόν εκ τής πληγής τής χαλάζης, ότι μεγάλη εστίν η πληγή αυτής σφόδρα.

17:1 Καί ήλθεν είς εκ τών επτά αγγέλων τών εχόντων τάς επτά φιάλας, καί ελάλησεν μετ' εμούλέγων, Δεύρο, δείξω σοι τό κρίμα τής πόρνης τής μεγάλης τής καθημένης επί υδάτων πολλών, 2 μεθ' ης επόρνευσαν οι βασιλείς τής γής, καί εμεθύσθησαν οι κατοικούντες τήν γήν εκ τούοίνου τής πορνείας αυτής. 3 καί απήνεγκέν με εις έρημον εν πνεύματι. καί είδον γυναίκα καθημένην επί θηρίον κόκκινον, γέμονταονόματα βλασφημίας, έχων κεφαλάς επτά καί κέρατα δέκα. 4 καί η γυνή ήν περιβεβλημένη πορφυρούν καί κόκκινον, καί κεχρυσωμένη χρυσίω καί λίθω τιμίω καί μαργαρίταις, έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τή χειρί αυτής γέμον βδελυγμάτων καί τά ακάθαρτα τής πορνείας αυτής, 5 καί επί τό μέτωπον αυτής όνομα γεγραμμένον, μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ τών πορνών καί τών βδελυγμάτων τής γής. 6 καί είδον τήν γυναίκα μεθύουσαν εκ τούαίματος τών αγίων καί εκ τούαίματος τών μαρτύρων Ιησού.

Καί εθαύμασα ιδών αυτήν θαύμα μέγα. 7 καί είπέν μοι ο άγγελος, Διά τί εθαύμασας; εγώ ερώ σοι τό μυστήριον τής γυναικός καί τούθηρίου τούβαστάζοντος αυτήν, τούέχοντος τάς επτά κεφαλάς καί τά δέκα κέρατα. 8 τό θηρίον ό είδες ήν καί ουκ έστιν, καί μέλλει αναβαίνειν εκ τής αβύσσου, καί εις απώλειαν υπάγει. καί θαυμασθήσονται οι κατοικούντες επί τής γής, ών ου γέγραπται τό όνομα επί τό βιβλίον τής ζωής από καταβολής κόσμου, βλεπόντων τό θηρίον ότι ήν καί ουκ έστιν καί παρέσται. 9 ώδε ο νούς ο έχων σοφίαν. αι επτά κεφαλαί επτά όρη εισίν, όπου η γυνή κάθηται επ' αυτών. καί βασιλείς επτά εισιν. 10 οι πέντε έπεσαν, ο είς έστιν, ο άλλος ούπω ήλθεν, καί όταν έλθηολίγον αυτόν δεί μείναι. 11 καί τό θηρίον ό ήν καί ουκ έστιν, καί αυτός όγδοός εστιν καί εκ τών επτά εστιν, καί εις απώλειαν υπάγει. 12 καί τά δέκα κέρατα ά είδες δέκα βασιλείς εισιν, οίτινες βασιλείαν ούπω έλαβον, αλλά εξουσίαν ώς βασιλείς μίαν ώραν λαμβάνουσιν μετά τούθηρίου. 13 ούτοι μίαν γνώμην έχουσιν, καί τήν δύναμιν καί εξουσίαν αυτών τώ θηρίω διδόασιν. 14 ούτοι μετά τούαρνίου πολεμήσουσιν, καί τό αρνίον νικήσει αυτούς, ότι κύριος κυρίων εστίν καί βασιλεύς βασιλέων, καί οι μετ' αυτούκλητοί καί εκλεκτοί καί πιστοί.

15 Καί λέγει μοι, Τά ύδατα ά είδες, ού η πόρνη κάθηται, λαοί καί όχλοι εισίν καί έθνη καί γλώσσαι. 16 καί τά δέκα κέρατα ά είδες καί τό θηρίον, ούτοι μισήσουσιν τήν πόρνην, καί ηρημωμένην ποιήσουσιν αυτήν καί γυμνήν, καί τάς σάρκας αυτής φάγονται, καί αυτήν κατακαύσουσιν εν πυρί. 17 ο γάρ θεός έδωκεν εις τάς καρδίας αυτών ποιήσαι τήν γνώμην αυτού, καί ποιήσαι μίαν γνώμην καί δούναι τήν βασιλείαν αυτών τώ θηρίω, άχρι τελεσθήσονται οι λόγοι τούθεού. 18 καί η γυνή ήν είδες έστιν η πόλις η μεγάλη η έχουσα βασιλείαν επί τών βασιλέων τής γής.

18:1 Μετά ταύτα είδον άλλον άγγελον καταβαίνοντα εκ τούουρανού, έχοντα εξουσίαν μεγάλην, καί η γή εφωτίσθη εκ τής δόξης αυτού. 2 καί έκραξεν εν ισχυράφωνή λέγων,

Έπεσεν, έπεσεν Βαβυλών η μεγάλη,

καί εγένετο κατοικητήριον δαιμονίων

καί φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου

καί φυλακή παντόςορνέου ακαθάρτου

καί φυλακή παντός θηρίου ακαθάρτου

καί μεμισημένου,

3 ότι εκ τούοίνου τούθυμούτής πορνείας αυτής

πέπωκαν πάντα τά έθνη,

καί οι βασιλείς τής γής μετ' αυτής επόρνευσαν,

καί οι έμποροι τής γής εκ τής δυνάμεως

τούστρήνους αυτής επλούτησαν.

4 Καί ήκουσα άλλην φωνήν εκ τούουρανούλέγουσαν,

Εξέλθατε, ο λαός μου, εξ αυτής,

ίνα μή συγκοινωνήσητε ταίς αμαρτίαις αυτής,

καί εκ τών πληγών αυτήςίνα μή λάβητε.

5 ότι εκολλήθησαν αυτής αι αμαρτίαι

άχρι τούουρανού,

καί εμνημόνευσεν ο θεός τά αδικήματα αυτής.

6 απόδοτε αυτή ώς καί αυτή απέδωκεν,

καί διπλώσατε τά διπλά

κατά τά έργα αυτής.

εν τώ ποτηρίω ώ εκέρασεν κεράσατε αυτή διπλούν.

7 όσα εδόξασεν αυτήν καί εστρηνίασεν,

τοσούτον δότε αυτή βασανισμόν καί πένθος.

ότι εν τή καρδίααυτής λέγει ότι

Κάθημαι βασίλισσα,

καί χήρα ουκ ειμί,

καί πένθος ου μή ίδω.

8 διά τούτο εν μιάημέραήξουσιν αι πληγαί αυτής,

θάνατος καί πένθος καί λιμός,

καί εν πυρί κατακαυθήσεται.

ότι ισχυρός κύριος ο θεός

ο κρίνας αυτήν.

9 Καί κλαύσουσιν καί κόψονται επ' αυτήν οι βασιλείς τής γής οι μετ' αυτής πορνεύσαντες καί στρηνιάσαντες, όταν βλέπωσιν τόν καπνόν τής πυρώσεως αυτής, 10 από μακρόθεν εστηκότες διά τόν φόβον τούβασανισμούαυτής, λέγοντες,

Ουαί ουαί, η πόλις η μεγάλη,

Βαβυλών η πόλις η ισχυρά,

ότι μιάώραήλθεν η κρίσις σου.

11 Καί οι έμποροι τής γής κλαίουσιν καί πενθούσιν επ' αυτήν, ότι τόν γόμον αυτών ουδείς αγοράζει ουκέτι, 12 γόμον χρυσούκαί αργύρου καί λίθου τιμίου καί μαργαριτών καί βυσσίνου καί πορφύρας καί σιρικούκαί κοκκίνου, καί πάν ξύλον θύϊνον καί πάν σκεύος ελεφάντινον καί πάν σκεύος εκ ξύλου τιμιωτάτου καί χαλκούκαί σιδήρου καί μαρμάρου, 13 καί κιννάμωμον καί άμωμον καί θυμιάματα καί μύρον καί λίβανον καί οίνον καί έλαιον καί σεμίδαλιν καί σίτον καί κτήνη καί πρόβατα, καίίππων καί ρεδών καί σωμάτων, καί ψυχάς ανθρώπων.

14 καί ηοπώρα σου τής επιθυμίας τής ψυχής

απήλθεν από σού,

καί πάντα τά λιπαρά καί τά λαμπρά

απώλετο από σού,

καί ουκέτι ου μή αυτά ευρήσουσιν.

15 οι έμποροι τούτων, οι πλουτήσαντες απ' αυτής, από μακρόθεν στήσονται διά τόν φόβον τούβασανισμούαυτής, κλαίοντες καί πενθούντες, 16 λέγοντες,

Ουαί ουαί, η πόλις η μεγάλη,

η περιβεβλημένη βύσσινον

καί πορφυρούν καί κόκκινον,

καί κεχρυσωμένη εν χρυσίω

καί λίθω τιμίω καί μαργαρίτη,

17 ότι μιάώραηρημώθη

ο τοσούτος πλούτος.

Καί πάς κυβερνήτης καί πάς ο επί τόπον πλέων καί ναύται καί όσοι τήν θάλασσαν εργάζονται από μακρόθεν έστησαν 18 καί έκραζον βλέποντες τόν καπνόν τής πυρώσεως αυτής λέγοντες, Τίς ομοία τή πόλει τή μεγάλη; 19 καί έβαλον χούν επί τάς κεφαλάς αυτών καί έκραζον κλαίοντες καί πενθούντες, λέγοντες,

Ουαί ουαί, η πόλις η μεγάλη,

εν ή επλούτησαν πάντες οι έχοντες τά πλοία

εν τή θαλάσση εκ τής τιμιότητος αυτής,

ότι μιάώραηρημώθη.

20 Ευφραίνου επ' αυτή, ουρανέ,

καί οι άγιοι καί οι απόστολοι καί οι προφήται,

ότι έκρινεν ο θεός

τό κρίμα υμών εξ αυτής.

21 Καί ήρεν είς άγγελος ισχυρός λίθον ώς μύλινον μέγαν καί έβαλεν εις τήν θάλασσαν λέγων,

Ούτως ορμήματι βληθήσεται

Βαβυλών η μεγάλη πόλις,

καί ου μή ευρεθή έτι.

22 καί φωνή κιθαρωδών καί μουσικών

καί αυλητών καί σαλπιστών

ου μή ακουσθή εν σοί έτι,

καί πάς τεχνίτης πάσης τέχνης

ου μή ευρεθή εν σοί έτι,

καί φωνή μύλου

ου μή ακουσθή εν σοί έτι,

23 καί φώς λύχνου

ου μή φάνη εν σοί έτι,

καί φωνή νυμφίου καί νύμφης

ου μή ακουσθή εν σοί έτι.

ότι οι έμποροί σου ήσαν οι μεγιστάνες τής γής,

ότι εν τή φαρμακείασου επλανήθησαν

πάντα τά έθνη,

24 καί εν αυτή αίμα προφητών καί αγίων ευρέθη

καί πάντων τών εσφαγμένων επί τής γής.

19:1 Μετά ταύτα ήκουσα ώς φωνήν μεγάλην όχλου πολλούεν τώ ουρανώ λεγόντων,

Αλληλουϊά.

η σωτηρία καί η δόξα καί η δύναμις

τούθεούημών,

2 ότι αληθιναί καί δίκαιαι αι κρίσεις αυτού.

ότι έκρινεν τήν πόρνην τήν μεγάλην

ήτις έφθειρεν τήν γήν εν τή πορνείααυτής,

καί εξεδίκησεν τό αίμα τών δούλων αυτού

εκ χειρός αυτής.

3 καί δεύτερον είρηκαν,

Αλληλουϊά.

καί ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τούς αιώνας

τών αιώνων.

4 καί έπεσαν οι πρεσβύτεροι οι είκοσι τέσσαρες καί τά τέσσαρα ζώα, καί προσεκύνησαν τώ θεώ τώ καθημένω επί τώ θρόνω, λέγοντες,

Αμήν, Αλληλουϊά.

5 Καί φωνή από τούθρόνου εξήλθεν λέγουσα,

Αινείτε τώ θεώ ημών,

πάντες οι δούλοι αυτού,

καί οι φοβούμενοι αυτόν,

οι μικροί καί οι μεγάλοι.

6 καί ήκουσα ώς φωνήν όχλου πολλούκαί ώς φωνήν υδάτων πολλών καί ώς φωνήν βροντών ισχυρών λεγόντων,

Αλληλουϊά,

ότι εβασίλευσεν κύριος

ο θεός ημών ο παντοκράτωρ.

7 χαίρωμεν καί αγαλλιώμεν,

καί δώσωμεν τήν δόξαν αυτώ,

ότι ήλθεν ο γάμος τούαρνίου,

καί η γυνή αυτούητοίμασεν εαυτήν.

8 καί εδόθη αυτήίνα περιβάληται

βύσσινον λαμπρόν καθαρόν,

τό γάρ βύσσινον

τά δικαιώματα τών αγίων εστίν.

9 Καί λέγει μοι, Γράψον. Μακάριοι οι εις τό δείπνον τούγάμου τούαρνίου κεκλημένοι. καί λέγει μοι, Ούτοι οι λόγοι αληθινοί τούθεούεισιν. 10 καί έπεσα έμπροσθεν τών ποδών αυτούπροσκυνήσαι αυτώ. καί λέγει μοι, Όρα μή. σύνδουλός σού ειμι καί τών αδελφών σου τών εχόντων τήν μαρτυρίαν Ιησού. τώ θεώ προσκύνησον. η γάρ μαρτυρία Ιησούεστιν τό πνεύμα τής προφητείας.

11 Καί είδον τόν ουρανόν ηνεωγμένον, καί ιδούίππος λευκός, καί ο καθήμενος επ' αυτόν καλούμενος πιστός καί αληθινός, καί εν δικαιοσύνη κρίνει καί πολεμεί. 12 οι δέοφθαλμοί αυτούώς φλόξ πυρός, καί επί τήν κεφαλήν αυτούδιαδήματα πολλά, έχων όνομα γεγραμμένον ό ουδείς οίδεν ει μή αυτός, 13 καί περιβεβλημένος ιμάτιον βεβαμμένον αίματι, καί κέκληται τό όνομα αυτούο λόγος τούθεού. 14 καί τά στρατεύματα τά εν τώ ουρανώ ηκολούθει αυτώ εφ'ίπποις λευκοίς, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν καθαρόν. 15 καί εκ τούστόματος αυτούεκπορεύεται ρομφαίαοξεία,ίνα εν αυτή πατάξη τά έθνη, καί αυτός ποιμανεί αυτούς εν ράβδω σιδηρά. καί αυτός πατεί τήν ληνόν τούοίνου τούθυμούτήςοργής τούθεούτούπαντοκράτορος. 16 καί έχει επί τό ιμάτιον καί επί τόν μηρόν αυτούόνομα γεγραμμένον. Βασιλεύς βασιλέων καί κύριος κυρίων.

17 Καί είδον ένα άγγελον εστώτα εν τώ ηλίω, καί έκραξεν εν φωνή μεγάλη λέγων πάσιν τοίςορνέοις τοίς πετομένοις εν μεσουρανήματι, Δεύτε συνάχθητε εις τό δείπνον τό μέγα τούθεού, 18ίνα φάγητε σάρκας βασιλέων καί σάρκας χιλιάρχων καί σάρκας ισχυρών καί σάρκαςίππων καί τών καθημένων επ' αυτών καί σάρκας πάντων ελευθέρων τε καί δούλων καί μικρών καί μεγάλων. 19 Καί είδον τό θηρίον καί τούς βασιλείς τής γής καί τά στρατεύματα αυτών συνηγμένα ποιήσαι τόν πόλεμον μετά τούκαθημένου επί τούίππου καί μετά τούστρατεύματος αυτού. 20 καί επιάσθη τό θηρίον καί μετ' αυτούο ψευδοπροφήτης ο ποιήσας τά σημεία ενώπιον αυτού, εν οίς επλάνησεν τούς λαβόντας τό χάραγμα τούθηρίου καί τούς προσκυνούντας τή εικόνι αυτού. ζώντες εβλήθησαν οι δύο εις τήν λίμνην τούπυρός τής καιομένης εν θείω. 21 καί οι λοιποί απεκτάνθησαν εν τή ρομφαίατούκαθημένου επί τούίππου τή εξελθούση εκ τούστόματος αυτού, καί πάντα τά όρνεα εχορτάσθησαν εκ τών σαρκών αυτών.

20:1 Καί είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ τούουρανού, έχοντα τήν κλείν τής αβύσσου καί άλυσιν μεγάλην επί τήν χείρα αυτού. 2 καί εκράτησεν τόν δράκοντα, ο όφις ο αρχαίος, ός εστιν Διάβολος καί ο Σατανάς, καί έδησεν αυτόν χίλια έτη, 3 καί έβαλεν αυτόν εις τήν άβυσσον καί έκλεισεν καί εσφράγισεν επάνω αυτούίνα μή πλανήση έτι τά έθνη άχρι τελεσθή τά χίλια έτη. μετά ταύτα δεί λυθήναι αυτόν μικρόν χρόνον.

4 Καί είδον θρόνους, καί εκάθισαν επ' αυτούς, καί κρίμα εδόθη αυτοίς, καί τάς ψυχάς τών πεπελεκισμένων διά τήν μαρτυρίαν Ιησούκαί διά τόν λόγον τούθεού, καί οίτινες ου προσεκύνησαν τό θηρίον ουδέ τήν εικόνα αυτούκαί ουκ έλαβον τό χάραγμα επί τό μέτωπον καί επί τήν χείρα αυτών. καί έζησαν καί εβασίλευσαν μετά τούΧριστούχίλια έτη. 5 οι λοιποί τών νεκρών ουκ έζησαν άχρι τελεσθή τά χίλια έτη. αύτη η ανάστασις η πρώτη. 6 μακάριος καί άγιος ο έχων μέρος εν τή αναστάσει τή πρώτη. επί τούτων ο δεύτερος θάνατος ουκ έχει εξουσίαν, αλλ' έσονται ιερείς τούθεούκαί τούΧριστού, καί βασιλεύσουσιν μετ' αυτούτά χίλια έτη.

7 Καί όταν τελεσθή τά χίλια έτη, λυθήσεται ο Σατανάς εκ τής φυλακής αυτού, 8 καί εξελεύσεται πλανήσαι τά έθνη τά εν ταίς τέσσαρσιν γωνίαις τής γής, τόν Γώγ καί Μαγώγ, συναγαγείν αυτούς εις τόν πόλεμον, ών ο αριθμός αυτών ώς η άμμος τής θαλάσσης. 9 καί ανέβησαν επί τό πλάτος τής γής καί εκύκλευσαν τήν παρεμβολήν τών αγίων καί τήν πόλιν τήν ηγαπημένην. καί κατέβη πύρ εκ τούουρανούκαί κατέφαγεν αυτούς. 10 καί ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις τήν λίμνην τούπυρός καί θείου, όπου καί τό θηρίον καί ο ψευδοπροφήτης, καί βασανισθήσονται ημέρας καί νυκτός εις τούς αιώνας τών αιώνων.

11 Καί είδον θρόνον μέγαν λευκόν καί τόν καθήμενον επ' αυτόν, ού από τούπροσώπου έφυγεν η γή καί ο ουρανός, καί τόπος ουχ ευρέθη αυτοίς. 12 καί είδον τούς νεκρούς, τούς μεγάλους καί τούς μικρούς, εστώτας ενώπιον τούθρόνου, καί βιβλία ηνοίχθησαν. καί άλλο βιβλίον ηνοίχθη, ό εστιν τής ζωής. καί εκρίθησαν οι νεκροί εκ τών γεγραμμένων εν τοίς βιβλίοις κατά τά έργα αυτών. 13 καί έδωκεν η θάλασσα τούς νεκρούς τούς εν αυτή, καί ο θάνατος καί ο άδης έδωκαν τούς νεκρούς τούς εν αυτοίς, καί εκρίθησαν έκαστος κατά τά έργα αυτών. 14 καί ο θάνατος καί ο άδης εβλήθησαν εις τήν λίμνην τούπυρός. ούτος ο θάνατος ο δεύτερός εστιν, η λίμνη τούπυρός. 15 καί εί τις ουχ ευρέθη εν τή βίβλω τής ζωής γεγραμμένος εβλήθη εις τήν λίμνην τούπυρός.

21:1 Καί είδον ουρανόν καινόν καί γήν καινήν. ο γάρ πρώτος ουρανός καί η πρώτη γή απήλθαν, καί η θάλασσα ουκ έστιν έτι. 2 καί τήν πόλιν τήν αγίαν Ιερουσαλήμ καινήν είδον καταβαίνουσαν εκ τούουρανούαπό τούθεού, ητοιμασμένην ώς νύμφην κεκοσμημένην τώ ανδρί αυτής. 3 καί ήκουσα φωνής μεγάλης εκ τούθρόνου λεγούσης, Ιδού η σκηνή τούθεούμετά τών ανθρώπων, καί σκηνώσει μετ' αυτών, καί αυτοί λαοί αυτούέσονται, καί αυτός ο θεός μετ' αυτών έσται, αυτών θεός, 4 καί εξαλείψει πάν δάκρυον εκ τώνοφθαλμών αυτών, καί ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος ουκ έσται έτι. ότι τά πρώτα απήλθαν.

5 Καί είπεν ο καθήμενος επί τώ θρόνω, Ιδού καινά ποιώ πάντα. καί λέγει, Γράψον, ότι ούτοι οι λόγοι πιστοί καί αληθινοί εισιν. 6 καί είπέν μοι, Γέγοναν. εγώ ειμι τό Άλφα καί τό ῏Ω, η αρχή καί τό τέλος. εγώ τώ διψώντι δώσω εκ τής πηγής τούύδατος τής ζωής δωρεάν. 7 ο νικών κληρονομήσει ταύτα, καί έσομαι αυτώ θεός καί αυτός έσται μοι υιός. 8 τοίς δέ δειλοίς καί απίστοις καί εβδελυγμένοις καί φονεύσιν καί πόρνοις καί φαρμάκοις καί ειδωλολάτραις καί πάσιν τοίς ψευδέσιν τό μέρος αυτών εν τή λίμνη τή καιομένη πυρί καί θείω, ό εστιν ο θάνατος ο δεύτερος.

9 Καί ήλθεν είς εκ τών επτά αγγέλων τών εχόντων τάς επτά φιάλας, τών γεμόντων τών επτά πληγών τών εσχάτων, καί ελάλησεν μετ' εμούλέγων, Δεύρο, δείξω σοι τήν νύμφην τήν γυναίκα τούαρνίου. 10 καί απήνεγκέν με εν πνεύματι επί όρος μέγα καί υψηλόν, καί έδειξέν μοι τήν πόλιν τήν αγίαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν εκ τούουρανούαπό τούθεού, 11 έχουσαν τήν δόξαν τούθεού. ο φωστήρ αυτής όμοιος λίθω τιμιωτάτω, ώς λίθω ιάσπιδι κρυσταλλίζοντι. 12 έχουσα τείχος μέγα καί υψηλόν, έχουσα πυλώνας δώδεκα, καί επί τοίς πυλώσιν αγγέλους δώδεκα, καίονόματα επιγεγραμμένα ά εστιν τάονόματα τών δώδεκα φυλών υιών Ισραήλ. 13 από ανατολής πυλώνες τρείς, καί από βορρά πυλώνες τρείς, καί από νότου πυλώνες τρείς, καί από δυσμών πυλώνες τρείς. 14 καί τό τείχος τής πόλεως έχων θεμελίους δώδεκα, καί επ' αυτών δώδεκαονόματα τών δώδεκα αποστόλων τούαρνίου.

15 Καί ο λαλών μετ' εμούείχεν μέτρον κάλαμον χρυσούν,ίνα μετρήση τήν πόλιν καί τούς πυλώνας αυτής καί τό τείχος αυτής. 16 καί η πόλις τετράγωνος κείται, καί τό μήκος αυτής όσον καί τό πλάτος. καί εμέτρησεν τήν πόλιν τώ καλάμω επί σταδίων δώδεκα χιλιάδων. τό μήκος καί τό πλάτος καί τό ύψος αυτής ίσα εστίν. 17 καί εμέτρησεν τό τείχος αυτής εκατόν τεσσεράκοντα τεσσάρων πηχών, μέτρον ανθρώπου, ό εστιν αγγέλου. 18 καί η ενδώμησις τούτείχους αυτής ίασπις, καί η πόλις χρυσίον καθαρόν όμοιον υάλω καθαρώ. 19 οι θεμέλιοι τούτείχους τής πόλεως παντί λίθω τιμίω κεκοσμημένοι. ο θεμέλιος ο πρώτος ίασπις, ο δεύτερος σάπφιρος, ο τρίτος χαλκηδών, ο τέταρτος σμάραγδος, 20 ο πέμπτος σαρδόνυξ, ο έκτος σάρδιον, ο έβδομος χρυσόλιθος, ο όγδοος βήρυλλος, ο ένατος τοπάζιον, ο δέκατος χρυσόπρασος, ο ενδέκατος υάκινθος, ο δωδέκατος αμέθυστος. 21 καί οι δώδεκα πυλώνες δώδεκα μαργαρίται, ανά είς έκαστος τών πυλώνων ήν εξ ενός μαργαρίτου. καί η πλατεία τής πόλεως χρυσίον καθαρόν ώς ύαλος διαυγής.

22 Καί ναόν ουκ είδον εν αυτή, ο γάρ κύριος ο θεός ο παντοκράτωρ ναός αυτής εστιν, καί τό αρνίον. 23 καί η πόλις ου χρείαν έχει τούηλίου ουδέ τής σελήνης,ίνα φαίνωσιν αυτή, η γάρ δόξα τούθεούεφώτισεν αυτήν, καί ο λύχνος αυτής τό αρνίον. 24 καί περιπατήσουσιν τά έθνη διά τούφωτός αυτής. καί οι βασιλείς τής γής φέρουσιν τήν δόξαν αυτών εις αυτήν. 25 καί οι πυλώνες αυτής ου μή κλεισθώσιν ημέρας, νύξ γάρ ουκ έσται εκεί. 26 καί οίσουσιν τήν δόξαν καί τήν τιμήν τών εθνών εις αυτήν. 27 καί ου μή εισέλθη εις αυτήν πάν κοινόν καί ο ποιών βδέλυγμα καί ψεύδος, ει μή οι γεγραμμένοι εν τώ βιβλίω τής ζωής τούαρνίου.

22:1 Καί έδειξέν μοι ποταμόν ύδατος ζωής λαμπρόν ώς κρύσταλλον, εκπορευόμενον εκ τούθρόνου τούθεούκαί τούαρνίου. 2 εν μέσω τής πλατείας αυτής καί τούποταμούεντεύθεν καί εκείθεν ξύλον ζωής ποιούν καρπούς δώδεκα, κατά μήνα έκαστον αποδιδούν τόν καρπόν αυτού, καί τά φύλλα τούξύλου εις θεραπείαν τών εθνών. 3 καί πάν κατάθεμα ουκ έσται έτι. καί ο θρόνος τούθεούκαί τούαρνίου εν αυτή έσται, καί οι δούλοι αυτούλατρεύσουσιν αυτώ, 4 καί όψονται τό πρόσωπον αυτού, καί τό όνομα αυτούεπί τών μετώπων αυτών. 5 καί νύξ ουκ έσται έτι, καί ουκ έχουσιν χρείαν φωτός λύχνου καί φωτός ηλίου, ότι κύριος ο θεός φωτίσει επ' αυτούς, καί βασιλεύσουσιν εις τούς αιώνας τών αιώνων.

6 Καί είπέν μοι, Ούτοι οι λόγοι πιστοί καί αληθινοί, καί ο κύριος, ο θεός τών πνευμάτων τών προφητών, απέστειλεν τόν άγγελον αυτούδείξαι τοίς δούλοις αυτούά δεί γενέσθαι εν τάχει. 7 καί ιδού έρχομαι ταχύ. μακάριος ο τηρών τούς λόγους τής προφητείας τούβιβλίου τούτου.

8 Καγώ Ιωάννης ο ακούων καί βλέπων ταύτα. καί ότε ήκουσα καί έβλεψα, έπεσα προσκυνήσαι έμπροσθεν τών ποδών τούαγγέλου τούδεικνύοντός μοι ταύτα. 9 καί λέγει μοι, Όρα μή. σύνδουλός σού ειμι καί τών αδελφών σου τών προφητών καί τών τηρούντων τούς λόγους τούβιβλίου τούτου. τώ θεώ προσκύνησον. 10 καί λέγει μοι, Μή σφραγίσης τούς λόγους τής προφητείας τούβιβλίου τούτου, ο καιρός γάρ εγγύς εστιν. 11 ο αδικών αδικησάτω έτι, καί ο ρυπαρός ρυπανθήτω έτι, καί ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, καί ο άγιος αγιασθήτω έτι.

12 Ιδού έρχομαι ταχύ, καί ο μισθός μου μετ' εμού, αποδούναι εκάστω ώς τό έργον εστίν αυτού. 13 εγώ τό Άλφα καί τό ῏Ω, ο πρώτος καί ο έσχατος, η αρχή καί τό τέλος.

14 Μακάριοι οι πλύνοντες τάς στολάς αυτών,ίνα έσται η εξουσία αυτών επί τό ξύλον τής ζωής καί τοίς πυλώσιν εισέλθωσιν εις τήν πόλιν. 15 έξω οι κύνες καί οι φάρμακοι καί οι πόρνοι καί οι φονείς καί οι ειδωλολάτραι καί πάς φιλών καί ποιών ψεύδος.

16 Εγώ Ιησούς έπεμψα τόν άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταίς εκκλησίαις. εγώ ειμι η ρίζα καί τό γένος Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός. 17 Καί τό πνεύμα καί η νύμφη λέγουσιν, Έρχου. καί ο ακούων ειπάτω, Έρχου. καί ο διψών ερχέσθω, ο θέλων λαβέτω ύδωρ ζωής δωρεάν.

18 Μαρτυρώ εγώ παντί τώ ακούοντι τούς λόγους τής προφητείας τούβιβλίου τούτου. εάν τις επιθή επ' αυτά, επιθήσει ο θεός επ' αυτόν τάς πληγάς τάς γεγραμμένας εν τώ βιβλίω τούτω. 19 καί εάν τις αφέλη από τών λόγων τούβιβλίου τής προφητείας ταύτης, αφελεί ο θεός τό μέρος αυτούαπό τούξύλου τής ζωής καί εκ τής πόλεως τής αγίας, τών γεγραμμένων εν τώ βιβλίω τούτω.

20 Λέγει ο μαρτυρών ταύτα, Ναί, έρχομαι ταχύ. Αμήν, έρχου, κύριε Ιησού.

· 21 Η χάρις τούκυρίου Ιησούμετά πάντων.